گلابدره‌ای در زمانه سکوت نویسندگان «لحظه‌های انقلاب» را نوشت

 محمدعلی گودینی، نویسنده، معتقد است که زنده‌یاد گلابدره‌ای از معدود نویسندگانی بود که از همان ابتدا به انقلاب وفادار بود و برخلاف روشنفکران امروزی در تنگناهای مالی از اعتقادات انقلابی خود دست برنداشت.
محمدعلی گودینی، نویسنده در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم‌، با اشاره به سالروز درگذشت زنده‌یاد «محمود گلابدره‌ای»‌ گفت: گلابدره‌ای از معدود نویسندگان مردمی بود که از همان اوان انقلاب و حتی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی دیدگاه‌های انقلابی داشت و از اعتقادات خود دفاع می‌کرد. من اغلب آثار گلابدره‌ای را خوانده‌ام و حتی بر روی برخی کتاب‌های وی هم‌چون «دال» و «10 سال هرمسلی در آمریکا» نقد نوشته‌ام. باید بگویم،‌ گلابدره‌ای نویسنده‌ای بود که تلاش می‌کرد دغدغه‌های اجتماعی روزگار خود را در آثارش منعکس کند.
وی اظهار کرد: برای نمونه وی در کتاب  «10 سال هرمسلی در آمریکا» به ماجرای مشکلات ایرانیانی که به سودای خارج از کشور به سرزمین غرب سفر می‌کنند،‌ پرداخته است و به خوبی و به دور از هرگونه دروغ و اغراق  فلاکتی که برخی ایرانیان در خارج از کشور با آن روبرو هستند،‌ را تصویر می‌کند. وی در این اثر خاطرات خود و برداشت‌های شخصی‌اش را با نثری خاص به رشته تحریر درآورده است. نثر وی، نثری آهنگین است و کمتر نویسنده‌ای توانسته چنین نثری را استفاده کند،‌ من در خوانش این کتاب برای بار نخست دچار مشکل شدم‌، و بار دوم و سوم هم تلاش بسیار کردم تا براساس آهنگی که در خواندن دعای «جوشن کبیر» استفاده می‌کنیم،‌ توانستم این کتاب را بخوانم.
این نویسنده افزود:‌ گلابدره‌ای نویسنده‌ای استثنایی بودو از آن‌جا که از شاگردان جلال آل احمد نیز به شمار می‌رفته و با وی دمخور بوده، توانسته به تأسی از جلال ویژگی‌های مثبت خود را افزایش دهد. برای نمونه می‌توان گفت،‌ جلال نثری داشت که مختص به خود او بود و هیچ نویسنده دیگری از این نثر استفاده نمی‌کرد، و گلابدره‌ای نیز تلاش کرده بود نثری ویژه برای خود داشته باشد که تا حدود بسیاری هم موفق شد.
گودینی مهم‌ترین اثر گلابدره‌ای را «لحظه‌های انقلاب» عنوان کرد و گفت: ویژگی مهم این اثر در این است که اولا‌ً وقایع انقلاب را لحظه‌ به لحظه گزارش کرده است که به عنوان یک مستند پژوهشی می‌تواند در اختیار محققان قرار گیرد،‌ هر چند در سال‌های اخیر چندان مورد استفاده قرار نگرفت،‌ اما در آینده یکی از منابع پژوهشی خواهد شد.
وی ادامه داد:‌ «لحظه‌های انقلاب» از جمله اولین‌های ادبیات انقلاب است که در همان یکی دو سال اول پیروزی انقلاب منتشر شد. وی در  این اثر به نوعی از عقاید خود درباره انقلاب دفاع کرد و تا آخرین لحظه عمر خود نیز از این دفاع و اعتقاد دست بر نداشت‌، وی به مانند برخی روشنفکران امروزی نبود که در تنگناهای مالی و گرفتاری‌های زندگی از اعتقادات خود دست برمی‌دارند و با وطن‌فروشی به پول و شهرت دست پیدا می‌کنند. وی تا آخرین نفس پای انقلاب و ایده‌های خود ایستاد، هر چند ممکن است ایده‌ها و حرف‌ها و نوشته‌هایش به مذاق برخی خوش نیاید.
گودینی در پاسخ به این پرسش که چرا از «گلابدره‌ای» به عنوان نویسنده متعهد ادبیات انقلاب یاد می‌شود؟ گفت: وی از معدود نویسندگانی بود که از همان اول پیروزی انقلاب به انقلاب پرداخت،‌ نویسندگان بسیاری در همان سال‌های ابتدایی انقلاب از ترس، سکوت اختیار کردند و تصور کردند انقلاب به شکست منجر می‌شود،‌ اما بعدها انقلابی شدند. اما گلابدره‌ای از همان ابتدا با چاپ لحظه‌های انقلاب و پس از آن با قلم زدن در روزنامه‌ها و مجلات درباره انقلاب دین خود را ادا کرد.
وی در پایان گفت: محمود گلابدره‌ای به دور از سیاه‌نمایی واقعیت‌ها را می‌نوشت و هرگز شعاری ننوشت. وی واقعیت‌های موجود و مسائل روز را در آثارش تبیین و پیام‌های مربوطه را به مخاطب منتقل می‌کرد.