10
اسفند
1398
غلام عباس آرام از پرستاری تا وزارت امورخارجه
2850 بازدید
در این سه برگ گزارش ساواک درباره غلام عباس آرام را مشاهده می کنید.مردی که توانست از طریق چاپلوسی و تملق به انگلیسی ها نزدیک شود و در همین مسیر مدارج ترقی را از پرستاری در بیمارستان تا کسب مقام وزارت امور خارجه طی کند. او در کابینه های مختلف بصورت منقطع نخستین بار در دولت منوچهر اقبال 1339 ،سپس علی امینی 1340، اسدالله علم 1342، حسنعلی منصور1343 و امیرعباس هویدا در فاصله سالهای 1343 تا 1345 بدست آورد. خلاصه زندگینامه او بر اساس گزارش ساواک:
غلامعباس آرام، فرزند علیرضا در سال 1282 ﻫ ش در شهرستان یزد به دنیا آمد. پدر او از مبلغین بهایی بود که به دلیل اسائه ادب به ساحت مقدس ائمه هدی(ع) و در درگیریها در این خصوص به قتل رسید. پدرش علیرضا آرام در بازار یزد چای فروش بود و با یک زن مسلمان اهل هند ازدواج کرد .
عباس آرام تا 16 سالگی در یزد به تحصیل اشتغال داشت و سپس عازم شیراز شد و سرانجام در پلیس جنوب که توسط استعمار انگلیس برای حفظ مالالتجاره اتباع خودشان و غرضهای دیگر اقتصادی و سیاسی تشکیل شده بود، استخدام شد و تا پایان جنگ بینالمللی اول با درجه گروهبانی در آن واحد نظامی مشغول بود. در همین هنگام مورد توجه برخی از افسران هندی و انگلیسی قرار گرفت و در سال 1300 به هندوستان رفت و دو سال به کار آزاد(چای فروشی) پرداخت و در سال 1302 با معرفی انگلیسیها به عنوان عضو محلی سرکنسولگری ایران در هندوستان استخدام شد. مستر کنت، کنسول انگلیس پس از آشنایی با آرام در هر مأموریتی که از طرف وزارت خارجه انگلیس به او محول مىشد، آرام را هم با خود مىبرد. آرام با یک دختر انگلیسی نیز ازدواج کرد ولی پس از دو سال کار به جدایی کشید و آرام پس از آن تا پایان عمر دیگر ازدواج نکرد. در فروردین سال 1302 به استخدام وزارت کار و امورخارجه درآمد و در اولین مأموریت، در سال 1304 به عنوان کفیل ژنرال قنسول به هندوستان رفت. دیگر مشاغل و مسوولیتهای وی به شرح زیر است:
1/4/1315 عضو اداره اطلاعات و ترجمه ـ
27/12/1315 وابسته سفارت ایران در لندن ـ
1/7/1317 دبیر سوم سفارت ایران در لندن ـ
22/11/1321 کارمند اداره اطلاعات و مطبوعات ـ
24/11/1321 کارمند اداره سوم سیاسی ـ
22/11/1322 کارمند مقدم اداره سوم سیاسی ـ
23/2/1324 دبیر اول سفارت ایران در برن ـ
4/10/1324 دبیر اول سفارت کبرای ایران در واشنگتن ـ
9/6/1328 متصدی رایزنی سفارت ایران در واشنگتن ـ
10/5/1330 کاردار موقت ایران در واشنگتن. بازرس وزارتی ـ 1330 رییس اداره چهارم سیاسی ـ
13/11/1330 رایزن سفارت کبرای ایران در بغداد
ـ 11/8/1332 وزیرمختار ایران در سفارت کبری واشنگتن
ـ 1/4/1335 مدیرکل سیاسی وزارت امورخارجه ـ
11/11/1336 سفیر ایران در توکیو
ـ 1338 وزیر امورخارجه در کابینه اقبال ـ
مهر 1339 رایزن سفارت ایران در بغداد ـ
1340 وزیر امورخارجه در کابینههای امینی، علم، منصور و هویدا ـ
1346 سفیر ایران در لندن.
1350 سفیر ایران در چین .
غلامعباس آرام، فرزند علیرضا در سال 1282 ﻫ ش در شهرستان یزد به دنیا آمد. پدر او از مبلغین بهایی بود که به دلیل اسائه ادب به ساحت مقدس ائمه هدی(ع) و در درگیریها در این خصوص به قتل رسید. پدرش علیرضا آرام در بازار یزد چای فروش بود و با یک زن مسلمان اهل هند ازدواج کرد .
عباس آرام تا 16 سالگی در یزد به تحصیل اشتغال داشت و سپس عازم شیراز شد و سرانجام در پلیس جنوب که توسط استعمار انگلیس برای حفظ مالالتجاره اتباع خودشان و غرضهای دیگر اقتصادی و سیاسی تشکیل شده بود، استخدام شد و تا پایان جنگ بینالمللی اول با درجه گروهبانی در آن واحد نظامی مشغول بود. در همین هنگام مورد توجه برخی از افسران هندی و انگلیسی قرار گرفت و در سال 1300 به هندوستان رفت و دو سال به کار آزاد(چای فروشی) پرداخت و در سال 1302 با معرفی انگلیسیها به عنوان عضو محلی سرکنسولگری ایران در هندوستان استخدام شد. مستر کنت، کنسول انگلیس پس از آشنایی با آرام در هر مأموریتی که از طرف وزارت خارجه انگلیس به او محول مىشد، آرام را هم با خود مىبرد. آرام با یک دختر انگلیسی نیز ازدواج کرد ولی پس از دو سال کار به جدایی کشید و آرام پس از آن تا پایان عمر دیگر ازدواج نکرد. در فروردین سال 1302 به استخدام وزارت کار و امورخارجه درآمد و در اولین مأموریت، در سال 1304 به عنوان کفیل ژنرال قنسول به هندوستان رفت. دیگر مشاغل و مسوولیتهای وی به شرح زیر است:
1/4/1315 عضو اداره اطلاعات و ترجمه ـ
27/12/1315 وابسته سفارت ایران در لندن ـ
1/7/1317 دبیر سوم سفارت ایران در لندن ـ
22/11/1321 کارمند اداره اطلاعات و مطبوعات ـ
24/11/1321 کارمند اداره سوم سیاسی ـ
22/11/1322 کارمند مقدم اداره سوم سیاسی ـ
23/2/1324 دبیر اول سفارت ایران در برن ـ
4/10/1324 دبیر اول سفارت کبرای ایران در واشنگتن ـ
9/6/1328 متصدی رایزنی سفارت ایران در واشنگتن ـ
10/5/1330 کاردار موقت ایران در واشنگتن. بازرس وزارتی ـ 1330 رییس اداره چهارم سیاسی ـ
13/11/1330 رایزن سفارت کبرای ایران در بغداد
ـ 11/8/1332 وزیرمختار ایران در سفارت کبری واشنگتن
ـ 1/4/1335 مدیرکل سیاسی وزارت امورخارجه ـ
11/11/1336 سفیر ایران در توکیو
ـ 1338 وزیر امورخارجه در کابینه اقبال ـ
مهر 1339 رایزن سفارت ایران در بغداد ـ
1340 وزیر امورخارجه در کابینههای امینی، علم، منصور و هویدا ـ
1346 سفیر ایران در لندن.
1350 سفیر ایران در چین .
نظرات