آخرین سخن بهشتی تایید رجایی بود

مرتضی محمودی یکی از بازماندگان انفجار حزب جمهوری است که از سال ها پیش دانشگاه را تنها مامن خود یافت و به تدریس علوم سیاسی پرداخت. نماینده مردم کرمانشاه در دور نخست مجلس شورای اسلامی و سفیر ایران در چندین کشور همچنان پس از سال ها غبطه شهدای هفتم تیر را می خورد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، پس از سال ها از حادثه هفتم، با شور و هیجان غیر قابل وصفی از آن روزها می گوید و  همچنان خود را شاگرد استادانی همچون شهید بهشتی، شهید مطهری و شهید باهنر می داند.

سایت فردا در سی و یکمین سالگرد فاجعه بمب گذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی و شهادت دکتر شهید بهشتی و 72 تن از یارانش با  وی که از بازماندگان این فاجعه، عضو حزب جمهوری اسلامی و از بنیان گزاران یادمان شهدای هفتم تیر است به گفتگو نشسته است.

* آقای دکتر چرا حزب جمهوری اسلامی را انتخاب کردید؟ حزب چه ویژگی منحصر به فردی داشت؟

اگر بعد از پیروزی انقلاب این حزب تشکیل نمی شد و بهشتی چنین ابتکاری را به خرج نمی داد، قطعا اداره جامعه با سختی روبرو می شد. دشمنان انقلاب معتقد بودند که به دلیل نداشتن تشکل از سوی روحانیون، نمی توان انقلاب را اداره کرد.

خوشبختانه اسم حزب جمهوری اسلامی به اسم نظام مشخص شد. مورد استقبال بسیاری از روشنفکران دینی و تحصیل کرده ها قرار گرفت. منتقدانی هم داشت که همان مخالفین بودند. بلافاصله در شهرها هم شعبه تشکیل داد. این یکی از کینه های کسانی بود که حزب را منفجر کردند. آنها امید داشتند که به دلیل نبود چنین پایگاهی، نظام نو پا را مصادره کنند.

بنده قبل از انقلاب و در جریان مبارزات با دکتر مطهری مفتح و رهبر انقلاب و بهشتی بودم. قبل از انقلاب در جلسات شهید بهشتی شرکت می کردم. ولی خیلی نزدیک نبودم. به کانون توحید رفتم و فرم را از آقای هاشمی گرفتم و ثبت نام کردم.

موضع گیری های حزب در بین مردم بسیار جا افتاده بود. مثلا در زمان انتخابات بیانیه می داد و موضع گیری می کرد، مردم هم قبول می کردند و دیگر جذب گروه های متفرقه نمی شدند. مردم به حزب اعتماد داشتند، چون بهشتی دبیرکل آن بود و آیت الله خامنه ای و هاشمی دیگر علما اعضای شاخص آن بودند.

* آیت الله بهشتی را چگونه دریافتید؟ کمی از ویژگی های شخصیتی ایشان و نوع رویکردشان در مسائل جاری کشور بگویید.

بسیار بزرگ، مبتکر، با سواد و با فکر بود. از بین روحانیون کمتر کسی پیدا می شود که به 5 زبان زنده دنیا مسلط باشد. کسی که 5 زبان بلد است، با 5 منبع اصلی مسائل سیاسی و فرهنگی دنیا ارتباط دارد. بینش و سواد و روشنفکری او در این خصوص کاملا مشخص بود. از نظر علمی بسیار قوی و از نظر سیاسی بسیار با بینش و دارای تحلیل قوی همراه با عمل بود. کسی که با ایشان آشنا می شد، به همین سادگی از او دل نمی کرد. اخلاقش بسیار نرم بود. با حلم و حوصله.

متاسفانه جامعه آن روزها علیه بهشتی بسیار مسموم شده بود. می دانستند او اتاق فکر نظام است. امام هم فرموده بودند که "بهشتی به تنهای یکی امت بود". دشمنان می خواستند او را از چشم جامعه بیندازند که به حمدالله موفق نشدند. بهشتی با خون خودش قضیه را برعکس کرد.

* در روز حادثه چه گذشت؟ جلسه هفتم تیر سال 60 همانند دیگر جلسات بود و یا به صورت فوق العاده برگزار شده بود؟ نقش کلاهی در این میان چه بود؟

این جلسه به ابتکار بهشتی بود. یکشنبه شب ها برگزار می شد. درباره مسائل مهم مملکتی بحث می شد. آن موقع عزل بنی صدر، جنگ، مشکلات داخلی، رفراندوم نهضت آزادی و...را داشتیم. در جلسات گاهی تا 200 نفر از نمایندگان و وزرا و اعضای حزب هم شرکت می کردند اما برخلاف شب های قبل، افراد کمتری آمده بودند. یا بمب زودتر منفجر شده بود یا بخاطر مشکلاتی در گوشه و کنار کشور بود. روز قبل هم رهبری ترور شده بودند.

وظیفه کلاهی جمع کردن صندلی ها و تنظیم میکروفن بود. همیشه صورت جلسه شب قبل را دست ما می داد. آن شب دستمان نداد. کنار یکی از ستون ها میزی گذاشته بود و صورتجلسه ها را روی آن گذاشته بود که خودمان برداریم. یکی از بمب ها زیر آن بود. یکی از بمب ها هم کنار تریبون بود. یک بمب مخصوص بهشتی و یک بمب مخصوص سایرین بود. دو طرف سالن شیشه و دو طرف دیوار بود. سقف هم بتونی. بمب به گونه گذاشته شده بود که دیوارها کنار رود تا سقف یکجا پایین بیاید.

فکر می کردند این آخرین حربه دشمن است که نظام را از پای در می آورد. هم نظام و هم دولت را از حدنصاب می اندازد. امام(ره) هم تنها می ماند و ایشان را از میدان به در می کنند.

در آن جلسه بحث درباره گرانی و تورم بود. البته آن موقع تورم نبود. پیش بینی می شد که با وجود جنگ و تحریم، گرانی هایی به وجود آید. بحث درباره راهکار پیشگیری بود. بنی صدر هم عزل شده بود. پیشنهاد شد به دلیل عزل بنی صدر، درباره کاندیداتوری ریاست جمهوری صحبت کنیم.

* در لحظات پایانی عمر شهید بهشتی چه گذشت؟ آخرین صحبت هایشان چه بود؟

در آن زمان نماینده بودم. یک مشکل قضایی منطقه ای داشتم و به همین دلیل چند دقیقه ای قبل از شروع رسمی جلسه با شهید بهشتی صحبت کردم.

جلسه آغاز شد و بهشتی درباره ویژگی های نامزد اصلح صحبت کرد. پیشنهاد آقای رجایی را دادند. اکثرا موافق بودند. یکی از دوستان گفت که رجایی عضو حزب نیست، چرا باید از ایشان دفاع کنیم؟
بهشتی در پاسخ گفت: حزب ما حزب بسته و کور و مقلد غربی ها نیست. رجایی خود را نشان داده، صرفا به دلیل اینکه عضو حزب نیست او را کنار بگذاریم؟ هر کجا که نیروی متعهد و کارآمدی ببنیم از او حمایت می کنیم. حدود یک ربع صحبت کردند که انفجار رخ داد. صدای صوت بلندی آمد که هنوز هم گاهی در گوشم می پیچد.

* گویا اسم شما در لیست شهدای آن فاجعه قرار گرفته بود.

بله حتی تشییع هم شدم هم اینجا و هم کرمانشاه. دیوار سنگینی بر رویم افتاده بود. فکر می کردم در قبر گذاشته شدم. نزدیک 3 ساعت زیر آوار بودم. صدای زمزمه دیگر بچه ها را هم می شنیدم. شروع کردم به خواندن آیت الکرسی تا بالاخره از زیر آوار بیرون آوردنم. گل آلود بودم و کسی مرا نمی شناخت. به بیمارستان نخست وزیری منتقل شدم و اسمم جزء شهدا رد شد. بالاخره یکی از از همشهری ها من را شناخت و اعلام کرد که فلانی زنده است. آقای مهدوی کنی به ملاقاتم آمد، گمان نمی کردم مرا بشناسد، ارتباط نزدیکی با ایشان نداشتم. گفتم آقا مرا می شناسید؟ گفت: بله آقا مرتضی. باید به حافظه ایشان آفرین گفت. هنوز هم همین ویژگی را دارند.

* خبر شهادت شهید بهشتی چگونه به شما دادند؟

یکی از دوستان در بیمارستان خبر شهادت ایشان را دادند. خیلی متاثر شدم. از سویی دیگر دلهره از نصاب افتادن مجلس را داشتم که چنین هم شد. اعلام کردند که مجلس از حد نصاب افتاده است هر کسی می تواند بیاید. باد ولیچر و برانکارد به مجلس رفتیم.

* آرمان های شهید بهشتی پس از شهادت ایشان هم دنبال شد؟

متاسفانه خیلی ها هنوز نمی دانند هفتم تیر چیست و چه اتفاقی در آن روز افتاده، خیلی ها هم مثل تاریخ آن را حفظ کرده اند، به عنوان یک مکتب و ایدئولوژی از آن هیچ نمی دانند. چنین حادثه مهمی که نقطه عطف در تاریخ نظام جمهوری اسلامی بود به فراموشی سپرده شده، حادثه ای که تعداد زیادی از متخصصین و افراد کارآمد در آن شهید شدند.

باید برای جوانان شفاف سازی کنند. بهشتی آثار بسیار ارزشمندی دارد. باید به جامعه شناسانده شود. این نسل باید بداند که چه شد دشمنان نتیجه نگرفتند؟ چرا نظام با وجود پشت سر گذاشتن این هجمه ها همچنان محکم ایستاده است؟ اینها می تواند جای برخی سئوال ها و پرسش های اشتباهی که دشمنان از طریق شبکه های ماهواره به جوانان القا می کنند را بگیرد. اینها به درد آینده جوانان می خورد.

* آقای محمودی امروز سی و یکمین سالگرد فاجعه است، چه حالی دارید؟

دشمنان می دانستند که تمام هدایت ها و تفکرات نگهدارنده نظام از این جلسات و با هدایت بهشتی بیرون می آید. به این دلیل بود که نقشه ترور او را عملی کردند. وقتی به یاد آن روز می افتم برای شهدا قرین بودن با اولیا خدا را می خواهم -که البته هستند-. برای خودم هم تاسف می خوردم.

در اولین نطق خود در مجلس پس از این فاجعه گفتم: "برای خودم این رسالت را نگه می دارم که به عنوان زینب این شهدا تبلیغ کنم و نگذارم یاد آنها از یاد برود". آنجا به خودم قول دادم. به همین دلیل به عنوان معاون فرهنگی به بنیاد شهید رفتم و آثار بعضی از آنها را جمع آوری و منتشر کردم.

* عملیات های تروریستی پس از سال ها همچنان در کشور ادامه دارد. در چند سال اخیر هم شاهد ترور دانشمندان هسته ای کشورمان هستیم. از بین بردن نخبگان تاثیری در پویایی نظام خواهد گذاشت؟

منافقین در زمان انقلاب غیر از چهره های سیاسی همه مردم را هدف قرار داده بودند. آبرویشان رفت. تمام پایگاه های خود را در بین مردم از دست دادند. امروز چیزی برای از دست دادن ندارند و به مهره هایی در دست دشمنان تبدیل شده اند. می دانند که مبارزه با جنگ نرم از داخل دانشگاه ها و جلسات روشنفکران متعهد بیرون می آید.می کوشند این روند را متوقف کنند که نمونه آن هم قصد ترور کردن آقای ازغدی است. اگر امروز بفهمند که من هم در این اتاق روشنگری می کنم، رحم نمی کنند. آنها مامور صهیونیست ها شده اند. بر کسانی که به دشمن این مرز و بوم پناه می برند که دیگر حرجی نیست!