مجاهدی رنجبر

 ثقل حدید گویا کم از مجاهده نفس است. کمند آدم‌هایی که از کوچه پس کوچه‌های تاریخ گذر کرده، به کوچه‌های آشتی‌کنان نظاره کرده، تعاملات و فراز و فرود اشخاص و جریان‌ها را شناخته باشد. آنها که گویش‌شان کمتر از دانش‌شان باشد. چشمه باشند به محض رویت گوش شنوا، جاری شوند. جغرافیای دانش‌شان محدود به کشورشان نباشد. تاریخ برایشان استراتژی باشد. هم دانش نوشتن داشته و هم زبانش را بلد باشند.

آنگاه قلمش عصایی شود برای تجلی نام دیگران، متون را آراسته کرده ذکرش بشود ویراستار

همه اینها که باشی، تو از نوادر ایامی که داغ فقدانت را داغ‌تر و حسرت نبودنت را سوزان تر می‌کند.