...و بحرین جدا شد

تاریخچه:
در گذشته به منطقه ساحلی جنوب خلیج فارس حد فاصل بصره تا بحرین امروزی بحرین گفته می‌شد که متعلق به ایران بود. در سال‌های پایانی دولت صفوی، این منطقه مورد تاخت و تاز خوارج عمان قرار گرفت و دولت صفوی هم که در آن زمان خود حال و روز خوبی نداشت، سپاهی فرستاد که همه افراد آن در سال ۱۱۲۹ کشته شدند و نتوانستند کاری انجام دهند. سرانجام خوارج با گرفتن مبالغی هنگفتی پول حاضر به تخلیه جزیره بحرین شدند. در دوران نادرشاه افشار، پرتغالی‌ها بحرین را چندین بار تصرف کردند ولی سرانجام نادرشاه توانست آنجا را باز پس گیرد.
استقلال بحرین:
در دوران سلطنت  قاجارها، انگلیسی‏ها به بهانه اینکه ایران فاقد نیروی دریایی است و بدلیل ضعف دولت مرکزی ایران، طی قراردادی با قاجار، حفظ امنیت خلیج فارس و جزایر آن از جمله بحرین را بر عهده گرفتند. این حاکمیت که بیش از یکصد و پنجاه سال به طول انجامید، بعدها به طور مکرر مورد مخالفت دولت‏های وقت ایران واقع ‏گردید ولی هر بار به نحوی با شکست مواجه ‏شد. در نهایت وقتی که ایران در سال 1336 ش در لایحه تقسیمات کشوری، بحرین را استان چهاردهم ایران اعلام کرد، موجی از مخالفت در کشورهای عربی  برانگیخت. در این میان شاه که نمی‏خواست حمایت کشورهای عربی را از دست بدهد و ضمناً برای اینکه بتواند حاکمیت ایران نسبت جزایر دیگر خلیج فارس از قبیل تنب کوچک و تنب بزرگ و ابوموسی را تثبیت کند، یکباره و به طور ناگهانی، تصمیم خود را مبنی بر چشم‏پوشی از ادعاهای دیرینه ایران به بحرین اعلام نمود و پس از آن، دولت، میانجی‏گری دبیر کل سازمان ملل را در این مسأله تقاضا کرد.
استقلال بحرین در پی توافقی ضمنی میان محمدرضا شاه و انگلیسی ها بود تا آنها حاکمیت تاریخی ایران را بر جزایر سه گانه به رسمیت بشناسند. بحرین مستقل شد اما حاکمیت ایران بر این سه جزیره هنوز محل نزاع  است.
در 21 اردیبهشت 1349 شورای امنیت براساس گزارش هیئت اعزامی به بحرین مبنی بر تمایل اکثریت قاطع اهالی بحرین به استقلال، قطعنامه‏ای صادر کرد که مفاد آن قطعنامه مبنی بر لزوم استقلال بحرین، در 24 اردیبهشت آن سال به تصویب مجلس شورای ملی ایران رسید. سرانجام این جزیره مهم و استراتژیک و سرشار از منابع انرژی در 23 مرداد 1350 ش اعلام استقلال کرد و ایران نخستین کشوری بود که یک ساعت پس از اعلام استقلال، آن کشور را به رسمیت شناخت ! (منبع سایت مرکز اسناد)
در واقع استقلال بحرین در پی توافقی ضمنی میان محمدرضا شاه و انگلیسی ها بوده تا آنها حاکمیت تاریخی ایران را بر جزایر سه گانه ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک به رسمیت بشناسند. بحرین مستقل شد اما حاکمیت تاریخی ایران بر این سه جزیره استراتژیک هنوز محل نزاع میان ایران و اعراب است.
لازم به ذکر است با وجود آنکه  حدود 60-70 درصد مسلمانان بحرین را شیعیان تشکیل می دهند اما اقلیت سنی مذهب در قالب یک نظام پادشاهی قدرت را در دست دارند.