طوق زرین همه برگردن خر می‌بینم

موضوع‌: در پشت کنگره حزب ایران نوین
روز یکشنبه گذشته (24 اردیبهشت ماه 1346) نخستین کنگره حزب ایران نوین با شرکت 1166 نفر در سالن محمد رضاشاه افتتاح و شروع به کار کرد و ریاست جلسه را آقای دکتر خطیبی نایب رئیس مجلس شورای ملی و مدیر عامل جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران به عهده گرفت و ذیلاً صحبتها، کنایه‌ها و عقاید واقعی شرکت کنندگان و آنچه در پشت پرده کنگره گذشته است به عرض می‌رسد:
مهمترین موضوعی که همه اعضای کنگره در صحبتهای خصوصی و در گوشی از آن انتقاد می‌کرند جنبه به اصطلاح فرمایشی بودن انتخابات هیئت رئیسه کنگره ـ انتخاب دبیر کل و اعضای شورای مرکزی بود. به طور مثال رئیس جلسه می‌گفت که آقای فلان هم اکنون یادداشتی فرستاده‌اند که می‌خواهند صحبت کنند و بعد آن شخص را صدا می‌زد و شخص مزبور نطق حاضر و آماده‌ای را ایراد می‌کرد و می‌گفت مثلاً من فلان و بهمان را به هیئت رئیسه کنگره پیشنهاد می‌کنم و سپس رئیسی با قیام و قعود رأی می‌گرفت و بدیهی است که همه قیام می‌کردند و نظر رئیس و پیشنهاد دهنده تصویب می‌شد.
روز بعد که روزنامه‌ها نوشتند در انتخابات کنگره دموکراسی کامل برقرار بوده است (مخصوصاً روزنامه ایران نوین و فرمان‌) اکثر نمایندگان مجلس این خبر را خصوصی به همدیگر نشان داده و با مسخره می‌گفتند واقعاً که دموکراسی عجیبی در انتخابات حکمفرما بوده است و بیش از همه نمایندگان‌، خسروانی دبیر کل حزب ایران نوین را که مجدداً به دبیر کلی انتخاب گردیده در پشت پرده و در صحبت‌های خصوصی مسخره می‌کردند و معتقد بودند که او تقریباً کم هوش‌ترین و نالایق‌ترین فرد حزب است و عجبا که دبیر کل حزب هم می‌شود.
دکتر حاتم نماینده کرمانشاه که به بذله‌گویی و سرودن شعر در مجلس شهرت دارد و تا کنون هیچ وقت در جلسه علنی صحبت نکرده است‌، محرمانه به مهندس زرآور نماینده فارس که او هم طبع لطیف و بذله‌گویی دارد، می‌گفت وقتی که دسته گل را پس از انتخاب مجدد خسروانی به دبیرکلی‌، کارگران به گردن او آویختند، یاد شعر حافظ و مضمون طوق زرین همه در گردن خر می‌بینم‌... افتادم و خنده‌ام گرفت‌.
دکتر حاتم به ریگی نماینده دیگر مجلس که پهلوی دست او نشسته بود می‌گفت وقتی که خسروانی این همه گل و این کف زدنها را می‌بیند که برای انتخاب دبیرکلی او انجام می‌گیرد قطعاً در دل خود می‌گوید من که اینقدر بیهوده و بی‌عرضه هستم ولی اینها این همه از من تمجید و تعریف می‌کنند و با این ترتیب قطعاً خودشان هیچ چیز سرشان نمی‌شود.