لبیک امام(ره) به فریاد امدادخواهی لبنان در پی بی‌تفاوتی کشورهای اسلامی

17 خرداد ماه سالروز وقایع مهمی در رابطه با حمله سراسری رژیم اشغالگر قدس به جنوب لبنان در سال 61 است. پیام تاریخی امام خمینی(ره) به دنبال تجاوز صهیونیست‌‌ها و اعتراض ایشان به سکوت دولت‌های عربی نسبت به اتفاقات منطقه از این جمله است. بازخوانی برخی از این وقایع در ادامه می‌آید:

تجاوزات رژیم صهیونیستی به کشور لبنان قبل از سال 1361

در جریان نخستین جنگ اسرائیل در سال 1948، نیروهاى این رژیم به یک موضع لبنان به نام المالکیة تجاوز کردند. مالکیه دهکده اى است که دو راهى فلسطین-لبنان در بخش میانى جبهه لبنان واقع است . نیروهاى رژیم صهیونیستى این روستا را در نوزدهم ماه مه 1948 اشغال کردند، اما نیروهاى لبنانى به همکارى نیروهاى ارتش نجات بخش اعراب آن را طى یک نبرد بازپس گرفتند. در 23 مارس 1949 لبنان با رژیم صهیونیستى قرارداد ترک مخاصمه امضاء کرد در 29 اکتبر 1965 نیروهاى اسرائیلى به خاک لبنان تجاوز کردند و ضمن پیشروى دست به یک سلسله عملیات انفجارى و تخریبى زدند. در جریان جنگ ژوئن 1967 اعراب و اسرائیل لبنان به قرار داد ترک مخاصمه 1949 متوسل شد اما وزیر خارجه کشور صهیونیستى در اوت همان سال قرار داد یاد شده را کان لم یکن اعلام کرد. سال 1968 لبنان شاهد یک سلسله تجاوزات از سوى اسرائیل بود که آخرین آن تجاوز به فرودگاه بین المللى بیروت بود که در اثر آن 13 فروند هواپیماى غیر نظامى لبنان منهدم شدند.

در طى سال‌هاى 1969 و 1970 رژیم صهیونیستى چندین بار خاک لبنان را بمباران کرد و همچنین در دوازدهم ماه مه 1970 به منطقه عرقوب تجاوز کرد.
در طى دهه 1970 میلادى لبنان شاهد گسترش دامنه عملیات تجاوزکارانه اسرائیل که شامل عملیات کماندویى هوابرد، بمباران مناطقى در عمق کشور و انهدام تاءسیسات اقتصادى و تجاوز به مناطق پرجمعیت مى شده بود. شدیدترین حملات اسرائیل به لبنان در ماه مارس 1987 صورت پذیرفت که طى آن جنوب لبنان تا حومه هاى لیطانى به اشغال نیروهاى تجاوزگر درآمد. در 17 و 18 ژوئیه 1981 اسرائیل به یک منطقه در بیروت حمله هوایى کرد و چندین ساختمان مسکونى را ویران کرد. در تاریخ 14 دسامبر 1981 تل آویو بلندیهائى را که در جنگ 1967 با سوریه اشغال کرده بود، ضمیمه خاک خود کرد.

حمله به جنوب لبنان برای تحت تاثیر قراردادن استراتژی ایران

و سرانجام در پى پیروزى رزمندگان اسلام در جبهه هاى جنگ با عراق و آزادسازى خرمشهر در خرداد ماه 1361 (1982) رژیم صهیونیستى براى اینکه استراتژى نظامى جمهورى اسلامى ایران را تحت تاءثیر قرار دهد و همچنین یشیر جمیل مزدور خود را در لبنان به عنوان رییس جمهور روى کار آورد، در پى بهانه اى براى تجاوز به لبنان بود. لذا پس از حمله به یک اتوبوس در بیت المقدس مناخیم بگین نخست وزیر وقت اسرائیل اعلام کرد موافقت نامه آتش بس با سازمان آزادى بخش فلسطین را لغو شده مى‌داند. و متعاقب آن هواپیماهاى اسرائیلى به منطقه‌اى در خاک لبنان حمله کردند و 11 نفر را شهید و 56 نفر را زخمى ساختند.

روز 4 ژوئن 1982 طى عملیات بمب‌گذارى در لندن، سفیر اسرائیل مجروح شد که این مساله بهترین و مناسبترین بهانه را براى آغاز جنگ به دست اسرائیل داد. در 6 ژوئن 1982 برابر 16 خرداد ماه 1361 نیروهاى پیاده و زرهى ارتش  صهیونیستى سرانجام پس از تجاوزات مکرر هوایى برفراز شهر صیدا و مناطق جنوبى لبنان حملات همه جانبه خود را از زمین ، دریا و هوا با حدود 20 هزار سرباز - که پس از مدتى به 65 هزار نفر افزایش یافت - صدها تانک و نفربر زرهى به داخل خاک لبنان آغاز کردند و با عبور از منطقه تحت کنترل نیروهاى حافظ صلح سازمان ملل متحد از مرز لبنان گذشتند و به طرف شمال این کشور و به سوى شهرهاى صور و صیدا، نبطیه ، هرمون ، مرجعیون ، ظهرانى و سایر پایگاههاى فلسطینى ها به پیش روى خود ادامه دادند. سرانجام پس از گذشت 4 روز از یورش وحشیانه صهیونیستها به جنوب لبنان رژیم صهیونیستى 2500 کیلومتر مربع از خاک لبنان را که بیش از یک چهارم از مساحت آن کشور را تشکیل مى داد، به اشغال خود درآورد و بیروت را هم محاصره کرد.

امام(ره): برای بی‏‌تفاوتی کشورهای اسلامی و حکومت‏‌های آن‌ها استرجاع می‌کنم

پیام تاریخی امام خمینی(ره) به دنبال تجاوز صهیونیست‌‌ها

در حالی که عملیات‏‌های مبارزان فلسطینی بر ضد مزدوران رژیم صهیونیستی شدت می‏‌گرفت و در شرایطی که لبنان انتخابات ریاست جمهوری را پیش رو داشت، دولت غاصب اسرائیل با دو هدف عمده نابود کردن ماشین جنگی مقاومت فلسطین و روی کار آوردن دولتی هم پیمان و تابع اسرائیل در لبنان، مقدمات حمله به جنوب لبنان را تدارک دید. از این رو در شانزدهم خرداد61 ( ژوئن 1982) هواپیماهای رژیم صهیونیستی به بمباران مواضع فلسطینیان پرداخته و ارتش اسرائیل نیز با عبور از مرز لبنان، وارد جنوب این کشور شد. با این حال گرچه خاک یک کشور اسلامی - عربی مورد تهاجم قرار گرفته بود، اما هیچ اقدام عملی نه قبل و نه بعد از آن از سوی دولت‏‌های به ظاهر مسلمان و حتی حامیان جامعه عربی به عمل نیامد. در این حال و در شرایطی که ایران به تازگی خرمشهر را از چنگال مزدوران بعث عراق خارج ساخته بود و مناطق مسکونی ایران زیر بمباران وحشیانه رژیم عراق قرار داشت، حضرت امام خمینی(ره)، با صدور پیامی خطاب به ملت ایران، لبنان و مسلمانان جهان، در 17 خرداد 1361 ناراحتی و تاثر شدید خود را از بی‏‌تفاوتی و سکوت دولت‏‌های اسلامی ابراز داشتند. ایشان در این پیام که آن را با آیه شریفه "انا للَّه و انا الیه راجعون" آغاز کرده بودند، فرمودند: "من کلمه مبارکه استرجاع (انا للَّه و انا الیه راجعون) را نه برای جنایات اسرائیل و آسیب مردم مسلمان جنوب لبنان، و نه برای آواره شدن هزاران فلسطینی و نه برای شهادت جمعی از هم وطنان در جریان بمباران رژیم بعث عراق می‏گویم گرچه این موارد استرجاع هم دارد، بلکه برای بی‏‌تفاوتی کشورهای اسلامی یعنی حکومت‏‌های آن‌ها استرجاع می‏‌کنم و ای کاش فقط بی‏‌تفاوتی بود. من و هر مسلمانی در هر جا هست باید استرجاع کنیم برای کمک‏‌های مادی و معنوی دولت‏‌های کشورهای اسلامی به آمریکا رأس جنایتکاران و اسرائیل و بعث عفلقی عراق".

درگیرى با سوریه

واحدهایى از ارتش سوریه از سال 1976 به دعوت دولت لبنان در دره بقاع استقرار یافته بود. روز 8 ژوئن 1982 ارتش اسرائیل دست به اقداماتى زد که اصولا برخورد با سوریه را اجتناب ناپذیر کرد. در چنین روزى درست در همان زمانى که اطلاعیه دولت اسرائیل انتشار یافت و در آن اعلام شد که اسرائیل به نیروهاى سوریه حمله نمى کند، مگر آن‌ها آغازگر حمله باشند. یک ستون از ارتش اسرائیل به محور مرکزى لبنان گسیل شد تا قواى سوریه را دور بزنند. آنچه در ماجراى برخورد اسرائیل و سوریه در خاک لبنان حائز اهمیت است، با توجه به حضور 4 لشکر اسرائیل در صحنه نبرد و پشتیبانى همه جانبه هوایى از این نیروهاست که على رغم غیبت نیروى هوایى سوریه طى ساعات اولیه درگیرى، باز هم اسرائیلی‌ها نتوانستند به هدف اصلى خود در حمله به نیروهاى سوریه که همان تسلط بر بزرگراه بیرون دمشق بود - دست یابند، زیرا وقتى که در 11 ژوئن هر دو طرف پیشنهاد آتش بس را پذیرفتند و دست از پیشروى کشیدند تازه معلوم شد که حتى یک ستون از ارتش اسرائیل هم نتوانسته خود را به قسمتى از این بزرگراه که در کنترل سوریه قرار داشت برساند.

هیچ‌کس جز امام خمینی(ره) به فریاد امدادخواهی لبنان لبیک نگفت

اعزام سپاه اسلام به سوریه و آمادگی جنگ با رژیم اشغالگر قدس

در 17 خرداد 1361 حاج احمد متوسلیان همراه با فرماندهی وقت کل سپاه ملاقاتی را در محل ریاست جمهوری با ایت الله العظمی خامنه‌ای که رئیس جمهور وقت بودند داشت. جریان این ملاقات مربوط می‌شد به اعزام سپاه اسلام به سوریه و آمادگی جنگ با رژیم اشغالگر قدس. بیروت جنگ‌زده بر گرداگرد خود محاصره اشغالگران را تجربه می‌کرد. "الیاس سرکیس " رئیس جمهور لبنان در پیامی به همه دولت‌ها و مجامع جهانی درخواست امداد نظامی، غذایی، دارویی و سایر اقلام حیاتی کرد و هیچ‌کس جز ایران و امام خمینی(ره) به این فریاد امدادخواهی لبیک نگفت. جمعی از بلند پایه‌ترین مسئولین سیاسی- نظامی جمهوری اسلامی ایران برای بررسی اوضاع و شرایط مظلومین منطقه در حالی وارد کشور سوریه شدند که پایتخت آن بطور مستقیم زیر بارش گلوله‌های توپخانه صهیونیست‌ها قرار داشت و وضعیت فوق‌العاده، تمام شهر را در برگرفته بود. اعضای این هیأت عبارت بودند از: دکتر "علی اکبر ولایتی" وزیر خارجه، سرهنگ "سلیمی" وزیر دفاع، "محسن رضائی " فرمانده سپاه پاسداران، "محسن رفیق دوست " مسئول تدارکات سپاه پاسداران، سرهنگ "علی صیادشیرازی" فرمانده نیروی زمینی ارتش و "احمد متوسلیان" فرمانده تیپ 27 حضرت رسول (ص)؛ هیأتی که بر حسب دستور امام(ره) و ابلاغیه "شورای عالی دفاع" جمهوری اسلامی ایران به ریاست رئیس جمهور وقت آیت‌الله خامنه‌ای به سوریه اعزام شده بود.

جعفر جهروتی‌زاده در "همپای صاعقه" در مورد ملاقات حاج احمد متوسلیان با رئیس جمهور وقت، حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای می‌گوید: "برای ملاقات با آقا بنده هم همراه حاج احمد متوسلیان به نهاد ریاست جمهوری رفتم. البته حاجی رفت داخل و در جلسه شرکت کرد. من هم همان بیرون ماندم و خودم را به کاری مشغول کردم، تا مذاکرات تمام شود. محسن رضایی، ملاقات متوسلیان با آیت الله خامنه‌ای را اینگونه توصیف می‌کند: "برادرمان حاج احمد را بردم خدمت مقام معظم رهبری که در آن زمان مسئول شورای عالی دفاع بودند. در آن ملاقات من خدمت آقا گفتم که ایشان یعنی حاج احمد کاملا آماده قبول این ماموریت است. منتها مایل است که از زبان شما بشنود که باید این کار را انجام بدهد. وقتی آقا به حاج احمد گفتند که شما انتخاب شده‌اید تا به عنوان نماینده نظام جمهوری اسلامی ایران به آنجا بروید، حاج احمد خیلی تحت تاثیر قرار گرفت. خود آقا هم تا کنون بارها آن جملاتی را که احمد در آن ملاقات به کار برد به ما یادآور شده‌اند. احمد در آن ملاقات خدمت آقا عرض کرد: "یعنی خداوند متعال ما را انتخاب کرده که برویم و با اسرائیلی‌ها بجنگیم؟" آقا فرمودند: "بله؛ شما نماینده نظام هستید بروید آنجا و جلوی اسرائیلی‌ها را سد کنید."