اعدام فرمانده گارد جاویدان

شاداب عسگری- در تاریخ 21 فروردین 1358، آخرین جلسه محاکمه تعداد 11 نفر از مقامات سیاسی و نظامی ارشد رژیم پهلوی شامل رئیس مجلس شورای ملی، دو رئیس ساواک، رئیس سازمان تربیت بدنی، شهردار تهران، رئیس دادگاه فدائیان اسلام و افسران حزب توده، فرمانده گارد جاویدان، وزیران امور خارجه و کشاورزی و دو سناتور که بازجوئی و بازپرسی از آنها به پایان رسیده و با تکمیل سوابق حداقل یک مرحله دادگاه بدوی نیز تشکیل گردیده بود، این فرصت داده شد تا در دادگاه حضور یافته و آخرین دفاعیات خود را مطرح سازنند. یکی از این افراد سرلشگر علی نشاط بود علی نشاط آخرین فرمانده گارد جاویدان شاهنشاهی در نظام پهلوی بود، همچنین علی نشاط از جمله فرماندهانی بود که هنگام بازگشت امام به ایران، فرودگاه مهرآباد را روی او بست.

دادگاه، بعد از شنیدن آخرین دفاعیات او ، وارد شور شده و قضات با اجماع کامل اورا  مجرم شناخته و محکوم به اعدام کرد. حکم صادره نیز در 22 فروردین 1358 به مرحله اجراء درآمد.

سرلشگر علی نشاط:

در سال 1302 در تهران متولد شد. تیمسار نشاط آخرین فرمانده گارد جاویدان شاهنشاهی و از فرزندان نشاط اصفهانی(معتمدالدوله) بود. وی، از تاریخ 1/3/1338 تا مقطع پیروزی انقلاب اسلامی، در گارد شاهنشاهی خدمت می‌کرد. او جهت طی دوره به آمریکا، انگلستان و پاکستان نیز اعزام شده بود. در سال 1342، همسرش برای زایمان سومین فرزندش به انگلیس رفته تا فرزندش تابعیت آن کشور را نیز به‌دست آورد. همچنین، فرزند اولش به‌نام شیرین از سال 1350 برای ادامه تحصیل به آمریکا رفته و در آن کشور مقیم می‌شود.

در سال 1357 نیز همکاری بسیار صمیمانه‌ای با حکومت نظامی داشته و چندین گردان‌ نیروی ویژه با تجهیزات کامل و تانک از لشگر گارد جاویدان را دراختیار حکومت نظامی قرار می‌داده است. بنابر گزارش کتبی تعدادی از نیروهای گارد، در مقطع اعزام این نیروها به داخل شهر، وی در برابر آنها حضور می‌یافته و انقلابیون را کمونیست خطاب و ضمن توهین به رهبران انقلاب، آیت‌الله علامه نوری را بهائی معرفی کرده و چنین می‌گفته است: «آقایان اینها همه بهائی می‌باشند مواظب باشید دچار عوام فریبی نشوید. اینها دین نمی‌خواهند اگر آن رهبر آنها امام خمینی آدم درستی بود از مملکت بیرون نمی‌کردند». همچنین وی اظهار می‌داشته: «ما برای شاهنشاه قسم خورده‌ایم. ما 12 هزار نفر کماندو هستیم و اجازه نخواهیم داد تا ایران تبدیل به ایرانستان شود. ما از قطره قطره خون خودمان دریغ نخواهیم کرد. به شما توصیه میکنم شاهنشاه یک مردی است واقعاً انسان دوست و هر وقت هر مأموریتی به شما می‌دهند، بلافاصله و بدون چون و چرا انجام دهید ما برای شاهنشاه جان خود را فدا می‌کنیم. وی به گردان تانک دستور اکید برای کشتار داده است».

مجموعه اقدامات وی در ارتباط با نیروهای واگذار شده به حکومت نظامی در حدّی  بوده که ارتشبد اویسی، فرمانده نیروی زمینی و فرماندار حکومت نظامی، به‌صورت کتبی از او قدردانی کرده است. در پنجم بهمن 1357، امام خمینی عزم راسخ خود را بر بازگشت قریب‌الوقوع به میهن اسلامی در مصاحبه کوتاهی ابراز داشته و می‌گوید: «من از همۀ ملت ایران تشکر می‌کنم و در اولین فرصت پیش مردمم به ایران خواهم رفت تا با آنها یا کشته شوم یا حقوق ملت را بگیرم و به ملت برگردانم».

اما، بلافاصله بنا به‌دستور شاپور بختیار فرودگاه بین‌المللی مـهرآباد توسط نیروهای گارد تحت امر سرلشگر نشاط محاصره و بسته می‌شود. سرلشگر نشاط، بـه‌همراه تیمسار بدره‌ای فرمانده نیروی زمـینی ارتش شاهنشاهی، طراحان رژه چند روز پیش از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران بود و مـی‌خواست نشان بدهد کـه با وجود رفتن محمدرضا شاه پهلوی، ارتش درون سرمای زمستان هنوز آماده دفاع از کشور و قانون اساسی است. یکی از اقدامات بسیار مهم و غیرقابل بخشش سرلشگر نشاط، می‌تواند صدور دستور برای آتش زدن مقادیر زیادی از اسنادی باشد که مربوط به وزارت دربار بوده و چند روز قبل از 22 بهمن 1357، توسط معینیان به افراد تحت امر وی تحویل داده شده می‌شود. بعد از اعلام بیطرفی ارتش، تیمسار نشاط از طریق تماس تلفنی تماس گرفته و دستور آتش زدن سندها را صادر می‌کند.

سرلشگر نشاط، در تاریخ 28 بهمن 1357، بنا به‌دستور مستقیم سرلشگر شهید قرنی دستگیر و تحویل مدرسه رفاه می‌شود. در بازجوئی‌ها، با استناد به اینکه یک نظامی بوده و فقط دستورات را اجرائی می‌کرده است، نسبت به توجیه اقدامات خود می‌پرداخت. وی، شاه را از معایب مطروحه مبرا می‌دانست و غیرمستقیم وفاداری خودش به شاه را کماکان ابراز می‌کرد.