چند سند منتشرنشده از ترور حسین علاء

حسین علاء (1262—1343 ش) در طول‌ عمر هشتاد و چند ساله‌اش‌، هـفت‌ بار به وزارت (فوائد عـامه،امـور خارجه، دربار) رسید؛ یک بار وکیل مجلس شورای ملی شد و در اواخر عمرش به عنوان سناتور انتصابی در مجلس سنا، حضور یافت. او در دو برهه حساس نخست ‌وزیری را به عهده‌ گرفت‌: نخست در سال 1329 ش و بار دوم در 1334 ش، پس از زاهدی،عامل کودتای‌ 28‌ مرداد. او در دوره دوم، جاده صاف‌کن پیوستن ایران به پیمان بغداد- موسوم به سنتو- بود، به همین خاطر ترور او در دستور کار فدائیان اسلام قرار گرفت.
پس از فوت فرزند آیت‌الله کاشانی در 23 آبان 1334، احتمال حضور علاء در مجلس ختم او در مسجد شاه وجود داشت. عصر 25 آبان هنوز چند قدمی به طـرف‌ شـبستان‌ بـرنداشته بـود کـه ذو القـدر او را هدف‌ گلوله قرار داد. اما‌ گلوله‌ اول او به خطا رفت و گلوله‌ دوم نیز در اسلحه‌ گیر‌ کرد. ذو القدر چون‌ اوضاع‌ را‌ چنین دید به سمت علاء حمله کرد و با اسلحه بر سـرش کوبید‌. این عملیات ناکام و دستگیری ذوالقدر به دستگیری سایر اعضای فدائیان اسلام و محاکمه و اعدام آنها در دیماه همان سال منجر می‌شود. آنچه در ادامه می‌آید چند سند منتشرنشده از دستگیری ذوالقدر و سایر فدائیان اسلام است.