«دو برادر» ناگفته‌هایی از زندگی و زمانه جلال و شمس‌آل‌احمد منتشر شد


1504 بازدید

«دو برادر» ناگفته‌هایی از زندگی و زمانه جلال و شمس‌آل‌احمد منتشر شد

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، کتاب «دو برادر» در تقریر ناگفته‌هایی از زندگی و زمانه جلال و شمس‌آل‌احمد که خاطرات محمدحسین دانایی می‌باشد در 1000 صفحه  از سوی انتشارات اطلاعات منتشر شد.

محمدرضا کائینی نویسنده اثر در مقدمه این کتاب - که ضمیمه‌ای غنی از اسناد و تصاویر منتشر نشده را با خود دارد- آورده‌ است:

با انتشار اثری که پیش روی دارید، برگی دیگر بر کتاب قطور «آل‌احمد پژوهی» افزوده می‌شود. حال و قال عرصه فرهنگی و روشنفکری جامعه ما، نشان می‌دهد که پدیده آل‌احمد هنوز برای موافقان و مخالفان موضوعی جذاب و درخور گفتگوست. حجم گسترده مدح و ذمّی که از او می‌شود، نمایانگر آن است که وی همچنان در ساحت فرهنگ و سیاست ایران نفس می‌کشد. موافقان، مکتب او را همچنان قابل اقتباس و استناد می‌دانند. در اثبات این ادعا کافی است به حجم فروش آثارش، پس از نزدیک به پنج دهه از درگذشت او، نگاهی بیفکنیم که همچنان چند ناشر مهم کشور را سر پا نگه داشته است. مخالفان اما، اگر او را حریف قدرتمندی نمی‌انگاشتند، همچنان تمامی توش و توان خود را صرف تخطئه و تخریب او نمی‌کردند، اگرچه به نظر می‌رسد در این امر چندان توفیقی نداشته‌اند. به هر روی اگر طرح مسئله و دعوت اصحاب فکر به اندیشیدن پیرامون آن، از فرائض روشنفکری است، به نظر می‌رسد آل احمد در انجام این وظیفه توفیقی شگرف داشته است، به طوری که ذهن دانشوران جامعه،اعم ازموافق و مخالف و سال‌ها پس از درگذشت وی، همچنان درگیر مقولات مطرح شده توسط اوست.

 

 

به گزارش فارس، این اثر در قیاس با سایر آثاری که در حوزه آل‌احمد پژوهی منتشر شده‌اند، دارای امتیازاتی است.

اولا: حجم گسترده‌ای از اطلاعات  ناب و خاطرات ناگفته، از سوی یکی از اقران و نزدیکان او بیان شده‌اند. این کتاب از این جهت می‌تواند در کنار آثاری چون از «چشم برادر» نوشته زنده‌یاد شمس آل‌احمد و جزوه «غروب جلال» نگاشته مرحومه دکتر سیمین دانشور قرار گیرد. ماجراهایی که راوی در این کتاب، برای نخستین بار برای جلال‌پژوهان نقل کرده است،می‌تواند ذهن آنان را به سوی تحلیل‌هایی واقع‌بینانه‌تراز زندگی و زمانه این نویسنده شهیر و همچنین برادرش مرحوم شمس آل‌احمد سوق دهد و از این جنبه، اثری تعیین‌کننده و مؤثر تواند بود.

ثانیا: راوی کوشیده است در بیان خاطراتش‌ از زندگی «دایی‌ها»، جامعیتِ تصویری که ترسیم میکند، را از نظر دور ندارد و تا محدوده‌ای که اخلاق و شرع اجازه می‌دهد، عرصه‌ای از عرصه‌های خصوصی و عمومی زندگی آنها را، در ترسیم چهره واقعی این دو مغفول نگذارد. بی‌تردید این مجموعه خاطرات از این جنبه، بر تمامی آثاری که در این زمینه از سوی نزدیکان و دوستان جلال انتشار یافته است تفوق دارد.

ثالثا: راوی امتداد نفوذ و حضور جلال پس ازمرگش را، در تلاش‌های بی وقفه برادرش زنده‌یاد شمس آل‌احمد رصد کرده و فصلی مبسوط را به بیان خاطرات خود از ادوار گوناگون زندگی سیاسی و فرهنگی وی اختصاص داده است. ویژگی این فصل، بکر بودن خاطرات و همچنین به دست دادن گزارشی نسبتا دقیق از فراز و فرودهای زندگی اوست، کاری که تا کنون انجام نشده و برای آغازین مرتبه است که صورت میگیرد.

رابعا: این اثر در پیوست خود، تصاویر و اسنادی را به مخاطب هدیه کرده است که یا پیش از این منتشر نشده بودند یا در یادنامه‌های جلال، کمتر می‌توان از آنها ردی یافت. بسیاری از این موارد از آرشیو خانوادگی و همچنین در پی جستجوهای متعدد راوی و تدوینگر فراهم آمده‌اند.


فارس،