هراس سردار

به موجب ماده 44 نظامنامه مجلس باید رئیس الوزرا به مجلس بیاید تا روز استیضاح معین شود. سردار سپه از انتقاد و استیضاح هراس داشت ، وحشت وى بدون دلیل هم نبود، زیرا یکى از استیضاح کنندگان آیة الله سید حسن مدرس است که دانشورى فاضل ، فقیهى والامقام ، نامدارى ناطق و نیز مرد منطق ، استدلال و طرفدار حق و حقیقت بود.
مدرس در ضمن نطق کاملا بر مجلس مسلط مى شد و با شجاعت و شهامت ، بدون هیچ پروایى تمام اعمال و رفتار غیرقانونى سردار سپه را از پشت تریبون به آگاهى مردم ایران مى رسانید. دلیل دیگر نگرانى رضاخان مربوط به یکى از موارد استیضاح بود (تحویل ندادن اموال مقصرین ) غرض ‍ از این مورد روشن شدن موضوع قتل اقبال السلطنه ماکویى و تصرف و غارت جواهرات و خزانه او بود.(157)
روشن کردن موضوعات مطرح شده در استیضاح آن هم از سوى سردار سپه که اهل نطق و بیان نبود و حرف عادى را نمى توانست درست بیان کند، طرفداران وى را نگران ساخته بود.
سردار سپه قبل از آنکه روز استیضاح معین شود به فعالیتهاى سیاسى پرداخت تا آن را لغو کند ولى موفق نشد و روز شانزدهم مرداد به اتفاق وزراى خود به مجلس آمد و اظهار داشت دولت براى استیضاح حاضر است و هر روزى که مجلس معین کند همانروز را قبول خواهد کرد. تیمورتاش (سردار معظم خراسانى ) پیشنهاد کرد که روز بیست و هفتم مرداد استیضاح انجام شود. رضاخان که همه جا از زور استفاده مى کرد، در روز استیضاح نیز عده زیادى از طرفداران خود و گروهى از اراذل و اوباش را به اتفاق عده اى نظامى که تغییر لباس داده بودند به مجلس فرستاد. وکلاى طرفدار او هم کارتهاى لژ ویژه را گرفته ، به همان عده داده بودند و چون طرفداران مدرس دچار حبس و تبعید بودند، نمى توانستند هر کدام ، از محلات تهران دستجاتى را جمع کرده و به مجلس بیاورند، از این گذشته تصور نمى رفت که رضاخان گستاخى و فضاحت را به جایى برساند که از چنین نیروهایى براى برهم زدن استیضاح بهره بگیرد.