استقبال مردم از کوچه نقاش‌ها، در کمین گل سرخ
کتاب خاطرات سیدابوالفضل کاظمی از همرزمان شهید چمران در جنگ تحمیلی با عنوان «کوچه نقاش‌ها» برای شانزدهمین بار و «در کمین گل سرخ» زندگینامه داستانی سپهبد شهید علی صیاد شیرازی برای بیست و دومین بار منتشر شد.
«کوچه نقاش‌ها» در برگیرنده زندگینامه و خاطرات سیدابوالفضل کاظمی از دوران کودکی تا پایان سال 1367 و با تمرکز بیشتر بر سال‌های حضور وی در جبهه‌های دفاع مقدس است که توسط راحله صبوری تدوین و تنظیم شده است.
ابوالفضل کاظمی، از رزمندگانی است که در کنار شهید دکتر مصطفی چمران و در گروه شهید اصغر وصالی با عنوان «دستمال سرخ‌ها» در کردستان فعال بوده است. کاظمی با شروع فعالیت ضدانقلاب در کردستان، همراه شهید قاسم دهباشی و شهید محمد بروجردی به کردستان رفت. آنان همچنین به گروه شهید چمران در درگیری‌های سنندج و پاوه پیوستند.
کاظمی سال 1365 فرماندهی گردان میثم لشکر 27 محمد‌رسول الله (ص) را برعهده گرفت و همراه شهید اصغر ارسنجانی در عملیات‌های کربلای 5 و 8 حضوری فعال داشتند. او در دوره‌های مختلف زندگی، تجربه‌های متعدد و متنوعی داشت.
کتاب «کوچه نقاش‌ها» در 16 فصل و بر اساس تاریخ وقایع و مکان آن‌ها تدوین و به دلیل تمرکز بر حوادث جنگ، رخدادهای انقلاب خلاصه شده است.
همچنین مرتضی سرهنگی، نویسنده و مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری، درباره این کتاب می‌گوید: «کوچه نقاش‌ها» کتاب بسیار متفاوتی در حوزه ادبیات دفاع مقدس است. اصل مهم در سند بودن کتاب، لهجه اصیل تهرانی سید ابوالفضل است که توسط خانم صبوری در این کتاب رعایت شده است.
بنابراین گزارش، انتشارات سوره مهر همچنین «در کمین گل سرخ» زندگینامه داستانی سپهبد شهید علی صیاد شیرازی به قلم محسن مومنی شریف را برای بیست‌و دومین بار روانه بازار نشر کرد. «در کمین گل سرخ» روایتی از زندگی سپهبد شهید علی صیاد شیرازی است که از نخستین روزهای حضور وی در ارتش تا شهادت را شامل می‌شود.
از مهم‌ترین ویژگی آثار تألیفی محسن مؤمنی ـ نویسنده‌ی این اثر ـ نوگرایی در شیوه‌های روایت، تلفیق ظریف اطلاعات با بافت داستان و پرداختن به شخصیت‌هایی است که چه در بخش داستان و چه در بخش زندگینامه، به‌خوبی قوام یافته‌اند و گویی از متن بیرون می‌آیند و همراه خواننده می‌شوند. نویسنده در این کتاب کوشیده است با استفاده از خاطرات سپهبد صیاد شیرازی و روایت خود، مجموعه‌ای جذاب بیافریند.
تلاش چند ساله‌ی نویسنده و تحقیقات گسترده‌ی وی از منابع مختلف، از جمله اسناد لشکر ٢٧ محمد رسول‌الله، گفت‌وگوهای وی با دفتر ادبیات و هنر مقاومت و سازمان اسناد انقلاب اسلامی و ... مطالب این کتاب ۳۸۰ صفحه‌ای را در بر می‌گیرد.
محسن مؤمنی در مقدمه کتاب اینچنین آورده است:
«درست فردای شهادت سپهبد صیاد شیرازی، دوست نویسنده‌ام احمد دهقان متنی در اختیارم گذاشت که نوار پیاده شده‌چندین جلسه مصاحبه با آن شهید بود... تا آن روز من صیاد را هم در میدان جنگ دیده بودم (در عملیات والفجر١) و هم بعد از جنگ (در حوزه هنری در بعضی مناسبت‌ها). وقتی که او شهید شد، من نیز مانند همه مردم ایران غمگین و متأثر شدم. آن روزها من بیش از هر چیز تحت تأثیر منش خاضعانه و رفتار بی‌پیرایه او بودم، اما با خواندن این خاطرات دریافتم بزرگی او بیشتر از آن است که ما می‌دانیم و حق او برگردن استقلال امروز ایران و در سرنوشت جنگ فراتر از آن است که به تعارف در مجامع و محافل گفته می‌شود... ».
آن‌چه می‌خوانید بخشی از این کتاب است:
« ... ده سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، زمانی که ستوان علی صیاد شیرازی افسر گمنامی در لشگر تبریز بود، تیمسار یوسفی فرماندهی لشگر در میان جمعی از نظامیان گفته بود: « نام این جوان را به خاطر بسپارید. من در ناصیه‌ی او آن‌قدر لیاقت می‌بینم که اگر بخت یارش باشد و از شر حاسدان در امان بماند، روزی فرماندهی نیروی زمینی ارتش ایران شود.» پیش‌بینی سرلشکر پیر، سیزده سال بعد هنگامی تحقق یافت که ایران یکی از حساس‌ترین لحظات تاریخ خود را می‌گذراند. و ... »
به گزارش خبرآنلاین
نظرات