یعقوب نیمرودی؛ مأمور اسرائیل در ایران
اواخر مهرماه ۱۳۳۴ به مدت حدود یک ماه به ایران سفر کرد تا ضمن بررسی و ارزیابی شرایط و اوضاع، مقدمات حضور خود را فراهم کند. سرانجام در دی‌ماه همان سال حکم انتصاب او به عنوان رئیس شعبه یا ایستگاه موساد در ایران از سوی رئیس آن سازمان صادر گردید و ۳۰ دی‌ماه ۱۳۳۴ به همراه همسرش از طریق فرودگاه مهرآباد وارد تهران شد.
با توجه آنکه ساواک، یک سال پس از حضور نیمرودی آغاز به کار کرد و نیازمند استفاده از تجربیات شرکای خود بود، نقش نیمرودی در ساواک بنیادین است. آنچنان که فردوست می‌گوید: «زمانی که در سال ۱۳۴۰ به ساواک رفتم، سرتیپ علوی‌کیا، قائم‌مقام سابق ساواک، فردی به‌نام یعقوب نیمرودی را به من معرفی کرد و گفت که محمدرضا اجازه داده او با ساواک رابطه داشته باشد و تبادل اطلاعات کند. نیمرودی درجه سرهنگ‌دومی داشت و رئیس اطلاعات سفارت مخفی اسراییل بود.»[1] او در ادامه می‌گوید:«اطلاع داشتم که تشکیلات اطلاعاتی اسرائیل بسیار قوی است، زیرا برخی افراد یهودی در کشورهای اروپا و آمریکای شمالی در مشاغل حساس اطلاعاتی شاغل بوده‌اند و این افراد پس از تشکیل کشور [دولت] اسرائیل سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی آن را تشکیل داده‌اند. لذا به کمک نیمرودی آموزش ساواک را سازمان دادم که منجر به تأسیس اداره کل آموزش شد و سرتیپ کیوانی ریاست آن را به عهده گرفت.»[2]
مرحلۀ دوّم مأموریت نیمرودی از اوایل فروردین ۱۳۳۹ خ به عنوانِ وابستۀ نظامی ارتش اسرائیل در ایران آغاز شد و تا سال ۱۳۴۷ خ ادامه یافت.
مرحلۀ سوّم مأموریت وی در لباس یک بازرگان، دلّال و نمایندۀ شرکت‌ها و صنایع اسرائیلی، به ویژه صنایع نظامی از اردیبهشت ۱۳۴۹ شروع شد و تا آستانۀ سقوط سلطنت پهلوی و پیروزی انقلاب اسلامی، استمرار داشت.
گزارشی تصویری از این چهره اطلاعاتی موساد در ادامه می‌آید:
[1]فردوست، حسین (1402) خاطرات ارتشبد حسین فردوست، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ص 105.
[2] همان، ص 119
نظرات