نشست خبری که در حافظه تاریخ ماندگار شد

هشت سال پیش در این ایام جنگی آغاز شد که تا ابد ننگی خواهد بود بر تاریخ اسرائیل و تمام ابر قدرت های دنیا. روز 12 جولای 2006 (21تیر 1385) بود که دبیر کل حزب الله سید حسن نصر الله در نشستی خبری، در مسجد «امامین حسنین» در محله «حریک»، واقع در «ضاحیه جنوبی بیروت» شرکت نمود و اینگونه به سخنرانی پرداخت:

«... و اما پیام من به برادران فلسطینی این است که صبر و ثبات و تحمل خویش را بالا ببرند که آنچه امروز در لبنان رخ داد، گشایش و خروجی خواهد بود برای مشکلات جاری آنان در غزه. یعنی اسرائیل می‌گوید که نمی‌خواهد با حماس به مذاکره بپردازد زیرا عملیات [اسیر گیری ماه پیش] در غزه صورت گرفت، شاید یکی از راه حل ها این باشد که آن یک به اضافه دو بشود سه [سربازان اسیر اسراییلی] و حالا تشریف بیاورند برای مذاکره.

ما هیچ مشکلی نداریم که از طریق سعی مشترک لبنانی و فلسطینی برای خارج شدن از این مشکل که کلیه منطقه به سبب اشغال و دشمنی اسرائیل و به اسارت بردن ده هزار اسیر فلسطینی به زندان های اسرائیل آن هم به شکل وحشیانه و غیر انسانی دچار آن شده است، اقدامی بکنیم. از رسانه های گروهی می خواهم با مسئولیت عمل کنند، و با تبلیغات خویش به دشمن خدمت نکنند و با دامن زدن به فضای ترس و رعب و پریشانی به اسرائیل کمک نکنند.

امیدوارم بعضی افراد ضعیف النفس و آشفته، این آشفتگی خویش را به دیگران انتقال ندهند. آلان وقت تصفیه حساب های داخلی نیست، زیرا که با جنگی برای وطن مواجهیم. پس هر کس بخواهد به تصفیه حساب های داخلی خویش بپردازد خواهد باخت.

سخنان خویش را با خطابی به ملت عراق پایان می‌بخشم و به واسطه همه این خون های پاکی که در لبنان و فلسطین ریخته می‌شود آنان را خصوصا شیعیان و حسینیان را مخاطب می سازم که به جای دوری نروید. آن کس که بین شما دشمنی و نفرت ایجاد کرده آمریکائی ها و صهیونیست ها هستند. جستجو کنید و عناصر موساد را پیدا کنید. آن ها از کلیه بخش های جهان بسیج شده و به عراق اعزام شده اند تا در این جا و آن جا بکشند و این جا و آن جا را منفجر کنند تا عراق را به جنگ شیعه و سنی سوق بدهند و در پی آن، چنین جنگی را به کل منطقه امتداد دهند.

*پرسش و پاسخ با خبرنگاران

سوال: آیا قبل از اقدام به عملیات با دولت لبنان هماهنگی و گفت و گویی داشتید؟

آیا من وظیفه دارم که به دولت بگویم که من می‌خواهم اقدام به عملیات «اسیر گیری» کنم؟! با چنین کاری مسئولیت بزرگی متوجه دولت خواهد شد. البته از طرف رئیس جمهور «امیل لحود» و نخست وزیر «فؤاد سنیوره» و رئیس مجلس نمایندگان «نبیه بری»، و تعدادی از رهبران دینی و مذهبی تماسهایی تلفنی صورت گرفت همانطور که بین نخست وزیر و معاون سیاسی [حزب الله]حسین خلیلی تماس تلفنی برقرار شد.

سوال: آیا عملیات تبادل فقط شامل اسیران لبنانی می‌شود یا شامل اسیران فلسطینی نیز می شود و اگر تجاوزهای اسرائیلی تا آن جایی پیش برود که صدای مردم لبنان در بیاید، حزب الله چه جوابی خواهد داد؟

کمی زود است که این سوال شما مطرح شود و من بخواهم جواب بدهم. همه چیز به مذاکرات راجع به خواسته های ما بستگی دارد که درباره آن بعدا صحبت می‌کنیم و اما در پاسخ سوال دوم شما: مقاومت آماده دفاع در برابر هر گونه حمله اسرائیلی است. و حتما ان‌شاءالله دفاع خواهد نمود. طبیعتا صدای مخالفت خواهیم داشت و صداهای مخالف همیشه بوده‌اند. و من می‌گویم از سال 1982 در مورد مقاومت اتفاق نظر ملی حاصل نشد، امروز هم درباره این مساله اتفاق نظر ملی وجود ندارد، این مشکلی ندارد و در موضع ما تغییری ایجاد نمی کند. امیدواریم که نخست وزیر فعلی به شهید «رفیق حریری» اقتدا کند.

ایشان در سال 1996 با هدف مواجهه با تجاوز علیه لبنان به تمام جهان رفتم با علم به این که در بعضی مسائل با ما نقطه نظرات مخالفی داشت و موافق انجام عملیات نبود و در مورد زمانبندی ب[عملیات] عملیات با ما بحث داشت، لکن ما نیز در حوزه مسئولیت ملی خود حقی داریم. از نخست وزیر فعلی کشورمان انتظار داریم همانطور که ادعا می‌کند در خط شهید حریری باشد با همان سطح وطن پرستانه رفتار کند.

سوال: به اسارت در آوردن دو سرباز اسرائیلی در خاک لبنان صورت گرفته یا در اراضی اشغالی دیگری از فلسطین اشغالی صورت پذیرفته است؟ زیرا در هر یک از این دو حالت تبعات خاصی مترتب خواهد بود.

هیچ تبعات خاصی مترتب نیست. تا وقتی که خاک اشغال شده وجود داشته باشد می‌توانید به قانون وضع شده توسط پرفسور مرحوم «ادمون نعیم » رجوع کنید که بسیار واضح است و می گوید اگر حتی یک وجب خاک اشغالی وجود داشته باشد، ما حق انجام عملیات در «تل آویو» را داریم. این با قانون بین المللی هم مطابقت دارد. ما در «تل آویو» عملیات نکرده و از حقوق قانونی خود به حسب قوانین بین المللی هم استفاده نکردیم. برای همین ما آن ها را در مزارع «شبعا» و «غجر» یا در مناطق محصور با سیم خاردار در مرزها، چند متری چند متر در داخل کشور یا مقابل آن به اسارت می‌گیریم و مسئله مهمی نیست، چون این حق قانونی ما است.

اسرای لبنانی را بازداشت می‌کنند و می‌گویند این ها اسیران جنگی هستند، پس این حق قانونی ماست که به کاری دست بزنیم تا منجر به تبادل اسیران شود. مسئولیت آنچه رخ داد از طرف دولت اسرائیل به دولت لبنان تحمیل شده است.

سوال: آیا پیامی برای «سمیر قنطار » دارید؟

در اصل نام این عملیات‌ «آزادی سمیر قنطار و برادرانش» بود. از آنجایی که این عنوان طولانی به نظر می‌آمد قرار شد که آن را عوض کنیم و به عملیات «وعد الصادق» تبدیل نماییم زیرا که این وعده ای به سمیر و برادرانش بود و در پی آن من به سمیر و برادرانش می گویم که شما در مسیر آزادی قرار دارید، موضوع فقط موضوع زمان است و ان شاء الله جز اندک زمانی باقی نمانده است. اسرائیل همیشه مسئولیت همه چیز را بر عهده دولت لبنان می‌ گذارد. حتی در فلسطین جناب یاسر عرفات در رام الله زندانی بود و با این حال اسراییل او را مسوول همه اتفاقات می دانست. این سیاست اسرائیل است، آنها سوریه و ایران را نیز مسئول می دانند. این منطق آن ها است و یک مساله تکراری است.

در جریان مذاکرات داخلی، هر طرفی منطق خاص خودش را برای بحث دارد. ما حسن ظن و انعطاف پذیری خویش را در همان ابتدا نشان دادیم، و خواستار این هستیم که نقطه نظرات ما در این مذاکرات مورد تائید و حمایت قرار گیرد. این کل حجم موضوعی است که ما آن را در نظر می‌گیریم. این جزئی از کشمکشی است که تحمل هزینه های آن بر عهده همه ماست.

قبلا گفته ام و اکنون نیز تکرار می‌کنم که تمنا دارم هر مادر لبنانی خود را مادر «سمیر قنطار» بپندارد، و فرض کند پسر او به جای «سمیر قنطار» است. در این حالت، چگونه رفتار می‌کرد؟ پس به این موضوع از این زاویه انسانی بنگریم.

سوال: آیا ممکن است به دنبال این موضوع منطقه خاورمیانه به جنگ کشیده شود، خصوصا بعد از تهدیداتی که نسبت به سوریه شد؟

این منطق از سال 1982 یا از همان زمان اقدام مقاومت به جنگ علیه اسرائیل برقرار است و اگر ما می‌خواستیم در برابر چنین منطقی تسلیم شویم خاک ما اشغال شده باقی می‌ماند و اسیرانمان در زندان ها می‌ماندند و خاکمان اشغال شده و به حاکمیتمان تجاوز می‌شد.

سوال: در مورد ایجاد تماس با شخصیت‌های جریان «14 مارس» مثل نماینده مجلس «ولید جنباط» و رئیس هیات اجرایی «قوات اللبنانی» «سمیر جعجع» چه نظری دارید؟

امیدوارم از تمامی وزیران حکومت و همه مسئولان جریان های «14 مارس» و «8 مارس» و« 10 مه» و «14 فوریه» تمنا دارم که فکر کنند پسر خودشان در اسرائیل بازداشت شده است و من در چنین حالتی عملکرد او را قابل قبول می دانم. آیا این عملیات سوءتفاهمی میان شما و متحد تان «جریان آزاد ملی» ایجاد نخواهد کرد؟ این امر با تفاهم میان ما هیچ منافاتی ندارد زیرا که موضوع «عملیات اسرا» بوده که هدفش همان اسرای لبنانی است. با صراحت تمام بگویم که اگر اسرائیل اسیران لبنانی را در عملیات مبادله پیشین اسیران آزاد می‌کرد دیگر هیچ حجتی برای حزب الله جهت گرفتن اسیر باقی نمی‌ ماند. برای همین آنها باید متحمل مسئولیتش شوند.

وقتی اسرای آنها در دست ما هستند و ما می‌توانیم از طریق آن ها اسیران لبنانی و فلسطینی و سوری و اردنی و عربی را آزاد کنیم و با این حال فقط خواستار اسیران لبنانی باشیم؛ این عملی غیر انسانی به شمار خواهد رفت. و اما در مورد عملکرد احتمالی نیروهای « 14 مارس»: آن ها طبق موضعی که خود می خواهند عمل خواهند کرد. آن ها معمولا با دقت مسائل را به نحو احسنت مطالعه می‌کنند. مثلا آنها موضع خود را یک هفته پس از کشف شبکه جاسوسی به رهبری «محمود رافع» بیان کردند. لکن من فعالیتهای مسئولانه آنها را که در جهت محافظت از کشور باشد تائید می‌کنیم.

سوال: آیا در صورت بروز حمله اسرائیل از حمایت ایران بهره مند خواهید شد؟ آیا سوریه که جبهه آن از سال 1973 بسته شده است از شما پشتیبانی خواهد کرد؟ همچنین آیا با «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه ملاقاتی داشته اید یا خیر؟

در مدت اخیر ملاقاتی با ایشان نداشتم. همچنین سوریه و ایران از پشتیبانان همیشگی لبنان بوده اند اما در نهایت، سرزمین ما اشغال شده است و من تصمیم ندارم معطل این بمانم که کسی بخواهد پشتیبانی ام کند و یا نه و یا کسی جبهه خویش را باز بکند یا نکند. هر کس تصمیمی را که می‌خواهد می‌گیرد. در لبنان، ما جنگیدیم و اسیرانمان را باز گرداندیم و همان راه را ادامه خواهیم داد. همیشه سوریه و ایران پشتیبان لبنان بوده اند و ما از آنها کمال تشکر را داریم.

من مطمئن هستم که آنها جانب لبنان و فلسطین را رها نخواهند کرد و در معرض فشارهای متعدد بین المللی قرار گرفته اند و کار به تهدید رسیده است اما من معتقدم که موضع آنها استوار و قوی و ثابت است.