یادداشتی‌ در باره امیرحسین فردی

امیر حسین فردی نویسنده پیشکسوت ادبیات انقلاب اسلامی و مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری عصر روز پنجشنبه 5 اردیبهشت به دلیل عارضه قلبی در راه انتقال به بیمارستان درگذشت
متن یاداشت هدایت الله بهبودی نویسنده و مورخ برجسته انقلاب اسلامی درباره ارتحال مرحوم امیر حسین فردی با عنوان «دو دیدار آخر با چینی خوش نقش ادبیات » که در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته به شرح ذیل است:

یکشنبه 1/2/92
کمی دیر رسیدم. نخستین جلسه شورای تولید کتاب در محل انتشارات سوره مهر برپا بود. روبرویش نشستم. میان گفت و گوها بود. حرف از دفاع و تهاجم بود. جلسه هنوز رسمیت پیدا نکرده بود. دفاع و تهاجم... یکی می گفت: برای دفاع بسیار خوب است و از ورود عناصر بیگانه جلوگیری می کند. دیگری می گفت: برای تهاجم هم بسیار مناسب است. او گفت: بهترین دفاع تهاجم است. و خندید. همه خندیدند. کمی طول کشید که بفهمم درباره خواص موز صحبت می کنند! آن روز شاد و بشاش بود. بعد از جلسه که همه اش به چگونگی شرکت سوره مهر در نمایشگاه بین المللی کتاب و برنامه های پیش رو گذشت با هم پیاده بازگشتیم حوزه هنری. در راه از کتابهای "روزشمار انقلاب اسلامی" که دفتر ادبیات انقلاب اسلامی تدوین و منتشر می کند تمجید کرد. گفت که مرجع با ارزشی برای رویدادهای دو سال 56 و57 است. دانستم که پیگیر ادامه نگارش رمان انقلاب است. آمدیم بالا. او رفت به اتاق خودش و من پیچیدم سمت اتاقک خودم.
چهارشنبه 4/2/92
کمی دیر رسید. شاید دیرتر از همه. جمع شده بودیم برای بررسی درون و برون این بدن خاکی. جلسه ای در کار نبود. خون می گرفتند. و چیزهای دیگر. دندانها را نگاه می کردند. چشمها را هم. نوار قلب هم گرفتند. کجاها درست کار می کند. کجاها نادرست. از قند چه خبر؟ از چربی؟ پوم تاک قلب؟ دیر رسید. گرفته بود. سرحال نبود. احساس کردم کم حوصله است. نگاهی به موهای سپیدش کردم. و نیز به دیگر سرهای خاکستری رنگ. کهنه گی سه دهه کار با قلم و قلمو و بوم و نگاتیو و...را می شد در این سرها دید. سال گذشته سینه اش را شکافته بودند و رگهای گرفته قلبش را تعویض کرده بودند. به این چینی خوش نقش ادبیات بند خورده بود. تا ظهر آنجا بودیم. با هم نیامدیم. من رفتم به اتاقک خودم و او ...
و حالا او نیست. چرا؟ چون این پیامک بی رحم  می گوید:"سلام. با کمال تاسف و تاثر استاد امیرحسین فردی دار فانی را عصر امروز(5/2/92) وداع گفت و به خانه ابدی رخت بست."