نصرت الله معینیان

نصرت الله معینیان در سال 1304 (شمسی) در اصفهان به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی خود را در آن جا گذراند. بعد از آن برای ادامه تحصیلات به تهران عزیمت نمود و از هنرستان راه آهن فارغ التحصیل شد و آنگاه رشته سیاسی را در همین هنرستان سپری کرد. اولین سمتی که او رسماً در ادارات دولتی به دست آورد، کارمندی راه آهن بود.

نصرت‌الله معینیان با توجه به علاقه و ذوقی که در نویسندگی داشت با کمک دایی خود باقر مجلسی که از روزنامه‌نگاران قدیمی شهر اصفهان بود ، به عرصه مطبوعات  وارد شد  و نگارش مطالب روزنامه را از اصفهان شروع کرد بود. او توانست خود را در روزنامه‌های آن زمان شهر اصفهان مطرح نماید. پس از عزیمت به تهران وی در روزنامه آتش (وابسته به جناح اکثریت) شروع به نگارش مقاله نمود و در سال ۱۳۲۶ به سمت سردبیری روزنامه رسید.

در این زمان وی برای آزمایش ذوق نویسندگی به خدمت در اداره رادیو در آمد و معاونت اداره کل انتشارات را قبول کرد. در سال 1332 در دولت کودتایی زاهدی ، کفالت اداره کل انتشارات را عهده دار شد، تا اینکه در سال 1334 به مدیر کلی انتشارات و رادیو رسید. در سال 1337 در کابینه دکتر اقبال به سمت معاونت نخست وزیر و سرپرستی اداره کل انتشارات و رادیو برگزیده شد و این سمت را در کابینه شریف امامی‌، امینی و اسدالله علم برای خود حفظ کرد. در کابینه علم که در تاریخ 30 تیر 1341 به محمدرضا پهلوی معرفی شد با سمت وزیر راه به عضویت دولت درآمد و در کابینه سوم علم‌، سمت وزیر مشاور و سرپرستی انتشارات و رادیو را عهده‌دار بود. وی در دولت حسنعلی منصور به وزارت جدید التأسیس اطلاعات و جهانگردی رسید که وزارت او تا 7 بهمن 1343 ادامه داشت‌. پس از آن نصرت الله معینیان که تدریجاً توجه شاه و اسدالله علم را به خود جلب کرده بود  در آذرماه ۱۳۴۵ طی حکمی از طرف شاه، به سمت ریاست دفتر مخصوص شاهنشاهی انتخاب شد؛ و حدود دوازده سال در این سمت باقی ماند. وی در ۲۶ دیماه ۱۳۵۷ به همراه محمدرضا پهلوی، ایران را ترک کرد.معینیان در طول همکاری خود با رژیم پهلوی به نخوت و تکبر و برخوردهای زننده با اشخاص مشهور بود.