20
اسفند
1398
گزارش ساواک درباره سوابق مدیر مسئول هفته نامه امید ایران
هفته نامه امید ایران به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی علی اکبر صفی پور نخستین بار در سال 1327 در تهران انتشار یافت .این مجله هفتگی با موضوع های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بود که در سالهای اولیه انتشار خود تلاش کرد با نزدیک شدن به جریان های چپ، موقعیت خود را در میان مخالفان شاه تثبیت کند. به همین دلیل بعد از کودتای 28 مرداد بدستور فرمانداری نظامی تهران توقیف شد. اما بعد از انتشار مجدد راه سازش با دستگاه شاه را در پیش گرفت و بر اساس اسناد موجود در ساواک آقای صفی پور با دریافت مقرری از ساواک تلاش کرد برای جلب مخاطبان بیشتر سبک مجلات زرد را پیشه خود سازد. در همین راستا مجله امید ایران از طریق انتشار عکس های هنرپیشه ها و خوانندگان معروف زن در رژیم پهلوی تلاش میکرد مخاطبان خاص خود را در میان جوانان پیدا کند. آقای صفی پور در سال 1339 با عضویت در حزب ملیون وارد عرصه سیاست از طریق همکاری با ساواک نیز شد. او در اردیبهشت سال 1340، طی نامه ای به نعمت الله نصیری که در آن زمان ریاست شهربانی کل کشور را به عهده داشت، خود را فردی نویسنده که جز خدا و شاه پشتیبانی ندارد، معرفی کرد و از او تقاضا نمود در انتخابات مجلس شورای ملی،در مقابل ظفرالسطان، از او حمایت کند تا با راهیابی به مجلس قلم به دست گرفته و در مدح دستگاه قلم فرسائی و انجام وظیفه نماید. براساس گزارش اسناد ساواک صفی پور همچنین مجله خود را تریبون سوء استفاده‌های خود قرار داده بود، در قبال عدم تمکین مسوولین محلی و غیر محلی از تقاضاهای وی، مجله امید ایران را صحنه شانتاژ علیه آنها میکرد که از آن جمله است:
الف: حمله به مسوولین بانک کارگران در آذر ماه سال 1340 به علت عدم موافقت با وام درخواستی
ب: حمله به فرماندار نهاوند در بهمن ماه سال 1340 به علت اینکه، فرد مورد نظر وی را به عنوان شهردار انتخاب نکرده بود.
علی اکبر صفی پور که بالاخره در سال 1342 با زد و بندهایی،به نمایندگی نهاوند در مجلس شورای ملی منصوب گردید. او بعد از حزب مردم به عضویت حزب ایران نوین در آمد و در سال 1345، در عزل و نصب مقامات دولتی حوزه انتخابی خود به حدی دخالت کرد، که شایع شد، از راه فروش این مقامات، ثروت کلانی بدست آورده است.
سرانجام بعد از دستور شاه به هویدا نخست وزیر وقت در مرداد سال 1353 ، مبنی بر کاهش تعداد روزنامه ها و مجلات جنجالی، هفته نامه امید ایران نیز به دستور ساواک بعد ۲۶ سال فعالیت در لیست نشریات توقیفی قرار گرفت.دولت علت تعطیلی روزنامه‌ها را غیر اقتصادی بودن کار نشریات و ایجاد مزاحمت برای سازمان‌های دولتی جهت گرفتن آگهی و رپورتاژ عنوان کرد.
پس از پیروزی انقلاب فرصتی مجدد برای خیلی از روزنامه نگاران قدیمی بوجود آمد تا دوباره از فضای آزادی نزدیک به بی بند باری که بوجود آمده بود ،استفاده کنند. آقای صفی پور هم در این فرصت مجدد هفته نامه امید ایران را در شهریور سال ۱۳۵۷ چند ماه مانده به پیروزی انقلاب منتشر کرد. اما اینبار با سردبیری علیرضا نوری زاده با سبک و سیاقی متفاوت تلاش کرد فرصت طلبانه نقش اپوزیسیون را ایفاء کرد. در همین راستا هفته نامه امید ایران که در دوره اول انتشار تمرکز بر روی مسائل انتشار مطالب جنجالی با موضوع های اجتماعی و فرهنگی داشت بعد از پیروزی انقلاب به سمت فعالیت های سیاسی و جنجالی تغییر مسیر داد . بعدها با نظم و نسقی که در جریان انتشار مطبوعات در ایران بعد از پیروزی انقلاب بوجود آمد، این نشریه بخاطر تخلفات متعدد به دستور دادگاه انقلاب ، برای همیشه تعطیل شد .
الف: حمله به مسوولین بانک کارگران در آذر ماه سال 1340 به علت عدم موافقت با وام درخواستی
ب: حمله به فرماندار نهاوند در بهمن ماه سال 1340 به علت اینکه، فرد مورد نظر وی را به عنوان شهردار انتخاب نکرده بود.
علی اکبر صفی پور که بالاخره در سال 1342 با زد و بندهایی،به نمایندگی نهاوند در مجلس شورای ملی منصوب گردید. او بعد از حزب مردم به عضویت حزب ایران نوین در آمد و در سال 1345، در عزل و نصب مقامات دولتی حوزه انتخابی خود به حدی دخالت کرد، که شایع شد، از راه فروش این مقامات، ثروت کلانی بدست آورده است.
سرانجام بعد از دستور شاه به هویدا نخست وزیر وقت در مرداد سال 1353 ، مبنی بر کاهش تعداد روزنامه ها و مجلات جنجالی، هفته نامه امید ایران نیز به دستور ساواک بعد ۲۶ سال فعالیت در لیست نشریات توقیفی قرار گرفت.دولت علت تعطیلی روزنامه‌ها را غیر اقتصادی بودن کار نشریات و ایجاد مزاحمت برای سازمان‌های دولتی جهت گرفتن آگهی و رپورتاژ عنوان کرد.
پس از پیروزی انقلاب فرصتی مجدد برای خیلی از روزنامه نگاران قدیمی بوجود آمد تا دوباره از فضای آزادی نزدیک به بی بند باری که بوجود آمده بود ،استفاده کنند. آقای صفی پور هم در این فرصت مجدد هفته نامه امید ایران را در شهریور سال ۱۳۵۷ چند ماه مانده به پیروزی انقلاب منتشر کرد. اما اینبار با سردبیری علیرضا نوری زاده با سبک و سیاقی متفاوت تلاش کرد فرصت طلبانه نقش اپوزیسیون را ایفاء کرد. در همین راستا هفته نامه امید ایران که در دوره اول انتشار تمرکز بر روی مسائل انتشار مطالب جنجالی با موضوع های اجتماعی و فرهنگی داشت بعد از پیروزی انقلاب به سمت فعالیت های سیاسی و جنجالی تغییر مسیر داد . بعدها با نظم و نسقی که در جریان انتشار مطبوعات در ایران بعد از پیروزی انقلاب بوجود آمد، این نشریه بخاطر تخلفات متعدد به دستور دادگاه انقلاب ، برای همیشه تعطیل شد .
نظرات