اولین شکست شاه پس از تبعید امام
آیتالله سیدمحمد شیرازی در بدو ورود امام خمینی به کربلا استقبال باشکوهی به راه انداخت که به تعبیر آیتالله طاهری خرم آبادی، شاید اولین شکست شاه در تبعید امام به عراق بود. امام در مدت یکهفته که در کربلا اقامت کرد، به جای او در حرم حسینی (ع) نماز جماعت را اقامه کرد ، روایت این موضوع در صفحات 38 تا 39 کتاب «تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات امام خمینی در نجف» به قلم اکبر فلاحی که توسط انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است و خواندن آن خالی از لطف نیست.
در سامرا استقبال خوبی از امام به عمل آمد و حتی اهل تسنن نیز از ایشان استقبال کردند. این استقبالها که قطعا مأموران رژیم از آن اطلاع داشتند، ممکن بود پیامدهای ناگواری برای رژیم و برهم زدن نقشههای آن داشته باشد. مقصد بعدی امام کربلا بود؛ شهری که ایرانیان زیادی در آن سکونت داشتند و حوزه کربلا در دست آیتالله سید محمد شیرازی بود که در آن زمان از حامیان نهضتاسلامیو پناهی برای طلابی به شمار میرفت که با رژیم شاه مبارزه میکردند. [1]
قبل از ورود امام نیز دو نفر از یاران امام به کربلا مسافرت کرده و هماهنگیهای لازم را برای یک استقبال باشکوه با آیتالله شیرازی انجام داده بودند. […] مأموران ساواک که در آن هنگام […] حرکات امام و یارانش را زیر نظر داشتند، تلاش زیادی میکردند تا از برگزاری باشکوه مراسم استقبال جلوگیری کنند. حجتالاسلام والمسلمین محتشمیپور درباره این مانع تراشیها و حرکتها میگوید: طبیعی بود که بخشی از این مردم ایرانیالاصل [ساکن[ کربلا که به امام علاقه داشتند و برای استقبال و ملاقات با ایشان از خانه و شهر بیرون آیند. از طرف دیگر، رژیم شاه از طریق ستون پنجم، نفوذ زیادی در میان ایرانیان مقیم عراق داشت. رژیم از طریق عوامل و ایادیای که در حوزههای نجف و کربلا داشت، برای خنثیسازی استقبال از حضرت امام دست به کار شد. آنها مردم و طلبهها را میترساندند که هرکس به استقبال برود، عکسش را میگیرند و موقع رفت و آمد به ایران مشکل میسازند و دیگر نمیگذارند به عراق برگردد.[2]
آیتالله اشرفی شاهرودی درباره نحوه استقبال از امام و ورود ایشان به کربلا چنین میگوید: امام خمینی عصر روز جمعه 44/7/19 راهی زیارت مرقد سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین شدند و در میان انبوه طلاب و مؤمنین که تا مسیب وسط راه کربلا و کاظمین آمده بودند، وارد کربلای معلی شدند و جهت زیارت از باب مدینهالعلم وارد حرم مطهر شدند. [3]
هنگام ورود به کربلا، آیتالله سید محمد شیرازی از ایشان استقبال کرد و بنا به درخواست آیتالله شیرازی نماز مغرب و عشاء به امامت امام اقامه گردید. آیتالله شیرازی از امام خواست یک هفته در کربلا بمانند و در این مدت نماز جماعت را به جای ایشان در صحن حرم امام حسین برگزار کنند.[4]
[1] خاطرات حجت الاسلام والمسلمین عمید زنجانی، ص 79
[2] خاطرات حجت الاسلام والمسلمین محتشمی پور، صص 471- 472
[3] آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، مصاحبه با آیت الله مرتضی اشرفی شاهرودی، ص 24
[4] ید حمید روحانی، نهضت امام خمینی، ج 2 تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1372، صص 202 203


















نظرات