محمد باقرصنوبری
در گیر و دار سرکوب سالهای پس از قیام پانزدهم خرداد که شرایط پلیسی و اختناق بیش از هر وقت دیگر در سراسر ایران دامن گسترده بود و جلادان شاه همانند نصیری (رئیس ساواک) به رجزخوانی و زدن و بستن و کشتن سرگرم بودند و با یک دنیا افتخار، به ضحاک ایران، سرکوب جنبش مردمی را دست کم برای نیم قرن دیگر نوید می دادند و پاداش خدمات خود را می خواستند، ناگهان خود را با کشف شبکه ای که در اندیشه مبارزه مسلحانه بود روبه رو...
