مقالات
مرحوم رجبعلی طاهری از فعالان مؤثر نهضت اسلامی در فارس و از بنیان‌گذاران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در این استان بود. او متولد کازرون و از دانش‌آموختگان مهندسی بود که فعالیت سیاسی خود را از دهه ۳۰ و در جریان نهضت ملی نفت آغاز کرد. طاهری پس از آشنایی با امام خمینی، به یکی از چهره‌های اصلی مبارزات مذهبی و سیاسی در شیراز بدل شد و به همین خاطر هم بارها به زندان افتاد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به...
امام درباره آن چهار نفر هم به‌صراحت فرمودند و اضافه کردند «ولی من به این دو نفر [یعنی آقایان مطهری و بهشتی] بیشتر اعتماد دارم.» در ادامه فرمودند: «هر جا دستتان به من رسید، خودم.»
آیت‌الله محی‌الدین انواری، از علمای مورداعتماد امام خمینی بود که پیش از اعدام انقلابی منصور، مأمور کسب فتوا از امام شد و نقش واسطه میان مؤتلفه و رهبری انقلاب را بر عهده گرفت. پس از اجرای عملیات بدر و دستگیری اعضای شاخه نظامی مؤتلفه، انواری در اسفند ۱۳۴۳ بازداشت و به ۱۵ سال زندان محکوم شد.
اولین قطعنامه ضدایرانی را سنای آمریکا در اردیبهشت ۱۳۵۸ صادر کرد که به اذعان وزارت امور خارجه دولت موقت، دخالت آشکار در امور داخلی ایران بود؛ ساماندهی ائتلاف اپوزیسیون برانداز در فرانسه و آمریکا که تلاش داشتند دولت جمهوری اسلامی را سرنگون کنند، در شهریور ۱۳۵۸ با کمک افسران سازمان سیا آغاز شد؛ و از بهار ۱۳۵۸ مأموران اطلاعاتی آمریکا، دست به راه‌اندازی یک ائتلاف سیاسی متشکل از گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی مخالف امام خمینی در داخل کشور کردند.
بیشتر علمای مطرح مشهد در سطحی پایین تر از آقایان میلانی و قمی‌قرار داشتند، اما آقای میلانی در کار سیاست و مبارزه آدم تند و حاد و قاطعی نبود،آیت الله سید حسن قمی‌نیز بینش سیاسی اش برای کسانی که خود اهل مطالعه و سواد و مبارزه بودند قابل قبول نبود، اما سید علی با بیت هر دو عالم مطرح مشهد مرتبط بود و به فرهنگ مبارزه معنایی دیگر بخشیده بود
گروه فرقان برای ترور حسین مهدیان اقدام کرده بود، اما شهید مهدی عراقی (که او هم در فهرست ترور این گروه قرار داشت) به شهادت رسید و مهدیان جان سالم به در برد.
ارتشبد حسن طوفانیان، رئیس اداره خرید و سفارش‌های خارجی صنایع نظامی حکومت پهلوی بود، او به همراه ارتشبد بهرام آریانا رئیس ستاد ارتش در سال 1354 به فلسطین اشغالی سفر کرد. آریانا و طوفانیان در این سفر با مقامات مختلف نظامی رژیم صهیونیستی از جمله اسحاق رابین رئیس ستاد ارتش و آهارون یاریو رئیس اطلاعات ارتش دیدار کردند. ، آنچه پیش رو دارید خلاصه ای از صفحات 44 تا 50 کتاب « همکاری ساواک و موساد» است...
پس از تصویب لایحهٔ کاپیتولاسیون در پاییز ۱۳۴۲، امام خمینی طی اعلامیه‌ای به لایحه مذکور معترض شد و آن را سند بردگی و استعمار ملت ایران خواند. کاپیتولاسیون به‌مثابه قانونی که مصونیت قضایی برای مستشاران آمریکایی در ایران را فراهم می‌کرد، نشانه‌ای از نفوذ مستقیم بیگانه در امور داخلی کشور بود و همین امر باعث مخالفت و اعتراض امام خمینی شد. نهایتاً هم مسئله مذکور بازداشت و تبعید ایشان را به همراه داشت و عملاً نهضت اسلامی را در مسیر تازه‌ای قرار داد. در همان فضای سرکوب و اختناق، جمعیت مؤتلفه تصمیم گرفت با سیاست‌گذارانِ طرفدار مصونیت مستشاران خارجی مقابله کرده و علیه آنها دست به اقدامی مسلحانه بزند. هدف‌گیری حسنعلی منصور، نخست‌وزیر وقت، نتیجهٔ همین تصمیم‌گیری بود.
آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی، روحانی برجسته و فعال انقلابی، در یکی از حساس‌ترین مقاطع پس از انقلاب، نقشی کلیدی در افشای خط انحرافی بنی‌صدر ایفا کرد. او در صدور اعلامیه مشترک ائمه جمعه پس از عزل بنی‌صدر نقش مهمی داشت. این اعلامیه صراحتاً بر نامطلوب بودن عملکرد رئیس‌جمهوری وقت تأکید می‌کرد و مواضعش شفاف و هم‌سو با امام خمینی اتخاذ شده بود.[1] مسئولیت آیت‌الله اشرفی به‌عنوان نماینده حزب...
در شرایطی که فقر و تنگدستی در جامعه ایران گسترش یافته بود، رژیم پهلوی تصمیم به برگزاری یکی از گران‌ترین و پرزرق‌وبرق‌ترین جشن‌ها در تاریخ گرفت و برای این منظور حدود 150 میلیون دلار هزینه صرف کرد.
در 19 مهرماه سال 1347 زمانی که نماینده سازمان الفتح به دیدار امام خمینی در نجف رفت و از‌ایشان نظرشان درباره سازمان را پرسید. امام خمینی حمایت از فلسطین و مبارزه علیه اسرائیلی‌ها را در جهت سربلندی اسلام دانستند و جواز پرداخت وجوه شرعی به مجاهدان راه خدا را صادر نمودند،روایت‌این موضوع در صفحات 313 تا 315 از کتاب «شرح اسم»به رشته تحریر درآمده است. کتابی که در تابستان 91 توسط موسسه مطالعات و پژوهشهای...
آیت‌الله میرزا خلیل کمره‌ای عالمی سرشناس و جامع‌الاطراف بود که در طول سال‌های متمادی فعالیت علمی خود در‌ایران، نقش قابل ملاحظه‌ای در شکل‌دهـی به افکار مذهبی در سطح عـمومی ایفا کرد. او از نخستین شاگردان شیخ عبدالکریم حائری بود و در سال 1300 در قم ساکن گردید. آیت‌الله کمره‌ای در سال ۱۳۷۱ قمری (1331ش) در کراچی به سمت ریاست مؤتمر اسلامی انتخاب گردید، و بار دوم در سال ۱۳۷۹قمری (۱۳۳۹ش) در مؤتمر اردن...
این تصویر لحظهٔ تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای در هفدهم مهرماه ۱۳۶۰ را نشان می‌دهد؛ مراسمی که در دفتر امام خمینی در جماران برگزار شد.
به گفتهٔ آیت‌الله خامنه‌ای، وضوح شرعی مسئله، ناتوانی دولت و بیداری حس مسئولیت سیاسی در میان علما، از عوامل شکل‌گیری این حرکت بود؛ رویدادی که قدرت روحانیت در بسیج مردم و نقش دین در عرصهٔ سیاست را آشکار کرد.
روز ۱۶ مهر ۱۳۴۱ روزنامه‌های ایران در صفحات اول خود با تیترهای برجسته، خبری تحت عنوان «تصویب قانون انجمن‌های ایالتی و ولایتی» را انتشار دادند.[1] خبر منتشره، متن دستکاری‌شدهٔ یکی از اصول قانون اساسی آن زمان بود؛ اصولی که بنا بود به‌تدریج در آنها دین‌زدایی شده و متون تازه‌ای که مورد پسند اصلاح‌طلبان آن روزگار بود، جایگزین شود.
رضاخان، برای اینکه قوام‌السلطنه نتواند رقیب او در مسیر نخست‌وزیری باشد، وی را متهم به شرکت در توطئه‌ای علیه جان خود کرد و دستگیر نمود. این اتهام زمینه تبعید قوام‌السلطنه را فراهم کرد و عملاً او را از صحنه رقابت کنار زد.
15 مهر 1362 طه یاسین رمضان معاون صدام با مارگارت تاچر نخست وزیر انگلیس دیداری کرد که محصول آن برای صدام توافقی جذاب بود.
با خودروی خود جلو می‌روند و می‌گویند «ما حزب‌اللهی هستیم، پاسدار کمیته هستیم و رادیو تلویزیون الان می‌خواهد بیاید فیلم‌برداری کند. شما یک دقیقه در همین حالت باشید تا رادیو تلویزیون برای فیلم‌برداری بیاید.» بعد در همین حین که جمعیت هم شعار می‌داد، عقب می‌روند تا یک مقدار فاصله بگیرند. فرمانده آنها فردی به نام شیرزاد بود که سازمان درباره‌اش تبلیغ کرده بود. او دستور می‌دهد که آتش کنید، شلیک کنید
در ۱۷ سپتامبر ۱۹۷۸، خبری مهم در جهان مخابره شد: مصر به‌عنوان نخستین کشور عربی - اسلامی با اسرائیل پیمان صلح امضا کرد. همان روز عکسی تاریخی ثبت شد؛ جیمی کارتر، مناخیم بگین و انورسادات در کنار هم ایستاده‌اند. سادات با لبخندی آشکار دست بگین را می‌فشارد؛ تصویری که بلافاصله به نماد صلح بدل شد. اما او هرگز تصور نمی‌کرد که کمتر از سه سال بعد، در ۶ اکتبر ۱۹۸۱، تقاص این صلح را با خالی‌شدن یک خشاب کامل گلوله بر سینه‌اش خواهد پرداخت.
در فضای پس از استیضاح، مطبوعات طرفدار رضاخان از ضرورت استقرار دیکتاتوری سخن به میان می‌آوردند و بدون هیچ پرده پوشی، وزیر جنگ را دیکتاتور موردنظر خود معرفی می‌کردند.
