عملیات ثامن‏الائمه (ع) - شکست حصر آبادان

شکست حصر آبادان در 5 مهر ماه 1360 پس از اجراى عملیات‏هاى محدود هم‏چون؛ فرمانده کل قوا که موجب دمیدن روح تازه در کالبد بى‏جان جبهه‏هاى جنوب گردید، صورت پذیرفت.
این‏جانب و مسؤولان و فرماندهان محورهاى تابع ستاد عملیات جنوب با برگزارى جلسات متعدد، راه‏کارهاى رسیدن به طرح‏هاى عملیاتى و هجومى علیه مواضع دشمن در جبهه‏هاى مختلف جنوب را بررسى مى‏کردیم.
مهم‏ترین ملاحظات مورد توجه همه‏ى فرماندهان محورهاى عملیاتى به شرح ذیل مى‏باشد:
1- فرمان حضرت امام خمینى مبنى بر شکستن حصر آبادان که با واژه‏ى »باید« تأکید شده بود، به‏عنوان یک تکلیف واجب شرعى و الهى روى دوش همه‏ى فرماندهان و رزمندگان سپاهى و بسیجى و ارتشى سنگینى مى‏کرد.
2- در سیستم فرماندهى سنتى که مسؤولیت جنگ را به عهده داشت و در رأس آنها بنى‏صدر و گروه نظامیان تحت‏تأثیر او بودند، امکان حرکت و میدان دادن به نیروهاى مردمى و بسیجى امرى غیرمحتمل بود و باید طرح‏ریزى عملیاتى و خارج از آن سیستم و با توجه به فرمان حضرت امام و روحیه‏ى انقلابى و شهادت‏طلبى، انجام مى‏گرفت.
3- تجارب عملیات‏هاى ارتش در شش ماه اول جنگ به طور کلى بیانگر این مطلب بود که با دشمن اشغالگر بعثى عراق که با تجهیزات و پشتیبانى جهانى و منطقه‏اى وارد جنگ با ایران شده‏است، به صورت کلاسیک نمى‏شود جنگید و او را شکست داد؛ بلکه بایستى با انتخاب زمین و زمان مناسب و متناسب با توان نیروهاى مردمى و تجهیزات نظامى موجود و با تاکتیک جنگ انقلابى و استفاده از فکر برتر در طرح‏ریزى عملیاتى و وجود روحیه و انگیزه و ایمان و شجاعت و شهادت‏طلبى نیروهاى رزمنده‏ى بسیجى و سپاهى با او جنگید، آن هم با استفاه از تاریکى شب که بهترین زمان درگیرى با دشمن است، زیرا برترى زرهى و آتش هوایى (هواپیما و هلى‏کوپتر( دشمن را به حداقل مى‏رساند و با استفاده از برترى اطلاعات نسبت به نقاط ضعف دشمن باید به او حمله کرد و او را شکست داده از سرزمین ایران بیرون راند.
4- منطقه‏ى عملیاتى را باید به گونه‏اى انتخاب کنیم که متناسب با توان رزمى نیروهاى رزمنده‏ى سپاه و ارتش باشد.
5- عملیات را به صورتى طراحى و اجرا کنیم که اطمینان بسیار بالایى از پیروزى آن داشته باشیم؛ زیرا هر گونه شکست باعث تضعیف نیروهاى انقلابى و روحیه‏ى مردم - که تنها پشتیبان جبهه‏هاى نور علیه ظلمت بودند و هم‏چنین ممکن بود بهانه‏اى به دست سیاست‏مداران سازشکار داخلى کشور، براى فشار به امام بدهد.
با بحث‏هاى عمیق و کارشناسى فرماندهان محورهاى مختلف عملیاتى در ستاد عملیات جنوب، براى تعیین مکان و زمان عملیات آینده که موفق باشد، در نهایت منطقه‏ى شرق کارون، یعنى سرپل گرفته شده توسط لشکر 3 زرهى و منطقه‏ى تقویت شده‏ى عراق در شمال آبادان - که باعث محاصره شدن آبادان شده بود - بررسى گردید.
دلایل زیر جمع‏بندى آن جلسات براى اجراى عملیات شکستن حصر آبادان بود.
1- تحقق فرمان امام مبنى بر شکستن حصر آبادان؛
2- حساسیت سیاسى منطقه‏اى و جهانى در مورد این منطقه (جزیره‏ى آبادان(؛
3- متناسب بودن با توان رزمى نیروهاى سپاه و بسیج و ارتش؛
4- نقطه ضعف بزرگ لشکر عراق در محدودیت عقبه‏ى او به دو پل که روى کارون زده بود یعنى پل‏هاى »حفار و قصبه«؛
5- امکان دست‏رسى سریع به عقبه‏هاى دشمن (دوپل(؛
6- جناح داشتن بسیار مناسبى از دشمن؛
7- ارزش حیاتى منطقه براى ادامه‏ى عملیات‏هاى آینده (آزادى خرمشهر(؛
8- آماده بودن کلیه‏ى محورهاى عملیاتى جهت اجراى یک عملیات؛
9- شناسایى‏هاى کاملى که در منطقه انجام شده بود؛
10- تجربه‏ى موفق عملیات فرمانده کل قوا، خمینى روح خدا؛
11- وجود فرماندهان مؤمن، شجاع و با تدبیر در محورهاى عملیات؛
12- جدا کردن لشکر 3 زرهى ارتش عراق در شرق کارون از بدنه‏ى ارتش عراق در غرب کارون؛
13- ضریب اطمینان براى موفقیت کامل در این منطقه از دیگر محورهاى عملیاتى بیش‏تر بود.