آیت‌الله طالقانی و گروه‌های سیاسی

آیت‌الله سیدمحمود طالقانی یکی از چهره‌های نام‌آشنایِ انقلاب اسلامی است که پس از رحلت جانسوزش در سال 1358، بر آوازه‌ی او افزوده شد. وی که فرزند یکی از روحانیون مبارز، انقلابی و مردمی بود، در مسیر انقلاب توحیدی به چهره‌ای محبوب، خدمتگزار و صدیق تبدیل شد. برخی آیت‌الله طالقانی را در زمره‌ی روشنفکران دینی برمی‌شمارند که براساس اسلامِ علمی و تجربی می‌کوشید به تبلیغات مخالفان دین پاسخ دهد. از این منظر علم و دین براساس تعالیم پیامبران به ویژه خاتم‌الانبیاء و امامان معصومِ پس از او، به تقویت و تأیید یکدیگر می‌انجامند. گروهی او را مفسّر بزرگی می‌خوانند که صاحب‌سبک بود و آیات قرآنی را با روشی ترکیبی از فقه، عرفان، فلسفه، ادبیات، جامعه و علم تفسیر می‌کرد. تفسیرهای طالقانی شوق و علاقه به قرآن و زندگی با این کتاب الهی را در نسل جوان تقویت کرد.
طالقانی مجاهدی بزرگ و نستوه بود که زندان‌ها، شکنجه‌ها و تبعیدهای سخت او را از پای درنیاورد و الگوی همه¬ی مجاهدان و مبارزان در عصر خفقان بود. وی در این راه تلاش می‌کرد تا همه گروه‌های سیاسی را در هدف مشترک که سقوط رژیم شاهنشاهی بود، هماهنگ نگه دارد. از این رو گاه در این نیت خیرخواهانه با شیطنت برخی گروه‌ها مواجه می‌شد که طالقانی را از خود می‌دانستند