آیت الله خامنه ای 1361: نخست وزیری رجایی خاری در چشم لیبرال ها بود

 در شرایط جنگ آقای رجایی و دولت مرتب پول، سلاح، لودر، بولدزر فراهم می‌کردند و آنچه را که در توان داشتند انجام می‌دادند و این خاری در چشم دشمن و لیبرالها و ضد انقلابها بود. ایشان قبل از نخست وزیری هم همین طور بود، چون چه در دولت موقت و چه در زمان شورای انقلاب، فرد مستقلی بود. حزب اللهی و طرفدار مردم متوسط بود، در حالی که بنی صدر ودار و دسته‌اش بر عکس بودند.
در موضوع نخست وزیری شهید رجایی واقعیت این است که ابتدا صحبت از نخست وزیری ایشان نبود. یک روز قرار شد عده‌ای از نمایندگان مجلس بروند ساختمان مجلس شورای ملی سابق را ارزیابی کنند که آیا می‌شود مجلس شورای اسلامی را به آنجا منتقل کرد یا نه. من و شهید رجایی و عده‌ای دیگر بودیم. وقتی بازدید کردیم، خسته شدیم و گوشه‌ای نشستیم که استراحت کنیم. من ناگهان به ذهنم رسید که شهید رجایی برای این کارمناسب است. به ایشان گفتم، مخالفتی نکرد. بعد این موضوع را با شهید بهشتی و چند نفر دیگر مطرح کردم و در حزب هم مطرح شد و با آن که شهید رجایی عضو حزب نبود، بیش از همه وتقریبا با اکثریت آرا، رأی آورد. ماندن شهید رجایی در سمت نخست وزیری و کمک به جبهه‌ها برای لیبرال‌ها غیرقابل تحمل و خاری در چشمان آن‌ها بود. شهید رجایی از آغاز مسئولیت نخست وزیری تا هنگام شهادت واقعاً خاری در چشم لیبرالها و همه ضد انقلابها بود.