نسبت ساختاری بهائیت با رژیم اسرائیل
اگرچه تأسیس سازمان سیاسی بهائیت مقدم بر جعل رژیم صهیونیستی است، اما از همان روزهای نخست تلاش برای غصب فلسطین، رهبران بهایی درصدد برآمدند تا با استفاده از اختلافات دیرین مسلمانان و یهودیان، سرزمین اسراییل را به عنوان مرکز اصلی و کعبه آمال بهاییان بپذیرند و آنگاه، "دولت یهود" را به صورت پناهگاه، بلکه تکیه جهانی این فرقه در آورند. صفحات ۴۰۲ تا ۴۰۴ از کتاب سازمان سیاسی بهائیت (۱۹۷۹-۱۸۹۲) به قلم دکتر حمیدرضا اسماعیلی؛ که توسط مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی منتشر شده است، به ابعاد ساختاری آن پرداخته است:
در گزارشی که ماهنامه اخبار امری، ارگان رسمی سازمان بهاییت، از اقدام‌های صورت گرفته در سال نخست نقشه ده‌ساله ارائه می‌دهد، رسماً اعلام می‌کند که این سازمان ذیل اداره‌ای به نام «اداره بهایی» در «وزارت ادیان» رژیم صهیونیستی اداره می‌شود. همچنین تصریح می‌شود که محافل ملی بهاییان در کشورهای بریتانیا، ایران، کانادا و استرالیا مستقیماً طبق قوانین و مقررات جاری در اسراییل تأسیس شده‌اند. ماهنامه رسمی سازمان بهاییت می‌نویسد مصوبه‌های این پروژه با هماهنگی نخست‌وزیر، پارلمان، تعدادی از وزرای کابینه و رئیس رژیم صهیونیستی به اجرا گذاشته شده بود. ذیل این برنامه وزیر ادیان رژیم صهیونیستی برای توجیه آن، در پارلمان حاضر می‌شود و درباره اهمیت این سازمان (در راستای منافع اسراییل) سخنرانی می‌کند. «شعبات محافل روحانیه ملیه جزایر بریتانیا، ایران، کانادا و استرالیا بر طبق قوانین مقررات جاریه در اسراییل تأسیس و از طرف اولیای کشور آن دولت رسماً به سمت جامعه‌های دیانتی شناخته شد و به آنان اجازه و اختیار داده شده است که در هر نقطه از کشور اسراییل اموال غیرمنقول را بلامانع به نمایندگی از طرف محافل متبوعه خویش ثبت نمایند. به علاوه با رئیس‌جمهور اسراییل و نخست‌وزیر و پنج تن از وزرای کابینه و همچنین رئیس پارلمان آن کشور تماس و ارتباط حاصل گردید و در نتیجه اداره مخصوصی به نام «اداره بهایی» در وزارت ادیان تأسیس گردید. و وزیر ادیان بیانات رسمی در پارلمان ایراد و جنبه بین‌المللی امر و اهمیت مرکز جهانی بهایی را تصریح نمود و در اثر این جریانات رئیس‌جمهور اسراییل مصمم گردید در اوایل عید رضوان [گذشته؛ ۲۶ آوریل ۱۹۵۴ م/ ۶ اردیبهشت ۱۳۳۳] رسماً مقام مقدس اعلی را زیارت نماید.»(۱)
دیدار رسمی رئیس دولت اسراییل [اسحاق بن‌زوی] از مرکز تشکیلات بهاییت در حیفا در نشریه‌های آن روز اسراییل درج شده بود. به‌طور مثال روزنامه «جروزالم‌پست» در فردای آن دیدار چنین می‌نویسد:«رئیس‌جمهور اسراییل [اسحاق بن‌زوی] امروز صبح به اتفاق خانم‌شان میس بن‌زوی به ملاقات شوقی افندی ربانی ولی‌امر بهایی رفته و مقامات مقدسه بهایی را در جبل کرمل زیارت نمودند. بدواً آقای چارلز میسون رمی رئیس هیأت بین‌المللی بهایی و آقای لروی آیواس منشی کل هیأت رئیس‌جمهور و خانم‌شان را در «مکیدو هتل» ملاقات و ایشان را به اتفاق آجودان مخصوص اسگان الوف کرمل به بیت حضرت شوقی ربانی... راهنمایی نمودند... [در این دیدار شوقی اظهار امیدواری کرد:] مرکز جهانی بهایی در اسراییل بتواند در ترقی و تعالی مملکت و سعادت اهالی مستمراً متزاید مؤثر واقع شود و نیز به این نکته اشاره کرد که از ابتدای تأسیس حکومت اسراییل بهاییان همواره روابط صمیمانه با دولت و بلدیه حیفا داشته‌اند.»(۲) شوقی در دیدار با یکی از بهاییان به نام موسی امانت درباره رفتار اسراییل با بهاییت می‌گوید:«بسیار عادلانه. اسراییل به حدی ترقی می‌کند که ذلت دوهزار ساله را فراموش خواهد کرد.» امانت سپس از شوقی می‌پرسد که رفتار رئیس دولت اسراییل با او چگونه است و یا به تعبیر وی «کیفیت تشرف» او چگونه بوده است؟! که شوقی می‌گوید:«بسیار متواضع و مؤدب است. این افتخار نصیب اسراییل شد و در تاریخ ثبت خواهد شد.»(۳)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پانوشت‌ها:
۱- فضل‌الله مهتدی(صبحی)؛ خاطرات صبحی؛ صص ۲۲۵ و ۲۲۷.
۲- حبیب ثابت، گزارش «بیستمین زیارت اعتاب مقدسه »، ص ۱۸، (آ.ا.م.م.و.پ.س).
۳- اخبار امری، مرداد و شهریور ۱۳۳۳؛ ش ۴ و ۵؛ ص ۵.
نظرات