معرفی و بررسی کتاب «امیران مرزدار و مرزهای خاوری ایران»

 مطالعه روند شکل‌گیری مرزهای خاوری ایران، شاید یکی از بهترین راه‌ها برای آشنایی با این حقیقت باشد که فروپاشی سرزمینی دهشت‌انگیز ایران در سده نوزده میلادی ریشه در ناآشنایی خود ایرانیان با تاریخ جغرافیایی و جغرافیای سیاسی کشورشان در درازنای تاریخ داشته است.

بررسی نقش خاندان‌های مرزدار در روند شکل‌گیری ایران امروزین

 به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) «امیران مرزدار و مرزهای خاوری ایران» نوشته پیروز مجتهدزاده و ترجمه حمیدرضا ملک‌محمدی نوری که انتشارات شیرازه آن را به تازگی منتشر کرده، با تکیه بر سرگذشت خاندان خزیمه، در پی نور تاباندن به سازوکارهای مرزبانی ایران در دوران‌ پیش از قدرت‌ گرفتن حکومت مرکزی است.

 بیش از یک قرن و اندی است که ایران در تلاش و تکاپویی گسترده برای تطابق با جهان جدید و معاصر دوره‌ای از تغییرات و دگرگونی‌های اساسی را آغاز کرده است؛ دوره‌ای که هنوز هم تا مشخص شدن شکل و ترکیب نهایی آن راه طولانی و دشواری در پیش دارد.

 تبدیل ممالک محروسه ایران به یک دولت ـ ملت طراز نوین نه فقط بر نوع نظام اداری و حکومتی ایران که بر چگونگی تحدید و تثبیت مرزهای سیاسی کشور نیز تأثیر چشمگیر نهاده است. از آنجایی که این تغییرات و دگرگونی‌ها نیز چون دیگر تغییرات و دگرگونی‌های کشور در دو سده اخیر تا یافتن شکل و ترکیب «نهایی» خود مراحل و منازل بسیاری در پیش دارد، بررسی و شناخت این دگرگونی‌ها اهمیت و لزومی می‌یابد به مراتب بیش از یک رشته بررسی‌های تاریخی صرف.

 مطالعه روند شکل‌گیری مرزهای خاوری ایران، شاید یکی از بهترین راه‌ها برای آشنایی با این حقیقت باشد که فروپاشی سرزمینی دهشت‌انگیز ایران در سده نوزده میلادی ریشه در ناآشنایی خود ایرانیان با تاریخ جغرافیایی و جغرافیای سیاسی کشورشان در درازنای تاریخ داشته است.

 اهمیت اساسی این کتاب به عنوان گامی نو در پژوهش‌های تاریخی، در آن است که در خلال بررسی چگونگی شکل‌گیری مرزهای شرقی ایران در دو سده اخیر که به هر حال موضوعی است تحت‌الشعاع مناسبات خارجی ایران در قبال پاره‌ای از نیروهای محلی و قدرت‌های جهانی، نقش بستر منطقه‌ای امر و در این مورد خاص نقش امیران خزیمه قاینات را نیز به مثابه عامل مهمی که تاکنون در این نوع بررسی‌ها به اندازه کافی بدان توجه نشده است، مورد تأکید قرار می‌دهد.

تعیین مرزهای ایران بدون توجه به بسترهای منطقه‌ای صورت گرفته است

 با مطالعه این بررسی به‌روشنی آشکار می‌شود که بررسی‌های موجود از چگونگی شکل‌گیری دیگر مرزهای کشور که اکثراً بدون توجه به بستر منطقه‌ای آنها صورت گرفته، یعنی بدون التفات به نقش تاریخی «امیران مرزدار»ی چون والی‌های پشتکوه، اتحادیه‌های ایلی کرمانشاه و کردستان، خان‌های ماکو و .... در غرب یا اتحادیه‌های ایلی شمال خراسان ـ از کردهای شادلو و زعفرانلو گرفته تا طوایف ترک‌زبان درگز و مضافات ـ تا چه اندازه ناقص و ابتر است و بنابراین تا به دست آمدن تصویر معتبری از این تحولات چه پژوهش‌های گسترده‌ای که باید صورت گیرد.

آنچه در این کتاب می‌توان دستاورد نهایی کار دانسته شود، نه‌تنها مجموعه‌ای آگاهی درباره گذران تکاملی مرزهای خاوری ایران یا نقش حکومت مرزداری خزیمه در این گذران است، بلکه بررسی این گذران تکاملی بر اساس مفاهیم حکومت و مرز در جغرافیای سیاسی و در راستای تاریخ حکومت و مرز در ایران نیز می‌باشد.

 در پیوست اول کتاب، شجره‌‌نامه نسل‌های خانواده خزیمه آورده شده است. در پیوست دوم نیز پاره‌ای از معمورات امیران خزیمه که هنوز در قاین و بیرجند و سیستان باقی است، ذکر شده است. پیوست سوم نیز اختصاص به بررسی تاریخی فشرده درباره سرداران بلوچ نارویی در سیستان وابسته به امیران خزیمه دارد.

 نشر شیرازه کتاب «امیران مرزدار و مرزهای خاوری ایران» نوشته پیروز مجتهدزاده را با ترجمه حمیدرضا ملک‌محمدی نوری در 570 صفحه و با تیراژ 550 نسخه در سال 1398 منتشر کرده است. قیمت این کتاب هشتادوپنج هزار تومان است.