زندگی نامه شهید محمد صادق اسلامی گیلانی

 شهید اسلامی در سال ۱۳۱۱ در تهران متولد شد وی تحصیلات ابتدائی را در تهران و لنگرود(زادگاه پدرش)طی کرد و پس از بازگشت به تهران،دوره متوسطه را بصورت شبانه و متفرقه ادامه داد. در سال ۱۳۳۶ در شرکت مخابرات مشغول به کار بود و آنگاه در سازمان آب تهران ادامه اشتغال داد. در سال ۱۳۴۱ با مهندس روحانی مدیرعامل وقت سازمان آب( که از معدومین پس از پیروزی انقلاب می باشد) به علت انحرافات مذهبی و اخلاقی و اختلاس مالی نامبرده، درگیر و توسط وی اخراج شده و از آن پس به فعالیت در بازار روی آورد. چندی بعد به عنوان مدیر قسمت در شرکت پارس متال و سپس به عنوان مدیرعامل شرکت قائمیان و آنگاه در سمت مدیریت عامل شرکت مرغ دانه بکاراشتغال داشته است. در سال ۱۳۳۰ به شهید حاج صادق امانی گروه شیعیان را تاسیس و در کادر رهبری این گروه به مبارزه مشغول بود. در سال ۱۳۴۰ با شکل گرفتن هیات های مؤتلفه با توجه به حرکت این هیات در خط ولایت فقیه به هیات مزبور پیوست. شهید اسلامی از اعضای شورای مرکزی هیات های مؤتلفه بود که پس از اعدام انقلابی حسنعلی منصور نخست وزیر وقت، به مدت ۲ سال در زندانهای رژیم تحت شکنجه های قرون وسطایی بوده و پس از آزادی از زندان ضمن پرداختن به پاره ای امور اجتماعی از قبیل تاسیس مدرسه رفاه و برخی فعالیت های فرهنگی از مبارزات سیاسی نیز غافل نماند و در کلیه فعالیت های زیر زمینی علیه رژیم طاغوتی پهلوی شرکت داشته است. شهید اسلامی با سازمان مجاهدین خلق آن زمان که هنوز انقلابیون مسلمان بدان به چشم سازمانی اسلامی می نگریستند روابطی داشت و به محض مشاهده انحرافات سازمان با آنها قطع رابطه نمود. حدود ۱۳۵۵ به همراه سید علی اندرزگو به تشکیل یک گروه ضربت علیه شاه دست زد و به هنگام شهادت اندرزگو دستگیر و مجدداً به زندان افتاد. پس از آزادی بار مبارزه را به اتفاق سایر همرزمانش از قبیل شهید حاجی درخشان، عسگراولادی و بادامچیان و … بدوش کشید. وی در دو سال قبل از پیروزی انقلاب از رهبران مؤثر نهضت بوده که مسئولیت راه اندازی و هدایت اکثر راهپیماییهای عظیم را به اتفاق سایر همسنگرانش به عهده داشت. شهید اسلامی اولین کسی بود که قبل از شهادت حاج آقا مصطفی در صحن حضرت عبدالعظیم طی یک سخنرانی رسماً از رهبری انقلاب به عنوان” امام خمینی” یاد کرد و به هنگام ورود امام به ایران به اتفاق شهید مهدی عراقی مسئول انتظامات کمیته استقبال از امام بود و این مسئولیت در اقامتگاه امام نیز به عهده وی بود. پس از پیروزی انقلاب نیز با تاسیس حزب جمهوری اسلامی به عضویت این حزب در آمد و تا شهادت از اعضای کادر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و نیزمسئول واحد اصناف این حزب بود و پس از روی کار آمدن دولت مکتبی شهید رجایی به عنوان معاون هماهنگی و پارلمانی وزارت بازرگانی به خدمت خود ادامه داد. شهید اسلامی از یاران و آشنایان نزدیک مرحوم آیت الله طالقانی، شهید عراقی، شهید بهشتی و به خصوص شهید مطهری و … بود و اصولاً علاقه خاص به روحانیت به عنوان اصیل ترین حافظان مکتب اسلام داشت. وی به عنوان یک چهره مبارز مؤمن و مجاهد واقعی بین تمامی مبارزین معروف بوده است. درذکر سجایای اخلاقی ایشان بی هیچ اغراقی قلم و زبان عاجز است. وی برخوردار از تقوی، تواضع، خشوع، حسن برخورد، گشاده رویی، محبت و اخلاص، صفای درون، تبری از ریا، سادگی، خاکی زیستن، احترام به کوچکتر و بزرگتر از خود، سعه صدر، انتقاد پذیری و … بود و طائر روحش جز در فضای خداجویی و حق طلبی طیران نکرد، روحش شاد و راهش مستدام.