مصاحبه آیت‌الله خامنه‌ای در سال ۱۳۶۱ پیرامون واقعه هفتم تیر

حادثه هفتم تیر متمّم حوادثی بود که به طرد و دفن نیروهای ضد خط امام منتهی شد

حادثه دفتر حزب جمهوری اسلامی در داخل تأثیرش خیلی زیاد بود. علتش هم این بود که مردم که به حزب و این مسئولینی که در آنجا شهید شدند علاقمند بودند و به خصوص بعد از افشاگری مجلس در مورد بنی‌صدر و اقدام قاطع امام نسبت به ایشان، مردم از آن جریان روگردانده بودند و تقریباً به طور یکسره جریان لیبرال‌ها را بطلان می‌دانستند؛ وقتی که این حادثه پیش آمد، میزان وحشی‌گری جریان مخالف را هم فهمیدند. البته جریان دست‌اندرکار حادثه ۷ تیر جریان آمیخته‌ای از لیبرال‌ها و منافقین بود و یکسره مال لیبرال‌ها نبود، و در ضمن این حادثه نشان داد که چه‌قدر آنها مردم ناجوانمردی هستند که حاضرند شخصیت‌های عزیزی مثل شهید بهشتی و بقیه شهدای ۷۲ تن را در یک حادثه، به خاطر مسائل سیاسی آن طور شهید کنند. این چیزی است که به طور طبیعی هر کسی را تکان می‌دهد و متوجه بطلان آن جریانی می‌کند که دست‌اندرکار این مسأله بوده است. بنابراین این حادثه در داخل ایران جریان انقلاب را یکسره و یکپارچه کرد. اگر مردم در آن زمان بطلان جریان مخالف را فهمیده بودند، در حادثه ۷ تیر حقانیت مطلق جریان مخالف منافقین و لیبرال‌ها را که خط امام باشد، احساس کردند. انعکاس این در خارج هم خیلی زیاد بود. شاید در همه دنیا کسانی که دست‌اندرکار این مسائل هستند کمتر جایی را بشود نشان داد که از حادثه ۷ تیر چیزی علیه نظام جمهوری اسلامی استنباط کرده باشند. لابد آن روزهای اول که من روزنامه‌ها را نمی‌دیدم و تا مدتی از خبرها مطلع نبودم، حتماً بودند کسانی در دنیا که این حادثه را به معنای زوال و نابودی جمهوری اسلامی تفسیر کرده بودند، لکن از این که بگذریم در دنیا انعکاس این حادثه برای جریان خط امام مفید بود.

من فکر می‌کنم که حادثه ۷ تیر را متمّم مجموعه حوادثی باید دانست که به طرد و دفن نیروهای ضد خط امام منتهی شد. مقدماتش همان طور که اشاره شد افشاگری‌های فراوانی بود که قبلاً انجام گرفت و عمدتاً از [غائله] ۱۴ اسفند شروع شد و به اواخر خرداد منتهی شد. آخرین افشاگری، افشاگری مجلس بود که فوق‌العاده مؤثر و قاطع و تعیین‌کننده بود و آن چیزی که به همه جرأت و امکان می‌داد که این افشاگری را به صورت کامل انجام بدهند، اقدام شخص امام بود. تا وقتی که امام در یکی دو دیدار نسبت به بنی‌صدر به صورت تعریض مطالبی را بیان نکردند، در حقیقت ماها هم آنچه که در ذهنمان نسبت به بنی‌صدر و خط لیبرال‌ها بود بیان نمی‌کردیم و دشوار بود که بتوانیم چیزی را بگوییم؛ همچنان که در طول مدت یک‌ سال و نیم کتمان کرده و نگفته بودیم. بنابراین حادثه ۷ تیر به تنهایی حادثه افشاگر و تعیین‌کننده نبود. مجموع حوادثی که ۷ تیر نقطه اوج آن بود این حرکت بزرگ را در حقیقت انجام دادند؛ اگر این مجموعه کار نبود، ما امروز در جای بسیار بدی قرار داشتیم. درست است که تا امام هست هیچ‌کس جرأت نمی‌کرد از لحاظ خط سیاست خارجی و داخلی یک مواضع صریح ضدانقلابی اتخاذ کند، لکن به طور تدریجی بنی‌صدر و لیبرال‌ها این جامعه را به طرف مواضع دقیقاً ضدانقلابی می‌کشاندند، چه در رابطه با مسائل سیاست خارجی و چه در رابطه با مسائل سیاست داخلی و چه حتی در رابطه با مسائل جنگ.

منبع: روزنامه جمهوری اسلامی(ویژه‌نامه)؛ ۸ تیر ۱۳۶۱