2سال شکست پیاپی اوباما

سیاست آمریکا در سوریه شامل مجموعه‌ای از افتضاحات، اشتباهات و گل‌هایی است که وی به دروازه خودی زده است. این کارنامه موجب بی‌آبرویی پرزیدنت اوباما شده و اعتبار وی را در منطقه نابود کرده است. این اشتباهات همچنین فرصت را برای توافقی مناسب با ایران و نیز برقراری صلح میان اسراییل و فلسطینیان کاهش داده است. و البته این کارنامه پراشتباه راه را برای مرگ‌های دسته‌جمعی و فجایع زنجیره‌ای در سوریه گشوده است. 
رسانه‌های آمریکا تلاش می‌کنند چشم بر این افتضاحات زنجیره‌ای و اشتباهات پرهزینه ببندند. اما روزنامه وال استریت ژورنال در سرمقاله‌ای راهبرد دولت آمریکا را در سوریه به باد انتقاد گرفت و با سیاست آمریکا از آغاز تا امروز مخالفت کرد. تصویری که این نشریه ترسیم کرده تصویر درستی است. آری، راهبرد دولت آمریکا راهبرد زشتی است. 
دولت آمریکا در هر مرحله‌ای از تحولات یک گام از دشمنان عقب بوده است. دولت آمریکا مدام درباره دشمنان اشتباه محاسباتی داشته، متحدانش را عصبانی کرده و وقتی واقعیات موجود رویکرد مشخصی را ایجاب می‌کرده کاسه چه‌کنم دست گرفته است. تغییر علنی و صدوهشتاددرجه‌ای درباره رفتن بشار اسد و نیز "خط قرمز" ترسیم‌شده درباره تسلحیات شیمیایی تغییر بدی بود، اما به این ختم نشد و در پشت صحنه نیز اشتباهاتی صورت گرفت. 
اوباما سال 2012 گفت اصلا به مخالفان اسلحه نخواهد داد. اما در آوریل 2013 مخفیانه اجازه داد سازمان سیا در برنامه‌ای به تعداد محدود و دست‌چین شده از جنگاوران میانه‌رو (قدسنا: تروریست‌های مخالف اسد) مقادیر محدودی اسلحه بدهد. هدف از این راهبرد کاهش خطر دسترسی افراطی‌ها به این تسلیحات بود. 
آن زمان هدف از این برنامه تربیت 50 تا 100 جنگاور در ماه بود. اما این عده اندک قرار بود با هزاران جنگاور حزب‌الله در سوریه مقابله کنند. 
بسیاری از مقامات سازمان سیا و از جمله آقای مایکل مورل (معاون سابق سیا) معتقد بودند با فرض ناکافی بودن این گونه کمک‌ها، بخت با آمریکا یار نخواهد بود. آنها می‌گفتند (سیدحسن) نصرالله با تمام قوا وارد ماجرا شده است اما آمریکا خیر. 
اما یک تکه دیگر از این جورچین باقی مانده است و باید دقیقا بررسی شود. این تکه نشان می‌دهد اکراه دولت آمریکا از رفتار قاطعانه با ماجرای سوریه، حال یا با کنارماندن از ماجرا یا با کمک کردن به شورشیان سوریه موجب فرسایش مداوم توان آمریکا برای تاثیرگذاری بر این ماجرا شده است. اکنون طرفین درگیری دارند برای جنگی آماده می‌شوند که ممکن است ده‌ها سال طول بکشد و امنیت و آرامش اروپایی‌ها و ساکنان خاورمیانه (قدسنا: غرب آسیا) را به خطر بیندازد. 
خوب شد یک فرد دمکرات در کاخ سفید است، وگرنه همه رسانه‌های جمعی و مجموعه سیاست خارجی در آمریکا به خاطر شکست‌های سیاست خارجی و اشتباهات اطلاعاتی دولت آمریکا در ماجرای سوریه دادشان به هوا می‌رفت و دچار یاس می‌شدند. بخت با پرزیدنت اوباما یار بوده است که دیپلماتی مثل سامانتا پاور برای او کار می‌کند والا همه وی را به خاطر بی‌برنامگی در مقابل ماجرای سوریه محکوم می‌کردند. 
تندترین انتقادی که مقامات سابق آمریکا به اوباما دارند این است که سیاست خارجی این دولت بیشتر بر منافع کوتاه‌مدت سیاسی و مدیریت بر پایه پنداشت‌ها متمرکز بوده است تا بر پیگیری جدی منافع ملی آمریکا. البته این انتقاد کمی تندروی است. با این حال، هرچه دقیق‌تر به کارنامه آمریکا در سوریه نگاه می‌کنیم بیشتر متوجه می‌شویم تا چه حد این سیاست‌ها بی‌برنامه و هزینه‌بر بوده‌اند.