امام خمینی و مهار فتنه‌ی بنی‌صدر و منافقین

امام خمینی (ره) بزرگمرد عصر حاضر، علاوه بر اینکه تئوری «انقلاب اسلامی» را تبیین نمود، برای اولین بار پس از حکومت پیامبر اسلام (ص) و امام علی (ع) حکومتی اسلامی با تکیه بر آرای مردم مسلمان ایجاد کرد. تدبیر، رهبری و هدایت امام خمینی علاوه بر مرحله ی انقلاب و فروپاشی رژیم پیشین، در مرحله¬ی ایجاد یک نظام جدید سیاسی نیز بسیار فوق‌العاده ظاهر گردید. مدیریت ایشان پس از استقرار نظام سیاسی اسلامی نیز مخصوصاً در مهار فتنه‌ها و بحران‌های متعدد سیاسی و امنیتی و نظامی به سان یک رهبر طراز اول و بسیار مجرب به اثبات رسید و همه ی فتنه‌گران را ناکام گذاشت. یکی از مدیریت‌های مثال زدنی امام خمینی، نحوه ی برخورد او با فتنه ی نفاق و بنی‌صدر است.
سرگذشت اولین ریاست جمهوری اسلامی ایران یکی از نکته‌های عبرت‌آموز تاریخ معاصر است. زندگی سیاسی بنی‌صدر از آن روزی که به عنوان معتمد مردم مسلمان ایران در چهره‌ای منافقانه در اوج قدرت قرار گرفت تا آنجایی که به عنوان چهره‌ای مطرود از کشور گریخت، می‌تواند درس‌های فراوانی دربر داشته باشد.
سیدابوالحسن بنی‌صدر فرزند آیت‌الله نصرالله بنی‌صدر در سال 1312 در همدان متولد شد. او در سال 1342 به فرانسه رفت و تا پیروزی انقلاب اسلامی در آنجا ساکن گردید. وی همراه حضرت امام خمینی در بهمن 1357، به ایران آمد و خیلی سریع توانست در امور حکومتی سمت‌هایی را کسب کند. در این زمان اولین اختلافات بنی‌صدر با مجلس خبرگان بر سر دو اصل قانون اساسی یعنی اصل ولایت فقیه و شرایط عمومی و اختیارات رئیس جمهور صورت گرفت. سرانجام علی رغم تمامی مخالفت‌های بنی‌صدر و همفکرانش، این اصول مورد تصویب قرار گرفت. هرچند انتظار می‌رفت مخالفت‌های بنی‌صدر خاتمه یابد، اما وی همچنان بر اعتراضات خود ادامه می‌داد. پس از اتمام اولین دوره ی ریاست جمهوری و کسب اکثریت آراء از سوی بنی‌صدر، وی در پی برقراری حاکمیت و اثباتِ نظریات خود در بین قوای حکومت و حتی در سطح جامعه برآمد. با شروع جنگ تحمیلی، بنی‌صدر در مقام فرمانده کل قوا با سیاست های نظامی سپاه و نیروهای مردمی به مخالفت پرداخت. سیاست های دفاعی بنی‌صدر بیشتر بر واگذاری زمین تکیه داشت و سعی می‌کرد تا از طریق اتکا به قدرت های خارجی مشکل جنگ را حل نماید.