21
شهریور
1397
یادداشت اعتراض وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به سفارت عراق در تهران
وزارت امور خارجه ایران،کاردار سفارت عراق در تهران را به وزارت امور خارجه فراخواند و یادداشت رسمی اعتراض ایران را در باره ادعاهای ارضی رژیم صدام علیه ایران تسلیم کرد . متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:
باسمه تعالی
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با اظهار تعارفات خود به سفارت جمهوری عراق عطف به یادداشتی که در تاریخ 17/6/59 برابر با 8/9/1980 به کاردار جمهوری اسلامی ایران در بغداد تسلیم شده است اشعار میدارد دولت عراق حتی قبل از اینکه انقلاب اسلامی ایران پیروز شود دشمنی خود را نسبت به حرکت ملت ایران نشان داده، همگام با ابرقدرتها و دولتهای مرتجع منطقه تا آخرین لحظات در کنار شاه جانی ایستاده و او را یاری نمود. در طی سی و سومین اجلاس سازمان ملل در سپتامبر 1978(مهرماه 1357) چهار وزیر خارجه وقت ایران، عراق، رژیم اشغالگر قدس و امریکا در خلال ملاقاتهای طولانی خود طرح توطئه مشترکی را برای خفه کردن انقلاب اسلامی ایران که در حال شکل گیری بود ریخته بودند و همگی از پیروزی آن توطئه چنان مطمئن بودند که هر یک به نحوی در مصاحبه های خود از آن ذکری به میان می آوردند ولی با اراده خدای متعال که همیشه یاور ما و انقلاب ما بوده است این توطئه نیز همچون دیگر توطئه های دشمنان ما به نتیجه نرسید. بعد از پیروزی انقلاب که برخلاف انتظار و خواسته تمام دشمنان ما بود آغاز به تحریک و دشمنی کرده، کردستانیها و خوزستانیها را به بهانه اقلیم گرائی تحریک نمود و اسلحه های ساخت دولتهای ابرقدرت را از حدود ایران عبور داده با تطمیع عده ای خودفروخته آنان را برعلیه دولت مرکزی شوراند. دلیل روشن برعدم حسن نیت دولت عراق هنگامی بهتر آشکار میگردد که در حالیکه دولت انقلابی ایران با ابرقدرتها و حامیان رژیم اشغالگر قدس در جریان جنگی رودرروست دولت عراق به عوض آنکه دست در دست دولت نوپای جمهوری اسلامی ایران بگذارد تا به اتفاق یکدیگر بتوانند بهتر و تواناتر دشمنان مشترک همه مستضعفین را سرکوب کنند دست به تجاوزات آشکار خود زده و همچنین متجاوز از 40 هزار عراقی را فقط به دلیل اینکه شیعه و ایرانی الاصل هستند با بدترین و غیرانسانی ترین وضعی ازخاک عراق بیرون راند.
دولت عراق مدت چند ماهی است که تحریکات و درگیریهای مرزی را به نهایت حد رسانده است در خلال چند روز گذشته با دادن یادداشتی گنگ و نامفهوم میخواهد مستمسکی بدست آورد تا به قول خود سرزمینهائی را که بنابه قرارداد 1975 به عراق تعلق داشته ولی موفق به تثبیت حاکمیتش برآن نشده است بازپس بگیرد. البته دولت عراق انتظار دارد که وزارت خارجه ایران در برابر دشمنیها و ناآرامیهائیکه تاکنون در حدود ایران و در منطقه بوجود آورده است سکوت کند و این ادعای نامفهوم را که فقط بهانه ای برای تجاوز است بپذیرد و به ادعاهای واهی عراق تسلیم شود و به قول او سرزمینهای اشغالی را بازپس بدهد.
دولت عراق خود به خوبی میداند و ما و دیگران نیز میدانیم که یکی از وجوه مشترک حکومت بغداد و حکومت تل آویو در این است که هردو متجاوز و هر دو همگام شیطان بزرگ قدم برمیدارند و تمام دول منطقه میدانند که جمهوری اسلامی ایران نه قصد تجاوز به خاک همسایگان را داشته ونه از لحاظ مکتبی مجوزی برای آن دارد، على الخصوص که درگیری با ابرقدرتها و رژیم اشغالگر قدس فرصت چنین تجاوزی را به ایران نمیدهد. ما انتظار داشتیم که دولتهای منطقه سرنگونی شام جبار و ژاندارم منطقه را استقبال کنند و با دولت انقلابی ایران همگام شوند و تمام دشمنان انسانیت را از منطقه بیرون رانند، در حالیکه میبینیم عراق دست در دست دشمنان ما گذارده و در راه ایفای مصالح و هماهنگ با آنان با ایران میجنگند.
ما انتظار داشتیم دولت عراق بجای اینکه اتحاد نامیمون خائنانه مصر و رژیم اشغالگر قدس را سرمشق قرار دهد و بطور غیر مستقیم از آن تبعیت کند، از اتحاد برادرانه و یکرنگی دو دولت برادر سوریه و لیبی درس میگرفت و بجای اینکه منطقه را بهم بریزد و زمینه را برای نشو و نمای عوامل ابرقدرتها آماده کند با اتحاد و همکاری و پیوستگی با همسایگان، محیطی آرام بوجود آورد تا بتوان در سایه آن دست دشمنان منطقه و در رأس آن امریکا و رژیم اشغالگر قدس را از منافع مشترکمان کوتاه کرد.
یکی از افتخارات انقلاب اسلامی ما این بود که با دست خالی و با دادن خون بدون کمک گرفتن از ابرقدرتهای شرق وغرب و یا دول منطقه توانستیم یکی از پابرجاترین دولتهای منطقه را به زانو درآوریم، در حالیکه دولت عراق در همین درگیریهای مرزی خود برای اینکه احتیاجی به نیروی مردمی خود نداشته باشد در تحت پوشش نیروی کار از سربازان مصری کمک گرفته است و گویا در طول درگیریهای اخیر 140 نفرشان کشته شده اند که موجب اعتراض دولت مصر شده است.
ما از طریق دولتهائی که با عراق در ارتباط هستند کوشش کرده ایم که دو مطلب را به آنان تفهیم کنیم:
1- اگر دولت عراق دست نشانده و فرمانبردار ابرقدرتها نیست متوجه باشد که درگیری با دولت انقلابی و اسلامی ایران فقط و فقط بنفع دشمنان ملتهای منطقه است و دولت عراق هر تیری را که به سمت ایران پرتاب میکند و یا یک سرباز مسلمان را شهید میکند، یکی از دشمنان رژیم اشغالگر قدس متجاوز را کشته است.
2- اگر دولت عراق نمیداند خوب است متوجه باشد مردمی که با دست خالی و با نیروی ایمان توانستند شاهی را که همه قدرتها یاریش میدادند در خلال مدتی کوتاه و به آسانی خلع سلاح کند و از ایران بیرون براند، اکنون که مسلح هستند و ارتش باایمانی در اختیار دارند توانا هستند هر دولت متجاوز جسوری را تأدیب کنند. علت آنکه دولت ایران فقط موضع دفاعی در برابر حملات دولت بعث میگیرد اینست که ما قصد عمل متقابل نداریم، چون میدانیم که دشمنان ما در حدود بین عراق و ایران نیستند بلکه دشمنان ما در کاخهای خود نشسته اند و ملت برادر و مبارز ما را استثمار کرده اند و آنها را به جنگ با ما واداشته اند. ما نسبت به برادران مسلمان عراقی احساس همدردی میکنیم و تا وقتیکه مجبور نباشیم به رویشان آتش نخواهیم گشود. ما یقین داریم که این حسن نیت ما در خلال این 18 ماه گذشته بعد از انقلاب به همه ثابت شده است. موقع را برای تجدید مراتب احترام مغتنم می شمارد.
به نقل از بولتن خبرگزاری پارس (ایرنا) 24 شهریور 1359
باسمه تعالی
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با اظهار تعارفات خود به سفارت جمهوری عراق عطف به یادداشتی که در تاریخ 17/6/59 برابر با 8/9/1980 به کاردار جمهوری اسلامی ایران در بغداد تسلیم شده است اشعار میدارد دولت عراق حتی قبل از اینکه انقلاب اسلامی ایران پیروز شود دشمنی خود را نسبت به حرکت ملت ایران نشان داده، همگام با ابرقدرتها و دولتهای مرتجع منطقه تا آخرین لحظات در کنار شاه جانی ایستاده و او را یاری نمود. در طی سی و سومین اجلاس سازمان ملل در سپتامبر 1978(مهرماه 1357) چهار وزیر خارجه وقت ایران، عراق، رژیم اشغالگر قدس و امریکا در خلال ملاقاتهای طولانی خود طرح توطئه مشترکی را برای خفه کردن انقلاب اسلامی ایران که در حال شکل گیری بود ریخته بودند و همگی از پیروزی آن توطئه چنان مطمئن بودند که هر یک به نحوی در مصاحبه های خود از آن ذکری به میان می آوردند ولی با اراده خدای متعال که همیشه یاور ما و انقلاب ما بوده است این توطئه نیز همچون دیگر توطئه های دشمنان ما به نتیجه نرسید. بعد از پیروزی انقلاب که برخلاف انتظار و خواسته تمام دشمنان ما بود آغاز به تحریک و دشمنی کرده، کردستانیها و خوزستانیها را به بهانه اقلیم گرائی تحریک نمود و اسلحه های ساخت دولتهای ابرقدرت را از حدود ایران عبور داده با تطمیع عده ای خودفروخته آنان را برعلیه دولت مرکزی شوراند. دلیل روشن برعدم حسن نیت دولت عراق هنگامی بهتر آشکار میگردد که در حالیکه دولت انقلابی ایران با ابرقدرتها و حامیان رژیم اشغالگر قدس در جریان جنگی رودرروست دولت عراق به عوض آنکه دست در دست دولت نوپای جمهوری اسلامی ایران بگذارد تا به اتفاق یکدیگر بتوانند بهتر و تواناتر دشمنان مشترک همه مستضعفین را سرکوب کنند دست به تجاوزات آشکار خود زده و همچنین متجاوز از 40 هزار عراقی را فقط به دلیل اینکه شیعه و ایرانی الاصل هستند با بدترین و غیرانسانی ترین وضعی ازخاک عراق بیرون راند.
دولت عراق مدت چند ماهی است که تحریکات و درگیریهای مرزی را به نهایت حد رسانده است در خلال چند روز گذشته با دادن یادداشتی گنگ و نامفهوم میخواهد مستمسکی بدست آورد تا به قول خود سرزمینهائی را که بنابه قرارداد 1975 به عراق تعلق داشته ولی موفق به تثبیت حاکمیتش برآن نشده است بازپس بگیرد. البته دولت عراق انتظار دارد که وزارت خارجه ایران در برابر دشمنیها و ناآرامیهائیکه تاکنون در حدود ایران و در منطقه بوجود آورده است سکوت کند و این ادعای نامفهوم را که فقط بهانه ای برای تجاوز است بپذیرد و به ادعاهای واهی عراق تسلیم شود و به قول او سرزمینهای اشغالی را بازپس بدهد.
دولت عراق خود به خوبی میداند و ما و دیگران نیز میدانیم که یکی از وجوه مشترک حکومت بغداد و حکومت تل آویو در این است که هردو متجاوز و هر دو همگام شیطان بزرگ قدم برمیدارند و تمام دول منطقه میدانند که جمهوری اسلامی ایران نه قصد تجاوز به خاک همسایگان را داشته ونه از لحاظ مکتبی مجوزی برای آن دارد، على الخصوص که درگیری با ابرقدرتها و رژیم اشغالگر قدس فرصت چنین تجاوزی را به ایران نمیدهد. ما انتظار داشتیم که دولتهای منطقه سرنگونی شام جبار و ژاندارم منطقه را استقبال کنند و با دولت انقلابی ایران همگام شوند و تمام دشمنان انسانیت را از منطقه بیرون رانند، در حالیکه میبینیم عراق دست در دست دشمنان ما گذارده و در راه ایفای مصالح و هماهنگ با آنان با ایران میجنگند.
ما انتظار داشتیم دولت عراق بجای اینکه اتحاد نامیمون خائنانه مصر و رژیم اشغالگر قدس را سرمشق قرار دهد و بطور غیر مستقیم از آن تبعیت کند، از اتحاد برادرانه و یکرنگی دو دولت برادر سوریه و لیبی درس میگرفت و بجای اینکه منطقه را بهم بریزد و زمینه را برای نشو و نمای عوامل ابرقدرتها آماده کند با اتحاد و همکاری و پیوستگی با همسایگان، محیطی آرام بوجود آورد تا بتوان در سایه آن دست دشمنان منطقه و در رأس آن امریکا و رژیم اشغالگر قدس را از منافع مشترکمان کوتاه کرد.
یکی از افتخارات انقلاب اسلامی ما این بود که با دست خالی و با دادن خون بدون کمک گرفتن از ابرقدرتهای شرق وغرب و یا دول منطقه توانستیم یکی از پابرجاترین دولتهای منطقه را به زانو درآوریم، در حالیکه دولت عراق در همین درگیریهای مرزی خود برای اینکه احتیاجی به نیروی مردمی خود نداشته باشد در تحت پوشش نیروی کار از سربازان مصری کمک گرفته است و گویا در طول درگیریهای اخیر 140 نفرشان کشته شده اند که موجب اعتراض دولت مصر شده است.
ما از طریق دولتهائی که با عراق در ارتباط هستند کوشش کرده ایم که دو مطلب را به آنان تفهیم کنیم:
1- اگر دولت عراق دست نشانده و فرمانبردار ابرقدرتها نیست متوجه باشد که درگیری با دولت انقلابی و اسلامی ایران فقط و فقط بنفع دشمنان ملتهای منطقه است و دولت عراق هر تیری را که به سمت ایران پرتاب میکند و یا یک سرباز مسلمان را شهید میکند، یکی از دشمنان رژیم اشغالگر قدس متجاوز را کشته است.
2- اگر دولت عراق نمیداند خوب است متوجه باشد مردمی که با دست خالی و با نیروی ایمان توانستند شاهی را که همه قدرتها یاریش میدادند در خلال مدتی کوتاه و به آسانی خلع سلاح کند و از ایران بیرون براند، اکنون که مسلح هستند و ارتش باایمانی در اختیار دارند توانا هستند هر دولت متجاوز جسوری را تأدیب کنند. علت آنکه دولت ایران فقط موضع دفاعی در برابر حملات دولت بعث میگیرد اینست که ما قصد عمل متقابل نداریم، چون میدانیم که دشمنان ما در حدود بین عراق و ایران نیستند بلکه دشمنان ما در کاخهای خود نشسته اند و ملت برادر و مبارز ما را استثمار کرده اند و آنها را به جنگ با ما واداشته اند. ما نسبت به برادران مسلمان عراقی احساس همدردی میکنیم و تا وقتیکه مجبور نباشیم به رویشان آتش نخواهیم گشود. ما یقین داریم که این حسن نیت ما در خلال این 18 ماه گذشته بعد از انقلاب به همه ثابت شده است. موقع را برای تجدید مراتب احترام مغتنم می شمارد.
به نقل از بولتن خبرگزاری پارس (ایرنا) 24 شهریور 1359
نظرات