دفاع مقدس در آیینه مثنویهای انقلاب اسلامی/ شکراله پورالخاص، مهدی صادقی
قالب مثنوی یکی از قالبهای شعر سنتی است که از دورههای اولیه شعر فارسی تا دوران مشروطیت، فراز و نشیبهای فراوانی را پشت سر گذاشت.
این قالب درکنار قالبهایی چون غزل، رباعی و دوبیتی به دلیل ظرفیتهای خاص آن، از پرکاربردترین قالبهایی است که در بازگشت دوباره ادبی، پا به عرصه شعر انقلاب گذاشت و با شروع جنگ تحمیلی، یک باردیگر مورد توجه قرارگرفت و برخی شاعران از آن به عنوان مناسبترین وگستردهترین عرصه برای بیان معتقدات و احساسات اسلامی و انسانی خود استقبال کردند و به دامنه تغییرات، ابتکارات و نوآوریهای اعمالشده در آن افزودند. ویژگی مهم این مثنویها، تغییر در محور عمودی خیال و عدول از شیوه داستانسرایی به شیوه قدما و تلفیق حماسه، عرفان و دین است که اغلب در اوزان بلند و غیرمعمول در مثنویهای گذشته، با بهکارگیری ردیفهای طولانی و قافیههای با اشتراک حروف بیشتر و خلق تصاویر شعری جدید با استفاده از عناصر خیال چون: تشبیه، استعاره، تشخیص و... و ساختن ترکیبات نو و بدیع و واردکردن اصطلاحات جدید است.
ical.ir
نظرات