درنگی بر چرایی حادثه تروریستی ششم تیر ماه مسجد ابوذر

ششم تیرماه بود و فضا کاملا ملتهب. تنها چند روز از ورود مجاهدین خلق به فاز ترور می گذشت. حملات تروریستی مجاهدین خلق فضای التهاب آوری ایجاد کرده بود. فضای شایعه سازی و شایعه پراکنی رواج داشت . شایعاتی در میان مردم پخش می شد که خلاف واقع بود. حضرت آیت الله خامنه ای که نمایندگی امام در شورای عالی دفاع و نیز امامت جمعه تهران را بر عهده داشتند در مسجد ابوذر تهران حاضر شدند. برنامه ای به منظور پاسخ به پرسش های مردم تدارک دیده شده بود.
حضرت آیت الله برای همین منظور پشت تریبون قرار گرفتند . هنوز دقایقی از سخنرانی نگذشته بود که ضبط صوت کوچکی را دست به دست به سمت جلو فرستادند و روی تریبون جلوی آیت الله قرار دادند. صحبت های آیت الله به اینجا که رسید " .... در زمان امیرالمومنین زن در همه جوامع بشری، و نه فقط در میان عرب ها، مظلوم بود. نه می گذاشتند درس بخواند، نه می گذاشتند در اجتماع وارد بشود و در مسائل سیاسی تبحر پیدا کند. نه ممکن بود در میدان های...» که ناگهان فضای مسجد در احاطه صدای مهیب و دود و غبار ناشی از انفجار ضبط صوت کوچک قرارگرفت.
بلافاصله آیت الله را به بیمارستان بردند. خطر رفع شده بود ولی سمت راست بدنشان کاملا آسیب دیده بود. برچسب قرمز رنگ داخل ضبط که بعد از انفجار به گوشه ای پرتاب شده بود و روی آن نوشته بود«هدیه ای از طرف گروه فرقان» نتوانست در رد گم کردن مجاهدین خلق اندک تاثیری داشته باشد.
مجاهدین خلق تا قبل از آن عملا وارد فاز ترور شده بود. درگیری های پراکنده مسلحانه و اقدام به بمب گذاری و آمادگی برای ترورهای گسترده توسط سازمان از فردای سی ام خرداد آغاز شده بود. روز دوم تیرماه یک بمب در سالن راه آهن قم در لحظه پیاده و سوار شدن مسافرین منفجر گردید و 7 شهید و بیش از 50 زخمی به جای گذاشت. روز سوم تیر با هوشیاری مردم یک بمب قوی در جنب یک هنرستان دخترانه در تهران کشف و خنثی شد. اما چرا مجاهدین خلق طرح ترور آیت الله خامنه ای را ریختند؟
همان گونه که گفته شد مجاهدین خلق از سی خرداد یعنی تنها چند روز قبل تر فاز ترور و حملات مسلحانه شان را شروع کرده بودند. آن روزها آیت الله خامنه ای نماینده مجلس شورای ملی، امام جمعه تهران و نماینده امام در شورای دفاع ملی بود. ایشان در حزب جمهوری اسلامی نیز عضویت داشت.
مجاهدین خلق در این زمان که راههای مختلف رسیدن به قدرت از نزدیک شدن به امام راحل (ره) تا انتخابات و ائتلاف با بنی صدر را امتحان کرده بود این بار تصمیم خطرناکی گرفت. این گروه فاز ترور را با هدف حذف چهره های احزاب رقیب خصوصا حزب جمهوری اسلامی و شخصیت های کلیدی نظام را در دستور کارشان قرار دادند.
مجاهدین خلق به دنبال حذف رقبای سیاسی با توسل به ترور و خشونت بود. آنها حزب جمهوری اسلامی را مهمترین رقیب سیاسی شان می دانستند. وقتی نتوانستند به طرق مسالمت آمیز به موفقیت نائل شده و به قدرت برسند ترور و خشونت را در دستور کارشان قرار داند. این در حالی بود که حزب نماد دموکراسی و انتخابات آزاد است. رقابت حزبی در همه جا نوعی اقدام دموکراتیک به حساب می آید اما مجاهدین خلق که در این رقابت بازی را واگذار کرده بود دست به دامن ترور شد. آیت الله خامنه ای به همراه آیت الله بهشتی و هاشمی رفسنجانی از اعضاء کلیدی و ارشد حزب جمهوری اسلامی بودند. اقدامات تروریستی بعدی نشان داد که طرح ترور این سه توسط مجاهدین خلق ریخته شده بود.
البته مجاهدین خلق به صورت مذبوحانه ای تلاش می کرد تا گروه فرقان را عامل ترور نشان دهد به همین دلیل سازمان رسماً مسئولیت سوءقصد به آیة الله خامنه ای را برعهده نگرفت و همان گونه که گفته شد . این اقدام مجاهدین خلق در حالی بود که مؤسس و اعضای اصلی گروه فرقان در سال 58 و 59 شناسایی و دستگیر شده بودند و هیچ تشکیلاتی از این گروه در سال 1360 در داخل کشور وجود نداشت که قادر به انجام یک اقدام مسلحانه باشد. البته باید خاطر نشان ساخت که در برخی از اعلامیه ها و جزوات قبلی فرقان از بنیانگذاران و ایدئولوژی سازمان تجلیل و اعلام حمایت شده بود ، و قرائن معدودی هم در مورد ارتباط تشکیلاتی سازمان با فرقان وجود داشت ٬ ولی کاملا مشخص بود که سازمان در همان آغاز عملیات تروریستی خود در تیرماه 60 با طرح نام گروه فرقان و انتشار اطلاعیه جعلی به نام آن گروه کوشید تا هم چهره تروریستی خود را پنهان کند و هم علاوه بر انحراف افکار عمومی، مسئولان امنیتی و انتظامی را نیز گمراه نماید.
وزارت خارجه آمریکا هم مجاهدین خلق را مسئول حادثه تروریستی 6 تیر 1360 اعلام کرد. در بیانیه وزارت خارجه آمریکا درباره سازمان ٬ مجروح شدن آیت الله خامنه ای یکی از مجموعه اقدامات تروریستی سازمان خوانده شد. سازمان نیز در نفی این واقعیت مجدداً اعلام نمود که سوءقصد به آیت الله خامنه ای  قبل از شروع مبارزه مسلحانه مجاهدین  توسط گروه فرقان انجام شده « که هیچ ربطی به مجاهدین» نداشت. کاملاً آشکار است که سازمان بنا به دلایل سیاسی ٬ حقوقی و تبلیغاتی ٬ به رغم پذیرش رسمی مسئولیت بسیاری از اقدامات تروریستی بعدی خود ٬ همچنان مایل و قادر نبود که به نقش خود در انفجار ششم تیر اعتراف نماید.