باور کنید فقط من می‌توانم!

امیر فریدون گرگانی طی نامه ای به وزارت اطلاعات، مدعی می شود که به دلیل مطالعه مستمر کتاب انقلاب سفید به منظور تفسیر «کنفرانس بین‌المللی حقوق بشر» در اجرای برنامه‌ای در «رادیو ایران»، به اهمیت مباحث کتاب پی برده است. وی اعتقاد دارد، حکومت آنچنان که برازنده مباحث علمی کتاب مزبور است، در معرفی و تفسیر آن نکوشیده. گرگانی به استناد تحصیلات عالیه و سابقه خدمات پیشین خود به رژیم و درک ارزش و اهمیت مبحث «انقلاب سفید» ــ به زعم خویش ــ کسی را شایسته تر از خود برای پژوهش و تفسیر در این مورد نمی داند. به طوری که خودشیفتگی نگارنده و قلم به قول وی عاری از چاپلوسی و تزویر، از فحوای سند عیان است! اصل این نامه که در زیر آمده در موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران قراردارد.

 

              وزارت اطلاعات

              اینجانب «امیرفریدون گرگانی»، متوجه نکته‌ای شده‌ام که به عنوان یک فرد ایرانی وطن پرست و شاه دوست، وظیفه خود میدانم آن را عنوان کنم، تا در صورت مصلحت بودن در آن باره اقدامی شود.

              عرض بنده مجملا این است که تا کنون کتاب «انقلاب سفید» آن طور که باید و شاید و مناسب با ارزش واقعی آن معرفی نشده و مورد بحث و تفسیر علمی قرار نگرفته است. بالنتیجه افراد ملت از طبقات مختلف از تحصیل کرده و روشنفکر تا مردم عامی معصومانه از آن بیخبر مانده‌اند. تنها کوششی که انجام شد، تهیه سی برنامه رادیوئی بوسیله «رادیو ایران» بود. ولی کتاب « انقلاب سفید» اثری نیست که بتوان بدین سادگی از آن گذشت.

              طی برگزاری «کنفرانس بین‌المللی حقوق بشر»، از طرف «رادیو ایران»، وظیفه‌ای باینجانب محول گردید، تا روزانه برنامه‌ای نیم ساعته در تفسیر روزانه کنفرانس مزبور بنویسم. این برنامه ها را جناب آقای دکتر « آزمون» تصویب می‌کردند. هر روز در ضمن بحث و تفسیر درباره جریان « کنفرانس حقوق بشر» به «کتاب انقلاب سفید» مراجعه می‌کردم و هر نکته‌ای تازه از آن در می‌یافتم. این کتاب اثری است که از روی روشن ضمیری مطلق نوشته شده و رازهائی در آن نهفته است که آنها را باید از روی معرفت درک کرد و توضیح داد و گفت و نوشت تا مردم علی‌الخصوص طبقه جوان و تحصیل کرده، که فردای کشور برای آنان آماده می‌شود و بدیشان واگذار می‌گردد، راز بقا و ترقی میهن خود را بدانند و بدان دلبستگی بیشتری داشته باشند. از این رو بر خود واجب دیدم که به عرض برسانم، تا در معرفی علمی و تحقیقی این اثر اقدام و کوشش شود. این کوشش به نظر من باید از روی علاقه و ایمان محض به شخص شاهنشاه و اعتقاد به اثر مورد بحث توام با سواد کافی و معلومات فراوان و قلمی شیرین و خالی از هر گونه چاپلوسی و تزویر و طمع و کیسه‌دوزی انجام شود، تا این وظیفه کلی حقیقتا و آنطور که باید موثر واقع گردد.

              این جانب پس از تحصیل در انگلستان مدتی را در پاکستان گذرانیده و برخلاف بسیاری از دانشجویان و یا افراد بی حقیقت، که به مجرد بیرون رفتن از کشور، خدا و شاه و مملکت را از یاد می‌برند، بی آنکه مزدی دریافت دارم و بلکه از کیسه خود نیز صرف کردم، خدماتی برای اعتلای نام ایران و شاهنشاه در خارج از کشور انجام دادم و یک بار نیز از طرف جناب آقای دکتر «اقبال» که در آن زمان عهده دار وزارت دربار بودند، رضایت خاطر شاهانه از اقدامات اینجانب ابلاغ گردید. همین افتخار است و بس. اکنون با توفیقی که در نویسندگی کسب کرده‌ام و کتابهایی که ترجمه نموده‌ام و خدماتی که در رادیو انجام داده و می‌دهم و تجربه‌هایی که در خدمت سازمان ملل متحد اندوخته‌ام، در صورتی که مصلحت دانسته شود، خود را برای به جامه عمل درآوردن این وظیفه ملی آماده می‌دانم و اگر عرایضم مورد تائید قرار گیرند، می‌توانم طرحی را که در این باره در فکر دارم، به عرض برسانم.

              تقدیم مراتب احترام و خواستار بون موفقیت در راه خدمت به شاهنشاه و کشور

              امیر فریدون گرگانی