سفر هیأتی از ایران به اسرائیل برای شرکت در کنگره سالانه صهیونیسم

تاریخ سند: ۱۳ اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۵

خیلی محرمانه

موضوع: کنگره سالانه صهیونیسم

در ژانویه ۱۹۶۵ کنگره سالانه صهیونیسم در اسرائیل تشکیل شد. در این کنگره نمایندگان اعزامی از ایران عبارت بودند از:

۱- رعنا (عضو بازنشسته وزارت دارایی) به نمایندگی از سازمان مخفی صهیونیسم در ایران.

۲- ابراهیم موره به نمایندگی شعب احزاب مذهبی اسرائیل در ایران.

۳- کرمانیان، مدیر بنگاه مزرعه و شرکت‌های اسرائیلی در ایران به نمایندگی احزاب دست راستی اسرائیل در ایران.

۴- منوچهر امیدوار (معاون سازمان سوخونت[=آژانس یهود]) نماینده سازمان جوانان یهودی در ایران.

۵- دکتر رحیم، شغل پزشک، ساکن خیابان پهلوی نزدیک کافه شهرداری (عنوان نمایندگی این شخص شناخته نشده است.)

۶- دکتر رحیم، شغل پزشک، آدرس کانون خیرخواه واقع در خیابان سیروس (عنوان نمایندگی این شخص شناخته نشده است.)

در روزهای آخر جلسات کنگره صهیونیسم، حبیب القانیان بازرگان معروف و جمشید کشفی نماینده مجلس شورای ملی به مدت چهار روز به طور محرمانه حتی بدون اطلاع خانواده‌هایشان[!] به اسرائیل مسافرت و در سه جلسه کنگره شرکت کرده‌اند.

در این کنگره درباره مهاجرت یهودیان به اسرائیل تا میزان یکصد هزار نفر در سال ۱۹۶۶ موافقت به عمل آمد و بودجه‌ای که صهیونیسم جهانی در اختیار دولت اسرائیل می‌گذارد مورد تصویب واقع گردیده است. به علت اینکه در حال حاضر فقط یهودیان ایران و لهستان مایل به مهاجرت به اسرائیل هستند، کنگره موافقت نموده که از ایران و کشورهای عربی که یهودیان آن بتوانند خود را به ایران برسانند، در سال ۶۶ تا حدود هشتاد هزار نفر از لهستان، و سایر کشورهای اروپایی بیست هزار نفر دیگر به اسرائیل مهاجرت نمایند. در سال ۱۹۶۵ هر هفته سیصد یهودی به اسرائیل مهاجرت نموده که تعداد کمی از آنها به نام مهاجرت بوده است. به طور کلی در سال ۱۹۶۵ شش هزار نفر یهودی از ایران به اسرائیل مهاجرت و در اماکنی که قبلاً تهیه شده بود اقامت نموده‌اند. در سال گذشته به علت اینکه تعدادی از داوطلبان یهودی ایران بیمار تشخیص داده شده‌اند، یا آنها را از اسرائیل به ایران عودت داده و یا اجازه مسافرت و مهاجرت به آنها داده نشده است. در بخشنامه‌ای که در اوائل سال ۱۹۶۶ بین یهودیان ایران پخش شد، فقط اشخاص سالم، دارای حرفه و جوان حق مهاجرت دارند. تعیین حق‌السهم هشتاد هزار نفر بر داوطلبان ایرانی، همه مشمول ایرانی‌ها نمی‌شود بلکه صدی پنجاه آنها برای مهاجرین یهودی از کشورهای عربی در نظر گرفته شده است، زیرا کنگره صهیونیسم بین‌المللی نمی‌خواست در مصوبات خود نام مهاجرین یهودی عرب را ذکر نماید تا دولت‌های عربی متوجه این نکته شده و از خروج آنها جلوگیری کنند. به علاوه بنا به آمار تهیه شده در سال ۱۳۳۵ به وسیله اداره آمار عمومی در همه ایران هفتاد و پنج هزار یهودی که مذهب خود را اظهار نموده‌اند وجود دارد، در حالی که انجمن کلیمیان ایران معتقد است که در ایران یکصد و بیست هزار کلیمی زندگی می‌نمایند.