سازمان‌های اسلامی متأثر از انقلاب اسلامی، مبارزات ضدصهیونیستی را متحول کردند

رژیم صهیونیستی در راستای دستیابی به اراضی فلسطین، سالیان سال است که حملات متعدد و پی‌درپی را به فلسطین آغاز کرده است که هر از گاهی این حملات و هجوم‌ها اوج می‌گیرد. باتوجه به حمله اخیر رژیم غاصب صهیونیستی به نوار غزه و قتل‌عام کودکان و زنان بی‌گناه فلسطینی، تحلیلی از ریشه‌یابی این جنایات و علل آن در کتاب «این نقشه جعلی است» به تألیف زهرا اشعری بررسی می‌شود که فلسطین را از «آغاز تا به امروز» مورد پردازش قرار داده است. بخش سوم این نوشتار در ادامه می‌آید:

تقلیل «جنبش آزادی‌بخش فلسطین» به یک سازمان اداری‌سیاسی توسط کشورهای عربی

از سال 1956 تا 1966 طی یک دهه، حمله به فلسطینی‌های آواره در خاک مصر، سوریه، اردن و لبنان ادامه یافت و فلسطینی‌های آواره حتی در خارج از مرزهای کشور اشغال شده خود نیز امنیت نداشتند. آوارگان فلسطینی که دریافتند اتکا به کشورهای عربی کارساز نیست با اتکا به نیروهای فلسطینی در  اوایل دهه 1960، تشکیلاتی به نام «جنبش آزادی‌بخش فلسطین» را تشکیل دادند. این تشکیلات در 1965 میلادی علیه انبارهای اسلحه و گشتی‌های IDF حملاتی را آغاز کرد اما برخی از رهبران و دولت‌های عرب اعلام کردند زمان هنوز برای انجام اینگونه عملیات نظامی مناسب نیست و مانع از تدوام عملیات شدند. در سال 1964 کشورهای عربی «سازمان آزادی‌بخش فلسطین» مشهور به «ساف» را تأسیس کردند. اما بعدها از حالت یک جنبش مبارزاتی خارج شده و به یک سازمان اداری سیاسی تبدیل شد که بیشتر به جنبه‌های دیپلماتیک و جلب حمایت بین‌المللی توجه داشتند.

شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی در طول خطوط مرزی سوریه/بمباران پایگاه‌های نظامی مصر، اردن و سوریه

در سال 1967 رژیم صهیونیستی اقدام به شهرک‌سازی و کشت زمین‌های اشغال شده در طول خطوط مرزی سوریه کرد و با کاشت زمین‌های متعلق به سوریه ادعای مالکیت بر آن‌ها را عملی کرد. تنش حامیان نظامی رژیم صهیونیست شروع شد و این رژیم به نیروهای نظامی خود آماده باش کامل داد. حکومت مصر هم اعلام کرد تنگه نیران را بر روی کشتی‌های اسرائیلی خواهد بست. آمریکا، انگلیس، فرانسه و کشورهای غربی به شدت بااستقرار نیروهای مصری مخالفت کرده و آن‌ها را محکوم ساختند. مصر تحت این فشار بخشی از نیروهایش را عقب کشید. فردای آن روز یعنی 4 ژوئن 1967 کابینه اسرائیل حمله به مصر را تصویب کرد و صبح روز بعد فرودگاه‌های مصر بمباران شده و پایگاه‌ها و هواپیماهای جنگی‌شان نابود شد. همزمان اسرائیل نیروهای زمینی خود را از راه نوار غزه به صحرای سینا فرستاد و شبه جزیره سینا را اشغال کرد. آمریکا با احداث پل هوایی به ارسال جت‌های جنگنده و تجهیزات نظامی به اسرائیل مبادرت کرد و فرودگاه‌های اردن و سوریه مورد حمله قرار گرفت. در 9 ژوئن اسرائیل به سوریه حمله کرد و فردای آن روز آتش بس اعلام شد.

قربانی اصلی؛ باز هم فلسطینی‌ها...

در جنگ 1967 قربانی اصلی مجدداً فلسطینی‌ها بودند. فلسطینی‌هایی که در فواصل سال‌های 1948 تا 1960 از سرزمین‌های خود آواره شده به کرانه غربی رود اردن و نوار غزه پناه آورده بودند. رسانه‌های جمعی و محافل سیاسی غرب به صورتی هماهنگ اعراب را آغازگر جنگ معرفی کردند. در حالی که نیروهای مصری تحت فشار آمریکا، انگلیس و سازمان ملل در سوم ژوئن از نقاط مرزی عقب نشینی کرده و با اعتماد به قول‌های آمریکا آماده‌باش نظامی را در برخی مناطق لغو کرده بودند. بعدها «مناخیم بگین» و «اسحاق رابین» اعتراف کردند که «جمال عبدالناصر» در آن مقطع خواهان جنگ نبود.

وزیر رژیم صهیونیستی: سرزمین‌های اشغالی کارت برنده‌ای برای مذاکرات صلح است/ ما بدون صلح هم می‌توانیم خشنود باشیم

«ابا ابان» که از وزاری خارجه رژیم صهیونیستی بوده گفته است: سرزمین‌های اشغالی کارت برنده‌ای برای چانه‌زدن‌های مذاکرات صلح است ... هرکسی که روش ما را در سال‌های قبل از جنگ «یوم کیپور» مشاهده می‌کرد به این نتیجه می‌رسید که ما علاقه‌ای به صلح نداریم و ملتی هستیم که بدون صلح می‌توانیم راضی و خشنود باشیم. ما احساس می‌کردیم کارت برنده را در دست داریم و به صرف داشتن آن خوشحال بودیم. هر چه زمان بیشتر می‌گذشت بیشتر از داشتن چنین کارتی خوشحال می‌شدیم ولی حاضر نبودیم با آن بازی کنیم.

اعلام طرح «ابتکار صلح خاورمیانه» از سوی راجرز/پذیرش گلدامایر به خاطر جلب دوستی آمریکا

در سال 1969 مصر علیه اسرائیل به یک جنگ فرسایش دست زد که طی آن خط بارلو درشرق کانال سوئز به طور مکرر هدف خمپاره قرار می‌داد و اسرائیل متقابلاً خاک مصر را بمباران می‌کرد. چیزی نگذشت که با ورود شوروی به صحنه و حمایت مقامات کرملین از موضع مصر تاکتیک اسرائیل مواجه با شکست شد. با دخالت شوروی در ماجرا توجه افکار عمومی منطقه به سوی مخالفت با اسرائیل سوق داده شد. این مساله نگرانی زیادی در مقامات آمریکایی پدید آورد و برای ممانعت از گسترش نفوذ شوروی در منطقه طرحی از سوی ویلیام راجرز به عنوان ابتکار صلح خاورمیانه ارائه شد. گلدامایر با آنکه اطمینان داشت که طرح راجرز نه به وضع متشنج کانال سوئز پایان می‌دهد و نه هدف اسرائیل را تامین می‌کند فقط به خاطر جلب دوستی آمریکا راضی به پذیرش آن شد ولی مناخیم بگین به شدت در مقابل طرح راجرز موضع گرفت و از عضویت در کابینه گلدامایر استعفا داد.

گلدامایر: اگر با طرح راجرز موافقت نمی‌کردیم از کمک‌های نظامی آمریکا محروم می‌شدیم

گلدامایر در کتاب خاطرات خود نوشته است: «وقتی کوشیدم بگین رامتوجه اهمیت قضیه بکنم و برایش توضیح دادم که اگر تن به قبول صلح راجرز ندهیم دیگر اسلحه‌ای از آمریکا دریافت نخواهیم کرد بگین جواب داد: ما سلاح‌ها مورد نیازمان را از آمریکایی‌ها طلب می‌کنیم و آن‌ها هم باید آنچه می‌خواهیم بدهند. در مقابل  این گفته به این حقیقت اشاره کردم که سیاست اسرائیل هرگز نمی‌تواند به طور کامل متکی به این فرضیه باشد که یهودیان آمریکایی قادرند به رئیس جمهوری آمریکا فشار بیاورند تا خلاف میل خود دست به اقدامی بزند. اگر آن روز مطابق نظر بگین عمل می‌شد و با طرح راجرز موافقت نمی‌کردیم مطمئناً از 1970 به بعد کمک‌های نظامی آمریکا در اختیارمان قرار نمی‌گرفت و به این ترتیب امکان نداشت بتوان پیش بینی کرد که در جنگ اکتبر 1973 چه بر سرمان می‌آمد».

اشغال صحرای سینا در مصر و حمله به جنوب لبنان

اسرائیل برای تحقق بخشیدن به استراتژی خود یعنی رسمیت بخشیدن به اسرائیل نزد کلیه کشورهای خاورمیانه از طریق حمله نظامی به پایگاه‌های فلسطینی‌ها در کشورها با هدف اشغال بخش‌هایی از آن سرزمین صحرای سینا را در خاک مصر اشغال کرد و استرداد آن را موکول به به رسمیت شناختن اسرائیل توسط مصر کرد. او به این هدف دست یافت و همین استراتژی را علیه لبنان به کار گرفت. جنوب این کشور را تسخیر کرد فلسطینی‌های مستقر در لبنان را آواره ساخت و بازپس دادن را مشروط به رسمیت شناختن اسرائیل کرد.

ظهور انقلاب اسلامی در ایران و ایجاد تحول در مبارزات ضدصهیونیستی

ظهور انقلاب اسلامی در ایران و انتشار موج بیداری اسلامی درمیان ملت‌های زیر سلطه تغییرات اساسی را در ملت‌های مسلمان ایجاد کرد که مهم‌ترین آن‌ها جایگزینی اعتقادات اسلامی به جای نگرش‌های پان عربی بود این تغییرات در صحنه مبارزات ضد صهیونیستی تحولات زیادی ایجاد کرد که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: حزب‌الله لبنان سازمان جهاد اسلامی فلسطین و حماس با نگرش‌های بسیار نزدیک به هم و متاثر از انقلاب اسلامی ایران و نگرش‌های امام راحل فعال شده و قدم به عرصه مبارزات ضد صهیونیستی گذاشتند. جنبش‌های اسلامی تحت نام انتفاضه ملت فلسطین ظهور کردند. نهضت‌های اسلامی در کشورهای عربی به ویژه در مصر نضج گرفت که اولین پیامد آن ترور انور سادات به عنوان مجری توافقنامه خفت‌بار کمپ دیوید بود.