روایتی تاریخی از نخستین رییس ساواک که مغضوب شاه شد

دو کتاب «تیمور بختیار به روایت اسناد» و «خیابان 42: خاطرات مرتضی غرقی از نیویورک 1383-1389» به تازگی از سوی سازمان اسناد انقلاب اسلامی منتشر و روانه بازار نشر شده است. 

حکایت فرار رییس بزرگترین سازمان اطلاعاتی و امنیتی کشور 

کتاب «تیمور بختیار به روایت اسناد»، اثری که در آن نویسنده به تفصیل به نقش تیمور بختیار پیش و پس از انقلاب اسلامی می‌پردازد. 

تیمور بختیار، نظامی، سیاستمدار و بنیانگذار ساواک (سازمان اطلاعات و امنیت کشور) و نخستین رییس ساواک در حکومت پهلوی بود. در سال ۱۳۴۹، ماموران ساواک او را در دیاله عراق به قتل رساندند. 

نویسنده در این کتاب می‌نویسد: «در بررسی تاریخ انقلاب اسلامی از دو راه می‌توان به زوایای تاریک رهنمون شد: نخست پژوهش و بررسی درباره‌ شخصیت‌های انقلابی و روحانی و دیگری شناخت شخصیت‌های وابسته‌ رژیم پهلوی. در میان وابستگان رژیم پهلوی، تیمور بختیار از ویژگی‌های مشخصی برخوردار است که می‌توان آنها را از صفات مشترک درباریان پهلوی دانست. بختیار به علت خویشاوندی با ثریا بختیاری مدارج ترقی، شهرت و ثروت را به‌سرعت طی کرد. فرصت‌طلبی، خشونت و خودکامگی مشخصه‌ اصلی وی بود که توانست او را در پیشبرد اهدافش کمک‌ کند. نقش بختیار در کودتای 28 مرداد 1332، او را به مقام فرمانداری نظامی تهران رساند و پس از آن بنیان‌گذار تشکیلات مخوف ساواک (سازمان اطلاعات و امنیت کشور) گردید. این تشکیلات امنیتی بعد از سال 1334 تا پیروزی انقلاب اسلامی سرکوبی مخالفان حکومت پهلوی را برعهده داشت. 

زیاده‌خواهی‌های بختیار او را به نزدیکی بیشتری با آمریکایی‌ها سوق داد تا بلکه به مقام و موقعیت برتری دست یابد، لیکن مغضوب شاه شد و از ایران خارج گردید و با استقرار در عراق، مخالفت با رژیم پهلوی را گسترش داد و تلاشی بی‌سرانجام را آغاز کرد تا رهبری مخالفت‌ها را با شاه به‌ دست گیرد. رژیم بعثی عراق از وجود او در جهت منافع خود برای فشار به ایران به خوبی استفاده می‌کرد و او با لطایف‌الحیل در پی آن بود تا امام خمینی را نیز به همکاری با وی متقاعد نماید که با هوشیاری و اتخاذ مواضع صریح رهبری نهضت اسلامی ناکام ماند.» 

چاپ نخست کتاب «تیمور بختیار به روایت اسناد » نوشته منیژه صدری، در 284 صفحه، شمارگان یک‌هزار و 500 نسخه و بهای 9 هزار تومان از سوی مرکز اسناد انقلاب اسلامی چاپ و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.

روایت یک خبرنگار از پرونده هسته‌ای ایران 

کتاب دیگری که به تازگی از سوی انتشارات انقلاب اسلامی به چاپ رسیده، اثری است به نام «خیابان 42» این کتاب نوشته مرتضی غرقی، خبرنگار واحد مرکزی خبر است که در آن به نگارش خاطرات و تجربیات خود در طول دوران ماموریتش به نیویورک درباره پرونده هسته‌ای ایران پرداخته است. سعی وی بر آن است تا گوشه‌هایی از تجربیات سیاسی و اجتماعی خود را در سازمان ملل و آمریکا از سال 1383 تا 1389ش به نگارش درآورد. 

وی درباره این کتاب و انگیزه تالیف خود می‌نویسد: «وقتی می‌خواستم دست به قلم ببرم، این موضوع برایم اهمیت داشت که آنچه می‌نویسم برای خوانندگان مفید باشد. معمولاً جذابیت خاطراتِ مکتوب افراد به عوامل متعددی بستگی دارد: شخصیت خاطره‌نویس، موقعیت شغلی او و تاریخ یا زمان حوادثی که او در بطن آنها بوده ‌است، همگی بر خواندنی‌تر شدن خاطرات تأثیرگذارند. مأموریت خبری من زمانی در نیویورک آغاز شد که برنامه‌ی هسته‌ای ایران در سازمان ملل متحد مطرح شده‌ بود. همچنین دوران دو رئیس‌جمهوری آمریکا، یعنی بوش و اوباما و مواضع آنان در قبال کشورمان و آغاز روند افول اقتصادی آمریکا از جمله رویدادهای مهم این دوران محسوب می‌شود. از این‌رو، در این کتاب سعی کرده‌ام تا گوشه‌هایی از تجربیات سیاسی و اجتماعی خود را در سازمان ملل و آمریکا از سال 1383 تا 1389ش به نگارش درآورم. امیدوارم این خاطرات که از منظر یک خبرنگار صداوسیما نگاشته شده‌است، مورد توجه مخاطبان قرار گیرد. 

چاپ نخست کتاب «خیابان 42: خاطرات مرتضی غرقی از نیویورک 1383-1389» نوشته مرتضی غرقی،‌ در 276 صفحه، شمارگان یک هزار و 500 نسخه و بهای هفت هزار و 200 تومان از سوی مرکز استاد انقلاب اسلامی چاپ و منتشر شده است.