تاریخچه آب رسانی از گذشته تا حال

آب مایه حیات است . این مفهوم از دوران کودکی به ما آموخته شده است ولی به نظر می رسد تنها در سال های اخیر است که متوجه اهمیت آن در زندگی خود شده ایم. حال که با کاهش روز افزون منابع آب رو به رو هستیم بسیاری از افراد به دنبال ایده های صرفه جویی هستند. با وجود این که برای این کار کمی دیر شده است ولی باز هم بهتر از ادامه دادن به روش قبل است. به عنوان مثال یکی از سیتم هایی که ما همیشه در آن هدر رفت بسیاری داشته ایم، سیستم آب رسانی زمین های کشاورزی است. در این مقاله همراه شرکت توسن صنعت آپادانا تولید کننده لوله پلی اتیلن ، لوله آبیاری ، نوار آبیاری و لوله دریپردار باشید تا تاریخچه ای از سیستم آب رسانی را در اختیار شما قرار دهیم.

با گذر زمان و افزایش تعداد انسان ها، مسئله تامین آب سالم برای آن ها به یکی از چالش های اساسی تبدیل شد. از طرف دیگر سهم زیادی از آب موجود صرف مواردی مانند کشاورزی و صنایع گوناگون شد.

سیستم های اولیه آب رسانی و نوآوری های انجام شده در این زمینه :

تقریبا می توان گفت از ۲۰۰ هزار سال پیش تا کنون مردم شروع به زندگی روی زمین کردند. ابتدا بسیاری از آن ها به شکار مشغول بودند ولی از ۵۰ هزار سال پیش تا کنون افراد شروع به جا به جا شدن در سطح زمین کردند و در گوشه ای از سطح زمین ساکن شدند. بسیاری از افراد به دلیل مصرف آب آلوده دچار بیماری های مختلف شده و جان خود را از دست می دادند. البته این مسئله تنها چالش پیش روی آن ها نبود چرا که آب شور وسعت بیشتری نسبت به آب شیرین داشت. حدود ۱۰ هزار سال پیش مردم با شیوه کشاورزی آشنا شده و با استفاده از آن سکونتگاه های دائمی خود را ایجاد کرده و شروع به زاد و ولد نمودند. ایجاد روستا، شهر نیاز به آب را بیشتر کرد. پس تامین آب شیرین و سالم اولین کار برای دولت های مختلف بود و البته هست! (مسئله ای که متاسفانه این روز ها شهر زیبا و تاریخی خوزستان با آن رو به رو است.)

آب رسانی

بر اساس تاریخچه ای که از زندگی مردمان گذشته وجود دارد، می توان متوجه شد افراد برای تامین آب شیرین خود از ایده هایی مانند چشمه، چاه، کانال و … استفاده می کرده اند.

دوره اول : یونان باستان و رم :

یکی از اولین جوامع انسانی که در اروپا و در قرون وسطی شکل گرفت، در اطراف منطقه مدیترانه بوده است. حدود ۱۰ الی ۲۰ درصد از جمعیت کل در این منطقه قرار داشته است و می توان گفت نسبتا بارش کمی داشته است. تا پایان دوره باستان برای تعیین کیفیت آب از پارامتر های بصری مانند بو، رنگ، طعم استفاده می شده است. این مردم از چمشه ها برای تامین آب مصرفی خود استفاده می کردند و بعدها برای بهبود کیفیت آب از ایده جوشیدن آن استفاده می کردند که مسلما ایده ای موقتی بوده است چرا که برای تامین سوخت و رسیدن به درجه حرارت مورد نظر مشکل وجود داشته است. برای انتقال این آب به سایر مکان ها ابتدا از لوله های سربی استفاده می شد که به دلیل آلوده شدن آب به سرب این ایده کنار گذاشته شد و استفاده از لوله های سرامیکی مطرح شد. که باز هم بعد ها متوجه شدند برای کارکرد درست این لوله ها نیاز است که داخلشان تمیز شود. به عنوان مثال با جمع شدن ماده ای به نام کلسیم کربنات راه آب در لوله بسته می شده است.

دوره دوم :

بعد از سقوط امپراتوری رم، سیستم آب رسانی دچار تغییرات اساسی شد. در این مقطه از زمان افراد هر منطقه تصمیم به استفاده و ایجاد چاه های متعدد کردند که با توجه به افزایش روز افزون جمعیت این ایده چندان پاسخگوی نیاز آن ها نبود. اما با گذشت زمان و ایجاد دانشگاه هیا مختلف جمعیت با سواد غلبه پیدا کردند و در نتیجه باز هم سیستم آب رسانی دچار تغییر و تحول شد. در قرن نوزدهم، بریتانیا به عنوان پیشگام سیستم آبرسانی و آبرسانی مدرن شناخته شد، اما این نوآوری ها خیلی زود به آلمان، سایر نقاط اروپا، ایالات متحده آمریکا و بعدا نیز در جاهای دیگر گسترش یافت. در این قرن ایده فیلتر کردن آب برای از بین بردن مواد و میکروب های موجود در آن مطرح شد. در طول قرن بیستم، نقش آب در انتقال چندین بیماری مهم – تب تیفوئید و اسهال – شناخته شد و در نتیجه پیاده سازی ایده فیلترینگ آغاز شد.

نقش لوله پلی اتیلن در آب رسانی جوامع امروزی

آب رسانی

اکنون می توان گفت تا سطح زیادی مسئله سلامت و کیفیت آب در جوامع گوناگون حل شده است ولی همچنان چالش کمبود منابع آب به جا مانده است. چیزی که ممکن است دلیل اصلی جنگ بین مناطق مختلف یک ناحیه باشد. بر اساس گزارشی که در سال ۲۰۱۲ بیان شد، تا سال ۲۰۴۰ اگر مدیرت موثر در مصرف آب انجام نشود، دسترسی به آب شیرین در سراسر جهان با مشکل رو به رو خواهد شد. بر اساس آمار موجود حدود ۷۰ درصد کشاورزی، ۲۰ درصد صنایع و ۱۰ درصد از آب موجود را مصارف خانگی استفاده می کنند. پس با توجه به این آمار به راحتی می توان متوجه شد اگر سیستم آب رسانی زمین های کشاورزی کمی از روش های جدید آب رسانی به جای استفاده از روش های سنتی را انتخاب می کردند و بکنند می توانند تا حد زیادی در حل مسئله بحران آب موثر باشند.

در گذشته استفاده از روش های سنتی آب رسانی برای زمن های کشاورزی مانند ایجاد مسیر آب، بسیار در هدر رفت آب موثر بوده است ضمن این که آب رسانی به گیاهان نیز به درستی انجام نمی شده است. اما اکنون روش های بهتری مانند آبیاری قطره ای، بارانی و … وجود دارد که با استفاده از آنها، هم می توان سلامت خاک را تضمین کرد چرا که فرسایش آن کاهش پیدا می کند، هم آب رسانی به درستی انجام می شود و هم این که به گیاهان صدمه نمی خورد. استفاده از لوله های پلی اتیلن در سیستم آب رسانی کشاورزی تحول بسیار بزرگی بوده است. چرا که این لوله ها هم از لحاظ قیمت مقرون به صرفه هستند و هم این که مقاومت خوبی در برابر عوامل گوناگونی مانند فشار، مواد شیمیایی، ضربه و خوردگی دارد.