جنگ تریاک

 براساس برخی اسناد موجود ، سابقه آشنائی بشر با مواد مخدر را حدود 4000 سال پیش از میلاد برآورد می نمایند. « پلین» دانشمند رومی قرن اول میلادی اولین کسی است که شیره تغلیظ خشخاش را به نام اپیوم عرضه کرد.
  اپیوم  از ریشه   اپوس   OPOS  به معنی شیره که آن هم از کلمه  اهی پی نا    AHIPENA  از زبان سانسکریت گرفته شده و بنا به تلفظهای دیگر  افیون  یا  هپیون  خوانده می شود.
بکار بردن کلمه   تریاک    Theriac  بجای افیون یک غلط مصطلح است ، زیرا   تریاک   در زبان انگلیسی   تریاق  و در زبان فرانسوی نام یک پادزهر است که از حدود 70 نوع گیاه تهیه شده و گاهی پوست یک نوع مار به نام   Tiriak  را نیز به آن می افزودند.
دول استعماری و در راس آنها انگلیس ، همزمان با ایجاد تفرقه و خصومت بین دولتهای ایران و عثمانی ، بشدت مواد مخدر را رواج دادند که حتی برخی از شاهان صفوی نیز به آن روی آورده و معتاد شدند. با شروع حکومت قاجار ، بر مبنای سیاست انگلیس که خواهان تضعیف همسایگان هندوستان بود ، تریاک کشی چنان در ایران رواج یافت که حتی تصویر   ناصرالدین شاه   را همانند نقش سکه برجسته برحقه های وافور منقوش ساختند و بدینسان به آن رسمیت بخشیدند و در همین ایام نیز کشت خشخاش را ترویج کردند و برای اولین بار در   ماهان کرمان   مرغوب ترین این محصول را کاشتند.
در زمان حکومت سلسله پهلوی ، سطح زیر کشت تا میزان 33.000 هکتار افزایش یافت و علاوه بر تریاکهای سناتوری که اسباب تعیش طبقه اشراف و ثروتمندان ، وکلا و نمایندگان مجلس ، درباریان و خوانین بود ، برای اولین بار مرزهای کشور به روی هروئین گشوده شد و از حدود سال 1340 جوانان این مرز و بوم در معرض یکی از مهمترین توطئه های استکبار جهانی (مواد مخدر) قرار گرفتند و ایران که در مسیر ترانزیت مواد مخدر آسیا به اروپا قرار دارد بزرگترین لطمات را متحمل شد. استکبار جهانی که شکست عظیمی را از انقلاب اسلامی متحمل شده بود جهت غوطه ور کردن جوانان کشور در دام اعتیاد ، با توطئه ای حساب شده توزیع مواد مخدر را در ایران افزایش داد . مبارزه با قاچاق مواد مخدر بارهنمودهای امام و با همت جوانان حزب اللهی در قالب کمیته های انقلاب اسلامی آغاز شد . این مبارزه با تشکیل ستاد مبارزه با مواد مخدر در سال 1367 و تصویب قانون جدید مبارزه با مواد مخدر ، مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام بتدریج شکل سازمان یافته به خود گرفت و با ادغام نیروهای انتظامی موج فزایندی ای به خود گرفته است و ستاد مبارزه با مواد مخدر که ریاست آن را رئیس جمهور بر عهده دارد هماهنگی لازم را در زمینه ادامه این مبارزه انجام می دهد. در حال حاضر در کشور یک میلیون و 200 هزار نفر معتادرسمی وجوددارد و 800 هزار نفر نیز به صورت تفننی از مواد مخدر استفاده می کنند. فقر ، بیکاری ، سرخوردگی اجتماعی و جدائی والدین از عوامل اصلی گرایش به مواد مخدر می باشند.
کنت دمارانش رئیس سابق سازمان جاسوسی فرانسه ، در کتاب خود به نام جنگ جهانی چهارم توضیح داده است که چگونه از مواد مخدر به طور پنهانی علیه نیروهای کشورهای دیگر استفاده می شود.
وی در ملاقاتی که با رئیس جمهور وقت آمریکا رونالد ریگان در سال 1980 داشته، طرحی را جهت رویاروئی ایالات متحده آمریکا با شوروی سابق در افغانستان مطرح می کند که در یکی از مراحل آن استفاده از مواد مخدر را علیه سربازان ارتش سرخ افغانستان پیشنهاد می کند . او خطاب به رئیس جمهور می گوید : « آقای رئیس جمهور ! عامل سوم شاید از همه دیو صفتانه تر باشد. راستی شما با این همه مواد مخدر که توسط آژانس اطلاعات دفاعی ، گارد ساحلی ، اف. بی.آی و پست خدمات گمرکی توقیف می شود ، چه می کنید؟»
رئیس جمهور پاسخ داد: « خوب من نمیدانم ، فکر می کنم آنها را نابود می کنیم. »
دمارانش : « کار اشتباهی است . ما باید آنها را به طور مجانی پخش کنیم. »
ریگان از این پیشنهاد دمارانش تعجب می کند. او در ادامه می گوید : این دقیقا همان کاری است که ساکنان ویتنام شمالی در ویتنام با سربازان داوطلب شما کردند. آنها این کار را طبق برنامه انجام داده بودند. اگر این اقدام صورت گیرد ، شما دولت شوروی را از کار خواهید انداخت ...
 این طرحی زیرکانه است و چیزی است که برای انجام گرفتن طراحی شده است . مبارزه جنگی ، بدون آن که حتی یک گلوله از روی خشم شلیک شود.
جالب اینجاست که دمارانش درآن زمان هزینه این طرح را نیز خیلی کم پیش بینی می کند و برای کل عملیات فقط یک میلیون دلار بودجه در نظر می گیرد.
بعضی از ماموران سا زمان جاسوسی سیا اظهار می دارند که این سازمان همیشه برای عملیات پنهانی خود در جهان نیاز به اسلحه و پول دارد و به همین دلیل مایل است قاچاقچیان مواد مخدر که قادرند این نیازها را تامین کنند همکاری نمایند. خلبانانی که به طور قراردادی برای « سیا » کار کرده اند اظهار می دارند که آنها در پروازهای خود به آمریکای مرکزی سلاح و تجهیزات برده و در مراجعت به فلوریدا مواد مخدر می آورند.

موادمخدر مهمترین ابزار استمرار سلطه غرب بر کشورهای جهان سوم
ایالات متحده آمریکاگسترش موادمخدر را درداخل مرزهای خود مغایربامنافع ملی معرفی می کند ،درحالیکه باارتباط سازمان یافته با باندهای اصلی قاچاق مواد مخدر نبض تولیدوگردش این موادواستفاده از ثروت حاصله علیه ملتها رادر اختیاردارد.
چنانچه در تازه ترین مورد باوعده پایان کشت خشخاش افغانستان را اشغال کرد وتنها یکسال بعد میزان کشت این مواد دراین کشور ،زیر سایه سربازان آمریکایی به 12برابررسید.
این درحالی است که براساس برخی منابع موجودآمریکاییان اعلام کرده اند که سالیانه بیش از 90میلیارد دلار بابت هزینه های اعتیاد از دست می دهند و بیش از 13 میلیارد دلار نیر توسط دولت فدرال هزینه می شود تا بتواند با مصرف مواد مخدر مقابله کند. در این کشور در 10 سال گذشته 25 میلیون معتاد گزارش شده است که با برنامه ریزی های علمی و آموزشی این تعداد به 12 میلیون کاهش یافته است.
حال این سوال پیش می آید، آمریکاییان که مدعی هستند سالیانه بیش از 90 میلیارد دلار از مواد مخدر خسارت می بینند و جهت مقابله با آن هزینه صرف می نمایند، چرا حاضر نمی شوند یک دهم یا یک بیستم یا حتی یک پنجاهم آن را جهت تغییر کشت در هلال طلایی و سایر مراکز تولیدی جهان، سرمایه گذاری کنند؟ چرا اهرم شورای امنیت سازمان ملل برای مبارزه قاطع با مواد مخدر به کار گرفته نمی شود؟
یکی از بدترین مسائلی که در پاسخ به این ابهامات در ذهن متبادر می شود، این است که اردوگاه غرب و در راس آنها آمریکا از روند مواد مخدر و مبارزه با آن در کشورهای جهان سوم نه تنها ناراضی نیست، بلکه مایل به استمرار این روند می باشد و به شیوه های مختلف به افزایش تولید و تقویت شبکه های ترانزیت و قاچاق مواد مخدر دامن می زند.
افاغنه، خسته از طولانی شدن جنگ و درگیریها و در نهایت تنگدستی، برای جبران خسارات وارده و تامین نیاز روزافزون جبهه های داخلی و تامین روزانه خود، بهترین شیوه را در افزایش تصاعدی سطح زیر کشت خشخاش و تولید تریاک، هروئین و مرفین یافته اند وبه طور نمونه ناگهان میزان تولید تریاک از 685 تن در سال 1993، به 3600 تن (حدود 5/4 برابر) در سال 1995، رسید. این مواد به طور طبیعی توسط سوداگران مرگ به سوی جمهوری اسلامی ایران و پاکستان سرازیر می شود.
به تحقیق از نظر استکبار غرب، افزایش تعداد معتادان پاکستان که مردمش نزدیکترین دیدگاه ها را نسبت به انقلاب اسلامی دارند، خوشایند خواهد بود و لذا از افزایش معتادان این کشور (به میزان 1000% طی 10 سال، 000/300 نفر در سال 85 به 000/000/3 نفر در سال 95 افزایش یافته) استقبال خواهند کرد.
از سوی دیگر افزایش تولید مواد مخدر مستقیما به افزایش فعالیتهای شرارت آمیز، وقوع درگیریهای مسلحانه، تلفات انسانی طرفین و افزایش خسارات مادی در مواجهه بین نیروهای دولتی 3 کشور با اشرار و قاچاقچیان مسلح منجر می شود و یا مواد مخدر به داخل ایران منتقل شده و در صورت کشف و دستگیری متهمین به انباشته شدن زندانها، افزایش سطح اعدامها و سایر تبعات آن منتهی می گردد و یا به مصرف معتادین می رسد و... و طبعا هیچ یک از اینها باعث نگرانی غرب و در راس آنها آمریکا نخواهد شد.