شاه: مرداد ممنوع

تصویب تغییر تاریخ هجری به تاریخ شاهنشاهی از جمله مصوبات مجلسین شورای ملی و سنا بود که در راستای تحقق سیاست‌های محمدرضا پهلوی در دهه ۱۳۵۰ بود. مدتی پس از تأسیس حزب رستاخیز، شاه به رهبران حزب دستور می‌دهد که «فلسفۀ انقلاب شاه و ملت» را تدوین کنند و طرح تغییر تقویم هم یکی از مفاد آن بود. شجاع‌الدین شفا، معاون فرهنگی و مطبوعاتی دربار شاهنشاهی، موظف به پیگیری این طرح شد و پس از تشکیل جلسه‌ای در تاریخ ۲۰ آذرماه ۱۳۵۴، ضمن غیرملی دانستن تقویم «هجری شمسی»، بکارگیری تقویم ملی و کاملا ایرانی «شاهنشاهی» را ضروری دانست.

سه پیشنهاد برای تعیین سرآغاز تقویم مطرح شد: سال فتح بابل به‌دست کورش کبیر، سال جلوس کورش به سلطنت ایران، و سال فرضی تولد کورش. سرانجام با موافقت محمدرضا پهلوی، سال جلوس کورش به کرسی سلطنت به عنوان مبدأ تاریخ شاهنشاهی پذیرفته شد. بدین ترتیب مقرر شد سال شاهنشاهی صرفاً با افزایش عدد ۱۱۸۰ به سال شمسی و بدون تغییر روز و ماه، محاسبه شود و بنابراین آغاز سلطنت محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲۰ شمسی، ۲۵۰۰ سال بعد از سلطنت کورش محسوب می‌شد.

تغییر دیگر در تقویم ایران، دو سال بعد به وقوع پیوست؛ زمانی که  آخرین روزهای مرداد ۱۳۵۶ محمدرضا پهلوی دستور داد به‌جای استفاده از نام «مرداد» برای ماه پنجم سال، نام باستانی «امرداد» به‌کار برده شود. این تغییر نام ماه پنجم به‌صورت دستوری به تمام ادارات و وزارتخانه‌ها ابلاغ شد و همگی موظف شدند عبارت رایج «مرداد» را متروک کنند.