آیت الله گلپایگانی : مردم خیال میکنند با دولت تبانی داریم

موضوع : اظهارات آیت‏اله گلپایگانى

از : 21 تاریخ 9/2/47

به : 316 شماره : 417/21



روز 8/2/47 آیت‏اله گلپایگانى ضمن صحبت خصوصى اظهار داشت من خود مى‏دانم که از طرف دستگاه براى پاره‏اى از نامه‏ها و تلگرافات ما ترتیب اثر داده نمى‏شود اما اگر گاهگاهى درباره بعضى موضوعات اقدام نکرده و به طور ظاهرى اعتراض ننمائیم مردم خیال مى‏کنند که با دولت تبانى داریم و روى مشاوره و تبانى ما با دستگاه پاره‏اى از حوادث انجام مى‏شود لکن من با تمام گله‏ها و شکوه‏ها اعتراف مى‏کنم که امروز تنها کشورى که شعائر مذهبى و دینى مخصوصا امور مربوط به ولایت در آن به چشم مى‏خورد کشور ماست1 آقاى گلپایگانى افزود من وقتى شنیدم که در آن شب کذائى بهلول2 معروف در نجف منبر رفته و شب بعد آقاى خمینى در نماز حاضر نشده و عملاً مخالفت خود را با اعمال وى ثابت کرده است خیلى خشنود شدم.

نظریه منبع ـ نظرى ندارد.

نظریه رهبر عملیات ـ با توجه به اینکه تاکنون اقدامات حادى از طرف گلپایگانى بر علیه دستگاه مشاهده نگردیده است مفاد گزارش فوق صحیح به نظر مى‏رسد. مرشد...

نظریه امنیت داخلى ـ موضوع سخنرانى بهلول و ایراد مطالب خلاف وى در حوزه علمیه تقریبا گسترش یافته موضوع گزارش منبع نیز به نظر صحیح مى‏رسد. روحانى.

آقاى اوانى در گزارش روزانه درج شود 11/2 در گزارش درج شد 11/2

------------------------------



1ـ پرواضح است، در میان کشورهاى دنیا، ایران تنها کشورى است که قانون اساسى آن بر اساس منویات شیعه اثنى‏عشر و اهل بیت پیغمبر اکرم(ص) تدوین یافته و شیعه اثنى‏عشر در آن به رسمیت شناخته شده‏اند.

2ـ محمدتقى بهلول فرزند شیخ نظام‏الدین در سال 1288 ه ش در شهرستان گناباد متولد شد. مشارالیه در سال 1314 در جریان مسجد گوهرشاد در مشهد داراى نقش مستقیم بود و پس از آن متوارى گردید و به افغانستان رفت که به علت روابط ایران و کابل، در آنجا دستگیر و مدت 12 سال در زندان کابل، محبوس شد و پس از آن براى مدت 5 سال به شهر مزارشریف تبعید گشت و چون بر اعتقادات خود پاى مى‏فشرد مجددا به زندان افتاد و مدت 14 سال در جلال‏آباد محبوس بود تا اینکه پس از 33 سال اسارت در افغانستان پس از آزادى به مصر رفت و به مدت یک سال و نیم در اداره رادیوى مصر مشغول به کار شد و از آنجا به عراق (کربلا) رفت و در نهایت در سال 1349 به همراه معاودین عراقى به ایران بازگشت و دستگیر شد و پس از بازجویى‏هاى زیاد به علت کهولت سن و زجرهاى زندانهاى افغانستان مورد عفو قرار گرفت. شیخ بهلول فردى اهل شعر و مسلط به ادبیات عرب است که داراى اشعار بسیارى به عربى و فارسى در زمینه‏هاى مختلف مى‏باشد. ر.ک: کتاب 8، ص 106، خاطرات بهلول، تهران.