جامعة اسلامى معلمین تهران

بنام خدا

برادر و همکار ارجمند در اجتماعى که شعله‏هاى فساد از هر گوشه و کنارى زبانه کشیده دامن پاک جوانان ما را مى‏سوزاند، و در محیطى که ارزشهاى اخلاقى کمترین موقعیت را دارا هستند، و بالاخره در جامعه‏اى که پایه‏هاى ایمانى ریشه‏هاى خود را از جان افراد اجتماع ما کنده و جاى خود را به بى‏بندوبارى و هرج‏ومرج داده‏اند به حکم: کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته عده‏اى از معلمین و دبیران وزارت فرهنگ و استادان دانشگاه گرد هم جمع شده و با امید به خداوند متعال و همت برادران مسلمان دست به کار اقداماتى شده‏اند که وظیفه دینى و وجدانى خود را انجام داده باشند و براى اجراى مقاصد خود در ابتدا جامعه‏اى به نام : «جامعه اسلامى معلمین» تشکیل داده‏اند.

شما که شاهد این مصائب اجتماعى ناشى از بى‏دینى هستید، شما که از بى‏بندوبارى و هرج ومرج اخلاقى جوانان رنج مى‏برید و شما که اجتماع دیگران را در باطل به چشم مى‏بینید و موفقیت آنان را ملاحظه مى‏کنید و بالاخره شما که مى‏خواهید اجتماع ما صورت و سیرت خدایى و اسلامى به خود بگیرد، خواه‏ناخواه به طور فردى اقداماتى مى‏کنید، توجه دارید که تنها نیستید و خیلى از همکاران شما هستند که مثل شما فکر مى‏کنند و هر یک به تنهایى کوششهایى دارند و اگر چنانچه این کوششها در قالب اجتماعى ریخته شوند و طبق برنامه منظمى در سراسر کشور اعمال گردند، بهتر و زودتر به نتیجه خواهیم رسید. جامعه اسلامى معلمین تهران به فکر ایجاد این اتحاد و اجتماع است و به این جهت ضمن تقدیم اساسنامه و یک برگ عضویت دست همکارى به سوى شما معلم مسلمان و علاقه‏مند دراز کرده و امیدوار است با قبول عضویت و همکارى که متعاقب آن خواهید فرمود بتواند به هدفها و آمال خدایى خود برسد ـ باشد که همه ما مورد عفو و رحمت الهى واقع شویم. هیأت مدیره جامعه اسلامى معلمین تهران :

مرتضى مطهرى ـ احمد راد ـ احمد آرام ـ محمد بهفروزى1 ـ محمدعلى رجایى2 ـ سید مصطفى طباطبایى آدرس : تهران ـ نارمک. دبیرستان کمال ـ جامعه اسلامى معلمین ـ رجائى



1ـ مهندس بهفروزى، در سال 1311 ه. ش.، در تهران به دنیا آمد. به دلیل شراکت پدر وى با برادر بزرگ شهید رجائى در بازار، با آن شهید آشنائى یافت و کمى بعد در سال 1328، به خدمت نیروى هوائى با درجه گروهبانى درآمد. ایشان، در مراسم بازگشت آیت‏اللّه‏ کاشانى به تهران و نیز، جلسات سخنرانى فدائیان اسلام در منزل آیت‏اللّه‏ کاشانى شرکت و حضور مى‏یافت و در زمانى که در نیروى هوائى خدمت مى‏کرد، در محاکمات فدائیان اسلام، شرکت مى‏نمود. در سال 1332، در جلسات بحث و تفسیر قرآنى آیت‏اللّه‏ طالقانى در مسجد هدایت، شرکت مى‏کرد و پس از جبهه ملّى دوم ـ که نهضت آزادى ایران تأسیس گردید ـ به اتّفاق شهید رجائى، به عضویّت آن درآمد و در جلسات سخنرانى مهندس مهدى بازرگان، شرکت مى‏جست. مهندس بهفروزى، با مدرک لیسانس و فوق لیسانس ریاضى از دانشگاه تهران، از سال 1340 در دبیرستان کمال مشغول تدریس گردید. وى، از سال 1346، به عنوان عضو هیئت علمى دانشکده فنّى دانشگاه تهران، به تدریس اشتغال داشت و ساواک، به دلیل حسّاسیّت زیاد نسبت به فعالیّتهاى سیاسى و مبارزاتى ایشان، از ادامه تحصیل وى در کشورهاى خارجى، با عنوان عنصر خطرناک، جلوگیرى نمود. مهندس بهفروزى، به اتّفاق شهید رجائى و برخى دیگر از دبیران دبیرستان کمال، جزو هیئت امناى دبستان رفاه بود و در آستانه ورود حضرت امام (ره) به ایران، در کمیته استقبال، فعالیّت داشت. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، على‏رغم دعوت مکرّر شهید رجائى براى تصدّى مسؤولیّتهاى گوناگون، به خدمات فرهنگى خود به عنوان معلّم و استاد دانشگاه ادامه داد. از مهندس بهفروزى ـ که به دو زبان فرانسه و انگلیسى تسلّط دارد ـ دو اثر به نام جبر جدید (ترجمه) و اعداد مختلف در هندسه، منتشر شده است.



2ـ شهید محمّدعلى رجائى، در سال 1312، در قزوین متولّد شد. پدرش پیشه‏ور بود و در بازار قزوین، به کسب خرازى اشتغال داشت. در چهار سالگى پدر را از دست داد. مخارج خانه را مادر با کار پنبه‏پاک کردن شبانه‏روزى، و برادرش تقبّل مى‏کردند. در سیزده سالگى، دوره ابتدائى را به پایان رساند. به دلیل فقر و ندارى، در بازار قزوین مشغول کار شد. پس از مدّتى، راهى تهران شد و به کار دست‏فروشى مشغول شد. فقر و فشار زندگى در تهران، خاصّه در منطقه کوره‏پز خانه، او را در هاله‏اى از غم و اندوه قرار داد. براى ادامه تحصیل، به نیروى هوائى رفت و گروهبان شد. با آغاز فعّالیت فدائیان اسلام، مجذوب شهید نوّاب صفوى گردید. در نهضت ملّى شدن نفت، فعّال گردید. در کلاسهاى شبانه «مرکز تعلیمات جامعه اسلامى»، به تحصیل ادامه داد. در سال 1332، دیپلم گرفت. پس از کودتاى 28 مرداد، به همراه چند تن از دوستانش، به نیروى زمینى تبعید شد. در سال 1334، استعفا نمود و در بیجار، معلّم گردید و خود، به تدریس و تکمیل زبان انگلیسى پرداخت. کار مطالعه را در تنهائى پیش گرفت. تنها مونسش در شهر بیجار، کتاب بود. پس از بازگشت به تهران، به دانشسراى عالى تربیت معلم راه یافت. در همین سالها بود که با مرحوم آیت‏اللّه‏ سیّدمحمود طالقانى آشنا و به مجالس سخنرانى ایشان راه یافت. پس از پایان تحصیل، به استخدام آموزش و پرورش درآمد و مدّتى در خوانسار، مشغول تدریس شد. در آن شهر، جلسات تفسیر قرآن هفتگى گذاشت و تعدادى از معلّمان را جذب نمود. پس از بازگشت به تهران، فوق‏لیسانس را در رشته آمار گرفت. تدریس در مدرسه کمال را شروع و در سال 1341، ازدواج نمود. در اردیبهشت 1342 دستگیر شد. و پس از پنجاه روز، آزاد گردید و به تدریس در مدارس تهران پرداخت. در سال 1346، همکارى با جمعیّت مؤتلفه را آغاز و به سال 1350 مسافرت به فرانسه، ترکیه و سوریه نمود. در 1353، بار دیگر دستگیر و مورد شکنجه‏هاى شدیدى قرار گرفت و تا سال 1357 در زندان بود. سال 1358، تصدّى کفالت وزارت آموزش و پرورش را عهده‏دار شد. سپس به وزارت رسید. در سال 1359، به مجلس شوراى اسلامى راه یافت و به راى نمایندگان و حمایت مردم، به نخست‏وزیرى رسید. پس از آنکه مجلس، ابوالحسن بنى‏صدر را به دلیل بى‏کفایتى برکنار کرد، شهید رجائى به ریاست جمهورى رسید (1360) و در هشتم شهریور 1360، با توطئه سازمان منافقین و انفجار بمب در ساختمان نخست‏وزیرى، به همراه شهید حجّت‏الاسلام دکتر محمّدجواد باهنر (نخست‏وزیر)، به شهادت رسیدند. (شهید محمّدعلى رجائى به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسى اسناد تاریخى، تهران 1379)