نامه امام خمینی به سید موسی صدر

‏‏بسمه تعالی‏



‏‏خدمت جناب مستطاب سیدالاعلام و حجت الاسلام آقای صدر ـ دامت برکاته ‏



‏‏8 شهر ذی القعده 94



‏‏ به عرض عالی می رساند، مرقوم محترم که تتمۀ مرقوم دیگر بود واصل، ولی اصل‏‎ ‎‏مرقوم نرسیده. از سلامت جنابعالی و مجاهدات شما در راه حقوق شیعه و کوتاه کردن‏‎ ‎‏دست ستمکاران متشکر شدم. امید است خداوند تعالی امثال جنابعالی را برای ما حفظ‏‎ ‎‏فرماید و ترقیات روزافزون نصیب فرماید که قوای جوانی را در راه واهب العطایا صرف‏‎ ‎‏فرمایید و سرمایه های نافده را مبدل به سرمایۀ باقی نمایید. آنچه پیش ما است از شئون‏‎ ‎‏طبیعت از دست خواهیم داد و بُرد با آنها است که زایل را فدای لایزال نمودند و به‏‎ ‎‏نعمتهای لایزال نایل شدند؛ قیل ارجعوا ورائکم فالتمسوا نورا‏‎ گویا ورای همین عالم‏‎ ‎‏طبیعت است که در آن می شود تحصیل نورانیت کرد و با رفتن از اینجا رجوع محال و‏‎ ‎‏تحصیل ممتنع است. از خداوند تعالی توفیق برای طبقه جوان که نور فطرت مثل ما پیرها‏‎ ‎‏در آنها خاموش نشده، خواهانم و از جنابعالی امید دعای خیر دارم برای حُسن عاقبت که‏‎ ‎‏این چند نفس که باقی است صرف لا یعنی نشود مثل آنچه گذشته است. در جواب‏‎ ‎‏مرقومات شریفه بعض مطالب گفته‌ام که تذکر داشته. والسلام علیکم و رحمة الله .‏



‏‏روح الله الموسوی الخمینی