اللهیار صالح
یکى از سناتورهاى آمریکایى در این مورد گفته است: «شاهنشاه ژست کریمانهاى در خصوص بحرین نشان دادهاند، همان طورى که پدر معظمله در موقع مسافرت به ترکیه همین ژست را در واگذارى مرتفعات آرارات به دولت ترکیه نشان دادند.»
هندرسون سفیر آمریکا در ایران به وزارت امور خارجه آن کشور نوشته است: «تردیدهایم دربارۀ تمایل شاه به پشتیبانی از هر شخصیت نیرومندی به عنوان جانشین، مصدق از آن رو افزایش یافته است که به طور موثق اطلاع یافته ام که روز گذشته شاه همچنان با زاهدی مخالفت میکرده و هنوز در پی یافتن راهی برای ارسال پیام به سفیر،[اللهیار] صالح است تا ببیند آیا این شخص نخست وزیری را می پذیرد یا خیر؟»
نامبرده در وقایع 25 الی 28 مرداد 1332 به علت داشتن سمت سفارت کبرای شاهنشاهی در واشنگتن و اقامت در آمریکا، دخالتی نداشته است. نامبرده شخصی است محتاط و در سیاست قابل انعطاف و در جریان انتخابات دوره 20 مجلس شورای ملی، سران جبهه ملی فوقالعاده مایل بودند که او در تهران مانده و فعالیتهای جبهه را رهبری کند و در این مورد نیز زیاد اصرار و پافشاری میشد، ولی صالح فقط به دادن اعلامیهای دایر به عدم وجود آزادی انتخابات صادر و منتشر کرد