مرگ احمد قوام تا رأی مثبت دادگاه نسبت به حقانیت ایران

مرگ احمد قوام سیاستمدار،‌ درگذشت قطب الدین شیرازی، رأی مثبت دادگاه "لاهه" نسبت به حقانیت ایران در اختلاف با انگلیس رویداد‌های تاریخی است که در 31 تیر روی داده است.
 

رأی مثبت دادگاه "لاهه" نسبت به حقانیت ایران در اختلاف با انگلیس (1331 ش)

پس از ملی شدن صنعت نفت ایران در آخر اسفند 1329، شرکت نفتی انگلیس که طرف قرارداد شرکت نفت ایران بود، به این دلیل که متضرّر شده است خواهان ادامه همکاری با ایران گردید. ولی چون نفت، ملی اعلام شده بود، شرکت انگلیسی به دیوان بین‏المللی دادگستری شکایت برد و خواهان احقاق حقوق خود بود. ایران، دیوان را برای رسیدگی به این پرونده دارای صلاحیت نمی‏دانست زیرا مسأله بر سر دولت‏ها نبود، بلکه دو شرکت با هم اختلاف داشتند. سرانجام رأی دیوان بر حقانیت ایران صادر شد و از انگلستان در امور نفتی ایران خلع ید شد.

*مرگ "احمد قوام" سیاستمدار و نخست وزیر دوره قاجار و پهلوی (1334ش)

احمد قوام، معروف به قوام السلطنه، از بزرگترین رجال و سیاستمداران دوران معاصرایران در سال 1252 ش در تهران به دنیا آمد. وی از زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار وارد امور دیوانی شد و بعدها رئیس دفتر صدر اعظم گردید. بعدها فرمانروای خراسان و سیستان شد و پس از سیدضیاءالدین طباطبائی دوبار به صدارت رسید. قوام پس از دوره دوم نخست‏وزیری ظاهراً به جرم توطئه‏ای علیه رضاخان وزیر جنگ تحت تعقیب قرار گرفت و پس از مدتی زندانی شدن، راهی اروپا شد. او پس از چند سال به ایران بازگشت و در لاهیجان به کشاورزی پرداخت. قوام السلطنه از آن پس در کارهای سیاسی دخالت نکرد تا اینکه رضاخان پهلوی سقوط کرد. در این هنگام قوام بار دیگر به نخست‏وزیری رسید و در سال‏های 1324 و 1331 نیز در این مقام بود. وی در سال 1324 جهت حل مسأله حضور نیروهای روسی در ایران راهی مسکو شد و مذاکراتی انجام داد. در سال 1331 پس از اختلافی که بین مصدق و شاه بروز کرد، شاه برای اینکه حریف قَدَری در مقابل مصدق بتراشد، سراغ قوام السلطنه رفت. قوام‏السلطنه جاه‏طلب که در آن هنگام 80 سال از سنش می‏گذشت با اکثریت ضعیفی از مجلس رای اعتماد گرفت. اما این صدارت بیش از چهار روز دوام نیاورد و با مقاومت و خروش ملت مسلمان ایران به رهبری آیت‏اللَّه کاشانی، قوام در سی تیر 1331، مجبور به استعفا شد. قوام پس از استعفا، مدتی در حالت اختفا می‏زیست و احساس خطر می‏کرد. مجلس حکم به مصادره اموال او داد و او که بعد از این جریان، کاملاً تاب و توان خود را از دست داده بود سرانجام در 31 تیرماه 1334 در 83 سالگی درگذشت. احمد قوام، روی هم، پنج بار به نخست وزیری رسید و بیش از بیست بار به وزارت دست یافت.

تهاجم وسیع ارتش بعث عراق به خاک ایران پس از پذیرفتن قطعنامه 598 (1367ش)

برگزاری جلسه مشترک شورای فرماندهی انقلاب عراق به ریاست صدام در 30 تیرماه 1367 نشان می‏داد که دولت عراق درصدد اقدام مهمی است که نشانه‏های آن با آغاز پیشروی نیروهای ارتش عراق به خاک ایران آشکار شد. هدف این پیشبرد و تهاجم، آزاد کردن باقی مانده سرزمین‏های عراق، انهدام نیروهای ایران و به اسارت درآوردن تعداد بیشتری از نیروهای ایرانی برای ایجاد برابری با تعداد اسرای عراقی اعلام شد. بدین ترتیب، تنها سه روز پس از پذیرفتن قطعنامه 598 از سوی ایران، عراقی‏ها در روز 31 تیرماه 1367 در شرایطی که وزیر خارجه وقت ایران در حال مذاکره با دبیر کل سازمان ملل بود، تهاجم خود را از دو محور کوشک و شلمچه در منطقه جنوب آغاز کردند و در سی کیلومتری شمالی خرمشهر مستقر شدند. در این میان پیام امام به سپاه باعث گسیل نیروهای بسیجی به جبهه‏ها گردید که با کمترین امکانات در برابر یورش دشمن مقاومت کردندو طی چند روز درگیری با انهدام سنگینی که به قوای عراقی تحمیل شد، آنان را مجبور به عقب نشینی نمودند. این تهاجم وحشیانه رژیم بعث عراق در حالی صورت می‏گرفت که با ادعاهای دروغین صلح‏طلبی در طول جنگ، مظلوم نمایی می‏کردند و ایران را متجاوز می‏خوانند. این حرکت عراق علاوه بر اینکه ناتوانی آنان را در برابر قوت اعتقاد و باور سپاه اسلام نمایان کرد، باعث رسوایی آنان در میان افکار عمومی گردید. 

رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 24 رمضان 1435 ) 

آغاز دعوت "ابومسلم خراسانی" علیه حکومت بنی ‏امیه(129 ق)

عبدالرحمن بن مسلم معروف به ابومسلم خراسانی، از مشاهیر رجال خراسان می‏باشد. وی به سبب دوستی که باخاندان عباسی داشته با ابراهیم بن محمد، از نوادگان عباس بن عبدالمطلب پیمان می‏بندد که برای او از مردم بیعت بگیرد و او را به خلافت برساند. ابومسلم با استفاده از نفوذ فراوانی که در بین مردم خراسان داشت، در سال 129 هجری، خراسان را به تسخیر درآورد و چون مروان حمار، آخرین خلیفه‏ی اموی، ابراهیم بن محمد را به قتل رساند، ابومسلم برادر ابراهیم به نام عبداللَّه سَفّاح رابه جانشینی وی برگزید و به شام حمله برد. در این نبرد، قوای خراسان بر نیروهای خلیفه‏ی اُمَوی پیروز شدند و خاندان ستمکار اموی را برانداختند. سرانجام در سال 132 مروان به قتل رسید و ابومسلم از این پس مردم را به بیعت با سَفّاح دعوت کرد و از این زمان خلافت خاندان عباسی که بیش از پانصد سال بر ممالک اسلامی به طول انجامید، آغاز شد. گویند که ابومسلم از این‏که دولت طاغوت را بر سرکار آورده بود پشیمان شد و بعدها توسط منصور دوانیقی دومین خلیفه‏ی عباسی در حدود سال‏های 137 الی 140 هجری در نزدیکی شهرمداین با مکر و حیله به قتل رسید. 

*درگذشت "قطب الدین شیرازی" پزشک، منجم و دانشمند بزرگ ایرانی(710 ق)

ابوالثّناء محمود بن مسعود بن مُصلح فارسی کازرونی اشعری شافعی معروف به قطب الدین شیرازی یکی از دانشمندان بزرگ قرن هشتم هجری و از شاگردان خواجه نصیرالدین طوسی، صدرالدین قونوی و کاتبی قزوینی بود. قطب الدین شیرازی، پزشک، ریاضی‏دان، فیزیک‏دان، منجّم و فیلسوف بزرگ ایرانی، اولین کسی بود که درباره‏ی رنگین کمان و چگونگی تشکیل آن تحقیق کرد و به تفسیری علمی درباره‏ی آن دست زد. وی همچنین علومی چون منطق، عرفان و هندسه رانزد دانشمندان مشهور آن زمان آموخت. او در فراگیری طب نیز بسیار کوشا بود و سال‏ها در بیمارستان شیراز به طبابت و مداوای بیماران مشغول بود. قطب الدین، کتب متعددی در طب، حکمت، ریاضی و نجوم نگاشته که از آن جمله می‏توان به شرح کلیات قانون ابن سینا در طب، اختیاراتُ المُظَفّری در هئیت، شرحُ الاَشراف، شرح حکمةُالاشراق، ترجمه‏ی تحریر اُقلیدس اثر خواجه نصیرالدین طوسی و نهایةُ الادراک فی درایةِ الافلاک در علم نجوم و ستاره‏شناسی، اشاره کرد. وفات قطب‏الدین شیرازی در 24 رمضان سال 710 یا 716 ق در 82 76 یا 86 سالگی در تبریز اتفاق افتاد و در همان شهر به خاک سپرده شد. 

رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 22 جولای 2014 )

درگذشت "یوهان سباستین ژان باخ" موسیقی‏دان و آهنگ‏ساز شهیر آلمانی (1750م)

یوهان سباستین ژان باخ موسیقی‏دان نامدار آلمانی در 21 مارس 1685م در آیْزْناخْ آلمان به دنیا آمد. وی از خانواده‏ای هنرمند بود و پدر و برادرش نیز موسیقی‏دانان بزرگی بودند. وی زیرنظر برادرش فراگیری موسیقی را آغاز کرد. علاقه به این هنر در یوهان به قدری بود که قطعاتی را که برادرش برای تمرین به او می‏داد در زمان کوتاهی فرا گرفت و پس از چندی، خود در این فن، به مهارت دست یافت. وی از سال 1723م در لایپْزیک سکنی گزید و تا آخر عمر در آن‏جا به اداره امور موسیقی در چندین کلیسا مشغول بود. به عبارتی دیگر خط سیر زندگی فعال و سازنده باخ از شغل نسبتاً پایین نوازندگی مجلسی آغاز شد تا آن که به رهبری ارکستر دربار آلمان دست یافت. نبوغ باخ به عنوانِ موسیقی‏دان و آهنگ‏ساز برجسته قرن هجدهم، در عصر خود شناخته نشد. آهنگ‏های باخ، یک قرن پس از مرگ او به طبع رسید و اجرای یکی از موسیقی‏های معروف وی، در واقع پس از 100 سال، آغاز تجدید حیات وی بود. آثار باخ در باب موسیقی دینی از لحاظ غنا و عُلُوّ الهام و آهنگ، ممتاز است. باخ به واسطه علاقه شدیدی که به مذهب داشت، آهنگ‏هایی با رنگ دینی می‏ساخت که ای مسیح(ع) و روح از آن جمله‏اند. وی موسیقی را به درجه کمال رسانید و در راه تعلیم موسیقی، شنوایی خود را از دست داد. یوهان باخ سرانجام در 22 ژوئیه 1750م در 65 سالگی درگذشت. 

وقوع نبرد معروف "ایزونزو" بین ایتالیا و اتریش در جریان جنگ جهانی اول (1915م)

پس از آغاز جنگ جهانی اول و بروز اختلاف بین اتحاد سه‏گانه شامل آلمان، اتریش و ایتالیا، نیروهای ایتالیا از متحدین جدا شده و به متفقین پیوستند. ورود ایتالیا به جنگ، اهمیت زیادی نداشت، چرا که این کشور نه دارای صنایع وسیعی بود و نه از قشون و نیروهای عالی برخوردار بود، بلکه تنها باعث این می‏شد که اتریش عده زیادی از نیروهای خود را بدون این‏که فعالیتی ازخود نشان دهند، در مرزهای ایتالیا نگه دارد. سرانجام در 22 ژوئیه 1915م، نبرد معروف ایزُونْزو در ناحیه‏ای کوهستانی به همین نام در ایتالیا بین ارتش‏های ایتالیا و اتریش در گرفت و تا پانزدهم اوت همان سال ادامه یافت. در این نبرد، در حدود هفتاد هزار نفر کشته شدند که اکثر آن‏ها ایتالیایی بودند. با این حال، در پایان جنگ ایزونْزُو، اتریش از ایتالیا شکست خورد.

وقوع نبرد نیروهای فرانسه و تونس در بندر "بِیْزرْتْ" در تونس (1961م)

پس از استقلال تونس از فرانسه در سال 1956، فرانسه بندر بِیْزرتِ تونس را به عنوان یک پایگاه هوایى در اشغال خود نگه داشت که این امر با مخالفت تونس مواجه شد. از این رو، در 17 ژوئیه 1961م نیروهای تونسی به این بندر حمله نمودند که با مقاومت نیروهای اشغال‏گر فرانسوی مواجه شدند و بیش از 700 نفر از نیروهای تونسی کشته شدند. در جریان این نبرد، نیروهای تونس با ایجاد راه‏بندان به محاصره پایگاه دریایى و محل استقرار نیروهای فرانسوی اقدام نمودند، اما فرانسه با اعزام 800 چترباز به این منطقه، موفق شد در 21 ژوئیه 1961 محاصره را شکسته و بندر بیزرت و اطراف آن را به تصرف خود درآورَد. دو ماه پس از آن در 18 سپتامبر همان سال دو کشور جهت خروج نیروهای فرانسوی به توافق رسیدند تا اینکه در سال 1963 پایگاه دریایی بیزرت از نیروهای فرانسوی تخلیه شد.