یاران بزم شهبانو!

 «نزدیکان خانواده سلطنتی، و مشخصاً شاه و شهبانو، که من از آن اطلاع داشتم و خود من هم یکی از آنها بودم، به دو دسته تقسیم می‌شوند: یکی محارم سیاسی، و دیگری یاران بزم و مهمانی‌ها و مجالس بسیار خصوصی. گروه دوم بیشتر به وسیله و بر اثر آشنایی با شهبانو به دربار راه پیدا کرده بودند که اینها یا خویشاوندان فرح بودند و یا دوستان دوران مدرسه و دانشکده‌اش...اینها کلاً از دوستان نزدیک و درجه یک فرح به شمار می‌رفتند که در مجالس خصوصی و آن سوی دیوارهای رسمی و تشریفاتیِ دربار با هم و همه با فرح حشر و نشر داشتند. به طور کلی می‌شود گفت آنها که در حلقه جلسات خصوصی و خیلی خصوصی دربار حاضر بودند بیشتر و اکثراً از دوستان فرح به شمار می‌رفتند.»

(پس از سقوط؛ سرگذشت خاندان پهلوی در دوران آوارگی؛ خاطرات احمدعلی مسعود انصاری؛ مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی؛ صص ۵۳ تا ۵۸)