بازخوانی پرونده یک جنایت؛ بررسی فنی عملکرد ناو وینسنس در حمله به هواپیمای مسافربری ایران


بازخوانی پرونده یک جنایت؛ بررسی فنی عملکرد ناو وینسنس در حمله به هواپیمای مسافربری ایران

 یکشنبه دوازدهم تیر ماه 1367 مصادف با سوم جولای 1988، جهان شاهد جنایتی باور نکردنی از سوی آمریکا بود. مورد هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایرانی (که 66 کودک در آن حضور داشتند) به وسیلۀ ناو جنگی وینسنس آمریکا و به وسیله موشک‌های پیشرفته استاندارد «SM2» آن قدر سنگدلانه و وحشیانه بود که در بیشتر مطالب منتشر شده در این خصوص به ابعاد عاطفی ماجرا پرداخته شده است و در تعداد کمی از مطالب و مقالات نیز به ابعاد فنی ماجرا اشاره شده است.

تجسس، کشف، شناسایی، رهگیری و انهدام وظایف پایه واصلی هر مجموعه پدافند هوایی را تشکیل می‌دهد. بنا به شرایط و نوع سامانه، گاهی وظایف فوق به صورت مجزا و به وسیلۀ دستگاه‌های مختلف که با هم در ارتباطند، انجام می‌شود و گاهی همه وظایف در یک سامانه پدافند هوایی انجام می‌شود. یعنی ابتدا هواگرد1 توسط رادار تجسس مورد اکتشاف قرار می‌گیرد، سپس عمل شناسایی و تفکیک هواگرد از نظر دوست یا دشمن انجام می‌شود. برخی از سامانه‌ها به صورت مستقل و با استفاده از دستگاه شناسایی دوست از دشمن2 هواگرد را شناسایی می‌کنند. برخی از سامانه‌های پدافند هوایی نیز اطلاعات لازم در خصوص دوست یا متخاصم بودن هدف را از طریق رادارهای پیش اخطار و در مواردی از مراکز عملیات منطقه‌ای3 و حتی پست‌های فرماندهی4 دریافت می‌کنند. در خصوص سامانه‌های پدافندهوایی دریا پایه نیز استعلام از مرکز فرماندهی یا ناو سرفرماندهی5، رادارهای پرنده و حتی رادارهای موجود در منطقه و استفاده از کتابچه برنامه زمانبندی پروازها، می‌تواند در تشخیص درست هدف مؤثر باشد.

در صورتی که هدف، ناشناس تشخیص داده شود، هواپیماهای شکاری6 و رهگیر7 برای مشاهده هواگرد از نزدیک و شناسایی و حمله به آن در صورت دشمن بودن، به پرواز درمی‌آیند. در واقع، هواپیماهای رهگیر و شکاری اولین لایه دفاع هوایی موسوم به دفاع هوایی هوا پایه محسوب می‌شوند. موشک‌های پدافند هوایی سطح به هوا (زمین پایه و دریا پایه) هم لایه‌های بعدی پدافند هوایی محسوب می‌گردند.

در صورتی که به هر دلیل، لایه‌های دفاعی فوق موفق به انهدام هدف متخاصم نشوند، لایه‌های آخر که توپ‌های ضدهوایی و در کنار آنها، دوش پرتاب‌ها با کالیبرهای مختلف هستند که به دفاع از نقطه یا منطقه آسیب‌پذیر می‌پردازند.

اما درخصوص دفاع هوایی در عملکرد ناو وینسنس ابهاماتی وجود دارد که به آن پرداخته خواهد شد. هواپیمای ایرباس A-300-B2-203 ایران به شماره پرواز 655 و شناسه IR655 به خلبانی کاپیتان محسن رضاییان، 38 ساله، به مقصد دبی، 290 مسافر را، که در بین آنان تعداد 39 مسافر غیرایرانی و 66 کودک نیز دیده می‌شد، در خود جای داده بود.8 کاپیتان رضاییان سابقه هفت هزار ساعت پرواز داشت که دو هزار ساعت آن با ایرباس بود.

در آن ایام «ایران ایر» هفته‌ای 2 پرواز از تهران به دوبی روانه می‌کرد. مطابق برنامه مدون، پروازهای فوق پس از برخاستن از تهران، جهت سوخت‌گیری و دریافت برخی خدمات در فرودگاه بندرعباس به زمین می‌نشست و سپس به مقصد دوبی پرواز می‌کرد.

در روز یکشنبه 12 تیرماه 1367، مطابق برنامه قبلی، هواپیمای فوق مرحله اول پرواز (تهران- بندرعباس) را به پایان رساند. اما، مرحله دوم پرواز (بندرعباس- دوبی) به دلیل مشکلات گمرکی یکی از مسافران، با20 دقیقه تأخیر انجام شد. مسیر پروازی هواپیمای فوق با مشخصات (A5Q,A5QW) پیش‌بینی شده بود.

هواپیمای ایرباس ایران به مقصد دوبی، از باند فرودگاه بندرعباس و در جهت 206 درجه، با هماهنگی برج مراقبت به پرواز درآمد. پس از برخاستن9، کاپیتان رضاییان ضمن تماس با دفتر ایران ایر در بندرعباس، از طریق فرکانس 8/131 مگا هرتز اعلام وضعیت می‌کند. سپس و در تماس دیگرش با برج مراقبت، ارتفاع خود را 3500 پایی از سطح دریا گزارش می‌دهد. خلبان رضاییان سپس در فرکانس 4/133 مگاهرتز و با برج مرکزی کنترل تهران10 تماس برقرار کرده و حضورش را در ارتفاع 7000 پایی اطلاع داده است. آخرین تماس ثبت شده هواپیمای ایرباس با برج بندرعباس 7 ثانیه پس از تماس با برج مرکزی کنترل تهران، انجام می‌شود و انهدام هواپیما نیز در ساعت 1023 و در شرایط صعود از ارتفاع 12000 پائی به 14000 پائی صورت پذیرفته است.

اولین اکو11 هواپیمای مسافربری ایرباس در ساعت 1017 به وقت تهران برروی اسکوپ12 رادار تجسس13 هوایی ناو وینسنس مشاهده می‌شود. در حالی که هنوز شناسایی نشده بود به دلیل شرایط خاص منطقه‌ای، اپراتور رادار جستجو بلافاصله افسر مسئول بخش پدافندهوایی ناو را مطلع می‌سازد. در این زمان هواپیمای مسافربری ایران به دلیل قرار داشتن در شرایط اوج‌گیری، با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده بوده است. افسر مسئول پدافند هوایی نیز کاپیتان راجرز14، فرمانده ناو وینسنس، را مطلع می‌سازد. در واقع هواپیما در ساعت 1015 دقیقه از باند بندرعباس به پرواز درآمده و در ساعت 1023 مورد اصابت قرار می‌گیرد.15

شرایط خاص منطقه چیست؟

جنگ ایران و عراق، حضور ده‌ها ناو جنگی آمریکایی در خلیج‌فارس و دریای عمان که در حمایت از عراقی‌ها و کویتی‌ها در این آب‌ها وارد شده بودند بر شدت وخامت اوضاع افزودند همچنین درگیری‌های نابرابر قایق‌های توپدار سپاه با بالگردهای آمریکایی و نیز ناوچه اسکورت وینسنس، از جمله مواردی بود که شرایط منطقه را از حالت عادی خارج نموده بود.

پیش از آن، آمریکا در خلیج‌فارس عملاً با ایران وارد جنگ شده بود و حمله به کشتی «ایران اجر»16، حمله به سکوهای نفتی «رسالت» و «رشادت» (19 اکتبر 1987)، سکوهای نفتی «نصر»، «سلمان» و «مبارک» (18 آوریل 1988) درگیری با قایق‌های توپ‌دار ایرانی و...، از مصادیق بارز جنگ عملی آمریکا با ایران در خلیج‌فارس بود. در همان ایام، حوادثی همچون سقوط بالگرد آمریکایی در فاصله زمانی یک هفته قبل17، حمله به ناو «استارک»18 از سوی هواپیمای عراقی ترس شدیدی بر آمریکایی‌ها مستولی کرده بود.

آنها هزاران کیلومتر دورتر از کشور خود و در آب‌های سرزمینی کشورهای در حال جنگ هشت ساله، خود را همچون طعمه‌ای برای طرفین جنگ می‌دانستند و این فرایند، با برنامه‌ریزی و اهداف بیان شده سیاستمداران آمریکایی تناقض داشت. زیرا سیاستمداران آمریکایی، سربازان خود را جهت حفظ منافع آمریکا به خلیج فارس و دریای عمان فرستاده بودند ولی نظامیان آمریکایی به فکر جان خود بودند و نه تأمین منافع کشور خود. لذا متأثر از شرایط آن زمان، تصمیمات غیرعقلانی و شتاب‌زده‌ای می‌گرفتند. از جمله این تصمیمات غیرمنطقی و شتاب‌زده که توسط فرمانده راجرز فرمانده ناو وینسنس اعمال شده بود، تنظیم تمام کانال‌های ارتباطی ناو بر روی فرکانس‌های نظامی از جمله فرکانس 243 مگاهرترز بود. در حالی که ارتباط با هواپیمای مسافربری ایرانی از روی یک فرکانس غیرنظامی ممکن بود.

آشنایی مختصر با سامانههای پدافند هوایی ناو وینسنس

ناو وینسنس علاوه بر در اختیار داشتن رادارهای مختلف با کاربری‌های گوناگون و سامانه‌های پدافندهوایی توپخانه‌ای از وجود سامانه‌های پدافندهوایی موشکی ایجس19 و استاندارد20 که از پیشرفته‌ترین سامانه‌های پدافندهوایی موشکی دریا پایه آن زمان محسوب می‌شد، بهره می‌برد.

سامانه پدافندهوایی ایجس که سلاحی سطح به هوا و دریاپایه برای مقابله با موشک‌های ضدکشتی و انواع هواگرد است، دارای یک رادار چند منظوره، سامانه‌های کنترل سلاح و کنترل آتش، رایانه مخصوص تجزیه و تحلیل، سکوی پرتاب موشک، موشک و... است. موشک RIM2 که از هدایت دستوری همراه با امکان ناوبری به صورت خودکار و با استفاده از هدایت اینرسی در بخش میانی مسیر و هدایت آشیانه‌یابی در بخش نهایی مسیر بهره می‌برد، دارای اشتراکاتی در نوع بهره‌گیری در سامانه پدافندهوایی استاندارد نیز می‌باشد. در واقع استاندارد تلاشی در جهت نوسازی سامانه پدافندهوایی کشتی‌های مجهز به ایجس نیز محسوب می‌شود که بعدها به صورت کامل جایگزین ایجس می‌گردد. رادار An/Spy-1a نیز راداری است که مراحل کشف و تعقیب هدف را انجام می‌دهد.

سامانه پدافندهوایی دریاپایه استاندارد نیز که در اکثر فریگیت‌ها و رزم‌ناوهای غربی از آن استفاده می‌شود، دارای دو نمونه برد متوسط (دارای موتور سوخت جامد) و برد افزایش یافته یا بلند (دارای موتور دوتراستی سوخت جامد همراه با بوستر سوخت جامد) می‌باشد. این سامانه قابلیت هماهنگی عملیاتی با سامانه ایجس را دارد. آن دسته از موشک‌هایی که قابلیت بهتری در هماهنگی با ایجس دارند و با سیستم آدابتور برای به کارگیری بر ضدّ موشک‌های کروز ضد کشتی استفاده می‌شوند، با عنوان «RIM-66C-SM2» شناخته می‌شوند. این موشک‌ها مشابه موشک‌های «RIM-66B» می‌باشند. موشک‌های سری "RIM" عموماً دارای سقف پرواز 20000 متر (60000پا)، و سرعت حدود 2 ماخ الی 5/2 ماخ، و برد «RIM-66B» حدود 34 کیلومتر و برد «RIM-67B» حدود 125 کیلومتر است. سرجنگی موشک‌های فوق عموماً متعارف و حاوی مواد انفجاری شدید همراه با فیوز ضربتی یا مجاورتی است.

عملکرد پدافندهوایی ناو وینسنس در مواجهه با ایرباس ایرانی

فرمانده راجرز پس از اطلاع از مشاهده اکوی هدف برروی اسکوپ رادار سرچ (جستجو) اعلام آماده باش می‌کند و به اپراتور ارتباط رادیویی ناو دستور می‌دهد که به هواپیمای مشاهده شده در رادار، پیغام اخطار مبنی بر عدم ورود به حریم ناو داده شود. پیغام‌های اخطار (3 اخطار) در عرض کمتر از 5 دقیقه برای هواپیمای ایرباس فرستاده شده بود. با توجه به عدم پاسخگویی ایرباس ایرانی به اخطارهای فوق و همچنین عدم دریافت پاسخ از سوی دستگاه شناسایی دوست از دشمن و شرایط خاص منطقه‌ای منجر به این شد که سامانه‌های پدافند هوایی موشکی ناو وارد عمل شده و دو فروند موشک سطح به هوا به سمت هواپیمای مسافربری شلیک کند.

در اینجا چند سئوال مطرح می‌شود:

1- آیا اقدامات انجام شده از سوی فرمانده راجرز برای شناسایی و تفکیک اهداف و اطمینان از متخاصم بودن هدف کافی بود؟

2- آیا کاپیتان رضاییان تعمدی در عدم پاسخگویی به پیام‌های ارسالی از سوی ناو وینسنس داشت؟

3- آیا کارکنان پدافندهوایی ناو وینسنس از روش‌های دیگر نمی‌توانستند به نوع هواپیما یا هواگرد مشاهده شده در اسکوپ و نوع عمل (خصمانه یا عدم خصمانه) پی ببرند؟

4- آیا تفاوت بین اف41 و هواپیمای مسافربری ایرباس از طریق اطلاعات دریافتی از رادار قابل درک نیست؟

5- آیا هواپیمای مسافربری ایرانی عمل خصمانه‌ای از خود نشان داده بود؟

6- چرا به استعلام از ناوهای مستقر در منطقه اهمیت کافی داده نشد و آیا نمی‌شد از هواپیماهای شکاری و ره‌گیرآمریکایی مستقر در منطقه جهت شناسایی استفاده کرد؟

قبل از پاسخگویی به سئوالات بالا، در نظر قراردادن نکات زیر ضروری به نظر می‌رسد:

الف) اطلاعات پروازی هواپیماهای مسافربری معمولاً حداقل از چند ماه تا یک سال قبل به ایکائو واگذار و آن سازمان نیز به سراسر کشورهای منطقه و شرکت‌های هواپیمایی منعکس می‌کند.

ب) بر فرض صحت ادعای مطرح شده، هواپیمای اف-14 هواپیمایی رهگیر با قابلیت اصابت قراردادن اهداف هوایی با استفاده از موشک‌های هوا به هوا است و تسلط این هواپیماها در نبردهای هوایی است. امریکائیان از این واقعیت، به خوبی اطلاع داشته و می‌دانستند که آن هواپیما، هیچ خطری برای آنها ایجاد نمی‌نماید.

ج) اندازه و سرعت هواپیماهای مسافربری با هواپیماهای جنگنده بر روی صفحه رادار کاملاً تفاوت داشته و متصدیان رادارها، به سهولت قادر هستند تا این هواپیماها را از یکدیگر تشخیص داده و تفکیک نمایند.

د) چرا دولت امریکا در یک بازه زمانی کوتاه مدت پس از شکایت ایران به دادگاه لاهه، حاضر به پرداخت غرامت به خانواده قربانیان این جنایت شد؛ در حالی که اگر توجیه آمریکایی‌ها منطقی بود، نیازی به پرداخت غرامت نبود؟

ه‍) ناخدا راجرز که مدال لیاقت گرفته بود بعد از بازگشت به امریکا، خود را بازنشسته می‌نماید.

و) از ابتدای جنگ تحمیلی تا آخرین روز آن، آمریکا از عراق حمایت می‌کرد. میزان این کمک‌ها به گونه‌ای بود که وفیق السامرایی در خاطرات خود نوشته است: «من فکر نمی‌کنم که آمریکایی‌ها آن قدر که به ما کمک کرده‌اند، به هیچ کشور دیگری حتی به رژیم اشغالگر قدس کمک کرده باشند». در ماه‌های آخر جنگ، این حمایت به درگیری مستقیم با ایران مبدل شد. آمریکایی‌ها بارها به حریم هوایی ایران تجاوز کردند و حتی در ارتفاع پایین پرواز کرده و یا دیوار صوتی را شکستند.21

نتایج حاصله از بررسیها

بر اساس نتایج حاصله از بررسی دقیق تمامی اسناد و مدارکی که طرفین این حادثه ارائه نموده‌اند و همچنین، با استناد به نتایج حاصله از بررسی‌های انجام شده، تردیدی باقی نمی‌ماند که روند اقدامات انجام شده توسط ناو وینسنس به فرماندهی ناخدا راجرز، اشتباه بوده و بلاتردید آنها مقصر می‌باشند. (در عمدی یا سهوی بودن آن مطالبی نوشته خواهد شد)

اگر ناخدا راجرز در همان ابتدا به کتابچه راهنمای پروازهای زمان‌بندی شده که از سوی ایکائو تهیه شده و در اختیار آنها قرار داشت، مراجعه کرده بود، بدون شک می‌توانست از این فاجعه جلوگیری کند. قرائن چنین بنظر می‌رسد که ناخدای مذکور به کتابچه فوق که حاوی اطلاعات مفیدی در خصوص پروازها، نوع هواپیماهای مسافربری، کریدور پروازی22، مبدأ و مقصد زمان پروازی و... است، مراجعه نداشته و اگر هم آن را مورد مطالعه قرار داده، به اطلاعاتش توجهی ننموده است. چرا که اگر ناخدای موصوف نگاه مختصری نیز به دفترچه فوق داشت متوجه می‌شد که درآن زمان مطابق برنامه مندرج در کتابچه فوق، پرواز 655 می‌بایستی با عبور از آسمان خلیج‌فارس انجام می‌شد.

مسئله دوم فرکانس مورد استفاده در ارسال پیام ناو وینسنس بود. همان‌گونه که اشاره شد این فرکانس نظامی و غیرقابل استفاده از سوی هواپیمای مسافربری بود. این مطلبی نبود که راجرز از آن اطلاع نداشته باشد. او می‌توانست دستور دهد تا با ارسال پیام در فرکانس‌های غیرنظامی، با هواپیمای مسافربری ارتباط برقرار نمایند. ارسال نکردن پیام در فرکانس غیرنظامی، دلایل مطرح در خصوص عمدی بودن و داشتن قصد قبلی برای ایجاد این حادثه را افزایش می‌دهد.

با توجه به آنچه گفته شد هواپیمای مسافربری ایرباس اساساً پیامی از سوی ناو وینسنس دریافت نکرد. بی‌تدبیری دیگر ناخدا راجرز، عدم استعلام از سایر ناوها و کشتی‌های امریکائی حاضر در منطقه بود. بر اساس گزارش کمیته حقیقت‌یاب ایکائو اپراتورهای رادار ناو هواپیمابر فورستال نیز هواپیمای مزبور را به عنوان یک هواپیمای تجاری شناسایی کرده بودند. این واقعیت مهم نیز موضوع عمدی بودن این حادثه را پررنگ‌تر می‌نماید.

مسئله بعدی تشخیص نوع هواپیما به وسیلۀ اکوی روی اسکوپ می‌باشد. با بلیپ مشاهده شده از هدف، رایانه رادار اطلاعاتی نظیر سمت، برد، ارتفاع و سرعت هواگرد را نشان می‌دهد. اطلاعات مشاهده شده، پس از ردیابی23 دقیق‌تر محاسبه می‌شوند.

بنابراین با توجه به اینکه هواپیمای ایرباس در حال اوج گرفتن بود، لذا رادار هر لحظه ارتفاع هواپیما را بیش از لحظه قبل نشان می‌دهد. پس احتمال حمله انتحاری و انجام عمل خصمانه نیز منتفی بود. ضمن اینکه با مقایسه سرعت هواپیما می‌توان متوجه غیرنظامی بودن هواپیما و تفاوت آن با اف41 شد. تفاوت ابعاد اف41 و ایرباس نیز از طریق رادار قابل مشاهده است.24

ضمن اینکه پس از قفل راداری25 بر روی هدف و انجام عمل ردیابی26، صدای خاص ناشی از انعکاس امواج ارسالی (اثر داپلر27) مشخص کننده نوع هواگرد است و تفاوت میان صدای حاصل از امواج برگشتی از بالگرد، هواپیمای ملخ‌دار، موشک، هواپیمای مسافربری توربوجت، هواپیمای جنگی و... هر کدام توسط اپراتور رادار ردیابی به تفکیک قابل تشخیص است. نکته مهم‌تر اینکه مدت‌ها بعد از این فاجعه روزنامه نیویورک تایمز فاش کرد که ناو وینسنس و هواپیمای مسافربری ایرباس هر دو در آب‌های فلات قاره ایران و آب‌های سرزمینی ایران به سر می‌بردند. با توجه به اینکه کاپیتان رضاییان یقیناً در آن لحظات از حضور در آسمان ایران مطلع بود، لذا انتظار دریافت اخطار و حتی مورد هدف قرار گرفتن بر فراز دریای خودی28 را نداشت.

سایر امکانات راداری ناو وینسنس

سامانه‌های راداری (SPYA)، رادار شناسایی دشمن (SLQ-32)، مرکز راداری تحلیل و شناسایی دشمن و هدف نما (IR GMT)، دستگاه کامل شناسایی دوست از دشمن، دستگاه شناسایی و تفکیک امواج مختلف دریافتی (از نظر طول موج، نوع دستگاه فرستنده و...)، دستگاهای مخصوص شنود مکالمات رادیویی و... از دیگر امکانات راداری ناو جنگی وینسنس به شمار می رفت. در خوشبینانه‌ترین حالت باید بگوییم که فرمانده راجرز نتوانست از این امکانات به خوبی بهره ببرد و یا با بی‌تدبیری و ضعف آموزش خود منجر به بروز فاجعه‌ای بزرگ شد. اگر چنین باشد این سئوال مطرح می‌شود که چرا راجرز بی‌تدبیر پس از پایان مأموریت به دریافت مدال نائل شد؟

دریافت این مدال فقط با یک دلیل توجیه پذیراست. فرمانده راجرز «در مأموریت محوله» موفق بوده است و به دلیل موفقیت در مأموریت فوق مورد تقدیر قرار گرفت. مأموریت محوله به ناخدا راجرز چه بوده که او از پس آن با موفقیت برمی‌آید؟

در بررسی عملکرد ناو وینسنس هیچ نکته غیرعادی و خارق‌العاده (غیر از یک مورد) مشاهده نمی‌شود که منجر به کسب مدال و تقدیر شود. تمام اقدامات انجام شده ناو وینسنس از قبیل هدایت و برنامه‌ریزی میدانی برای سایر ناوچه‌ها، هدایت و برنامه‌ریزی اسکورت برخی از کشتی‌ها، حضور در رزمایش‌های دریایی و... از وظایف اولیه هر ناوی در حد و اندازه ناو وینسنس محسوب می‌شود و فقط یک نکته باقی می‌ماند. ناو وینسنس در اجرای مأموریت انهدام هواپیمای مسافربری ایرانی که از رده‌های بالاتر فرماندهی ارتش آمریکا ابلاغ شده بود، موفق عمل کرده است. آمریکا از حمایت پنهان رژیم بعثی فراتر رفته و به جنگ رودررو با ایران وارد شده بود. اعزام 30 ناو جنگی آمریکا به خلیج‌فارس و دریای عمان، حمله به کشتی ایران اجر، حمله به سکوهای نفتی رسالت، رشادت (19 اکتبر 1987)، سکوهای نفتی نصر، سلمان و مبارک (18 آوریل 1988)، درگیری با ناوها و حتی قایق‌های توپدار ایرانی و... (که اکثر موارد فوق در آب‌های سرزمینی ایران صورت گرفت) نشانه‌های آشکار حمایت آمریکا از عراق و قرارگرفتن رو در روی ایران بود. اما برای اینکه افکار عمومی دنیا از این جنایت آمریکا، بیش از پیش تحت‌تأثیر قرار نگیرد، آمریکایی‌ها ادعا کردند که ناو وینسنس یک فروند اف41 ایرانی را ساقط کرده است. ادعایی که در عرض 24ساعت دروغ بودن آن برای جهانیان ثابت شد و شرمساری ابدی را نثار آمریکایی‌ها کرد. 

اظهار نظر مقامات آمریکایی

در ساعات اولیه وقوع این فاجعه، مقامات آمریکایی سعی در کتمان و حتی انکار آن داشتند. در حالی که حدود 100 جنازه از قربانیان جنایت آمریکا از آب های خلیج فارس بیرون آورده شد، سرگرد مایک اسنپ،29 سخنگوی وزارت دفاع آمریکا،30 در مقر فرماندهی پنتاگون31 گفت: «مقامات رسمی آمریکا این گزارش را که هواپیمای مسافربری ایرانی در خلیج فارس سرنگون شده تأیید نکرده‌اند. ما در پنتاگون از گزارش‌های خبری در مورد سرنگونی یک هواپیمای مسافربری ایران آگاه هستیم و می‌کوشیم به واقعیات پی ببریم».

سرهنگ آرنولد ویلیامز،32 سخنگوی دیگر پنتاگون، نیز ادعا کرد: «ما هیچ چیز در مورد دخالت داشتن نیروهای آمریکایی در شلیک به سوی هواپیمای ایرباس در اختیار نداریم گو اینکه از این گزارش آگاه هستیم». ساعاتی پس از این اظهارنظرها و متعاقب انتشار تصاویر و اخبار این فاجعه توسط رسانه‌های جهان، رونالد ریگان،33 رییس‌جمهور وقت آمریکا، مدعی شد که نیروهای آمریکایی برای دفاع از خود به هواپیمای ایرانی حمله کردند. ریگان در اعلامیه‌ای ابراز داشت پنتاگون در این زمینه سرگرم تحقیقاتی است تا جزئیات حادثه مشخص شود. دریاسالار ویلیام کراو34 رییس ستاد نیروهای مسلح آمریکا، در همان روز یک‌شنبه 12 تیر 1367 اعلام کرد که ایرباس ساقط شده ایرانی در تنگه هرمز به وسیله ناو وینسنس سرنگون شده است.35

اعلام عزای عمومی در کشور

پس از این فاجعه، دولت در سراسر کشور یک روز و امام جمعه و استاندار استان هرمزگان در استان هرمزگان 3 روز عزای عمومی اعلام کردند.

شرح وقایع بر اساس اسناد و مدارک

«در ساعت 1045 روز 12 تیرماه 1367 ستاد تأمین استان هرمزگان و منطقه یکم دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هواپیمای ایرباس 655 که از بندرعباس عازم دوبی بود توسط ناوگان آمریکایی وینسنس، مورد اصابت قرار گرفت و در آب‌های خلیج‌فارس سقوط کرده است و بالگردهای نیروی دریایی مشغول جمع‌آوری اجساد هستند. در ساعت 1142 از ستاد مشترک ارتش اعلام شد که هواپیمای ایرباس 655 در خلیج‌فارس سقوط کرده است. در ساعت 1145 در رابطه با وضعیت هواپیمای فوق با دوبی تماس گرفته شد که اعلام شد که هواپیمای فوق به دبی نرسیده است. درخواست دوبی این است که یک فروند هواپیمای G.AIR جهت جستجو به منطقه فرستاده شود.

دو روز بعد (14 تیرماه 1367) در ساعت 1310 از بندرعباس اعلام شد که دو فروند هواپیمای اف-14 آمریکایی در منطقه سقوط هواپیمای ایرباس حضور دارند».36

توضیحات فرمانده وقت نهاجا37 در خصوص ماجرا

شهید سرلشکر منصور ستاری،38 فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش، در مصاحبه مطبوعاتی خود گفت: «عمل جنایت‌کارانه آمریکا در خلیج‌فارس بی پاسخ نخواهد ماند.»39 وی در یک گفتگوی مطبوعاتی این رویداد را عمدی دانست و اعلام کرد: «حمله دیروز ناوگان دریایی آمریکا به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران عمدی بوده است و این عمل جنایتکارانه بی‌پاسخ نخواهد ماند...آمریکایی‌ها این همه مدت در خلیج‌فارس بوده‌اند و تمام پروازها را زیر نظر داشتند و نمی‌توانند در مورد مسیر حرکت پروازهای ما اشتباه کرده باشند و با توجه به اینکه کریدور پرواز بین‌المللی است و هواپیماهای ما از هیچ مسیری جز این حرکت نمی‌کنند، این کریدور منطقه غیرنظامی و غیرجنگی است. آخرین نوتام از جمهوری اسلامی در سال 1988 به شماره (A 32-83) بود که در کریدور پروازی آن در داخل خلیج فارس به خاطر استفاده عراق برای حمله به منابع جمهوری اسلامی ایران منطقه جنگی اعلام شد. آن هم تا غرب جزیره سیری منطقه تنگه هرمز و بندرعباس که حتی بیمه‌گزاران بین‌المللی آن را غیرجنگی می‌دانند... از ساعت 1010 تا 1024 یعنی 14 دقیقه آمریکایی‌ها فرصت داشتند که هواپیما را شناسایی کنند.

شب گذشته دریاسالار ویلیام کرا رییس ستاد مشترک آمریکا پس از چند جلسه بحث و گفت‌و‌گو با خبرنگاران مسایلی را برای آنها بازگو کرده است. ما معتقدیم که در این مصاحبه دروغ‌های بسیار زیادی گفته ولی نتوانسته است عمل را توجیه کند. آنها می‌گویند ما در شناسایی هواپیما اشتباه کرده‌ایم. در حالی که در هواپیماهای غیرنظامی، دستگاه شناسایی وجود دارد که هواپیمای غیرنظامی از ابتدای برخاستن از باند این رادار را روشن نگه می‌دارند.

این فرستنده به هر ارگان نظامی و غیرنظامی شرق و غرب جهان که به رادار مجهز باشند اعلام می‌کند که من هواپیمای غیرنظامی هستم و دایم به صورت الکترونیکی ارتفاع هواپیمای خود را با دقت 10 پا در روی زمین گزارش می‌دهد. آمریکایی‌ها با یک رادار شنودی می‌توانند در منطقه ارتباط برقرار کنند. در حالی که سیستم‌های الکترونیکی در هواپیمای مسافربری با هواپیماهای جنگی فرق دارد و آنها بدون استثنا به این گزارش‌ها گوش می‌دهند. مسئله دیگری که مطرح است، اندازه بازتاب راداری یک هواپیمای غول پیکر با 300 سرنشین با بازتاب راداری یک هواپیمای شکاری است که به خوبی قابل تشخیص است. مسئله بعدی نوع مانور و اوج‌گیری یک هواپیمای مسافربری است که برای تحرکات گوناگون طراحی نشده است. ضمن اینکه این نوع هواپیماها به خاطر رفاه حال مسافران مجاز به انجام مانور در آسمان نیستند. دریاسالار کراو شب گذشته گفته است که هواپیما خارج از کریدور پرواز بین‌المللی حرکت می‌کرده است. در حالی که لاشه هواپیما در داخل کریدور پروازی سقوط کرده است.

بنابراین، حرف‌هایی که رییس ستاد مشترک آمریکا می‌زند، به هیچ عنوان واقعیت ندارد و آدم کهنه‌کاری مانند او علناً دروغ می‌گوید.

هواپیمای مسافربری ایران در حال اوج‌گیری با 14 هزارپا ارتفاع به سوی دوبی در حرکت بوده است. سرعت این هواپیما در اصطلاح تکانی نمی‌تواند زیاد باشد. [در حالی که] سرعت در عرف نظامی چسبیده به صوت است. شهید ستاری با اشاره به سخنان رییس ستاد مشترک آمریکا مبنی بر (اینکه کسی که منطقه را منطقه جنگی اعلام می‌کند و در این منطقه جنگی هواپیمای غیرشکاری را به پرواز در می‌آورد، باید منتظر این ریسک‌ها باشد) گفت: دریاسالار کراو باید ثابت کند که چه کسی منطقه را جنگی اعلام کرده است. امروز بیمه گزاران بین‌المللی حتی آب‌های منطقه را جنگی نمی‌دانند و این مطلب را می‌توان از بیمه لویدز هم پرسید.

شهید ستاری در جمع‌بندی سخنانش گفت: جنایت دیروز آمریکا 2 حالت دارد. یا آمریکا راست می‌گوید که در شناسایی هواپیما اشتباه کرده است که ما هیچ اعتقادی به این مسئله نداریم. زیرا معنی این حرف این است که آنها در شناسایی هواپیما در منطقه ناتوانند یا کنترل و فرماندهی بر یگان‌های شناور خود ندارند. همه کشورها بدانند که آمریکاییان برای حفظ امنیت منطقه به خلیج‌فارس نیامده‌اند. آنها جز ناامن کردن منطقه هیچ وظیفه دیگری ندارند. آمریکاییان یک روز پیش از این حادثه اعلام کردند که ما به دنبال بهانه برای درگیری با ایران هستیم و روز بعد مرتکب چنین جنایتی شدند. در این روز قایق‌های ما در حال گشت زنی مستمر خود در منطقه بودند و کارهای عادی خود را انجام می‌دادند و ما به عنوان نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران هیچ فعالیت پروازی نداشته‌ایم و هیچ هواپیمای شکاری ایران حرکتی را انجام نداده است.

چطور می‌شود که آمریکایی‌ها حمله 16 فروند شکاری عراق را به منطقه لارک یک اقدام خصمانه نمی‌دانند ولی هواپیمای مسافربری که در ارتفاع پایین و با سرعت زیاد حرکت می‌کند، شکاری و جنگی محسوب می‌شود. بنابراین ما معتقدیم عمل دیروز ناوگان آمریکا به عمد صورت گرفته است و این جنایت آمریکاییان بی‌پاسخ نمی‌ماند. با یک نفر در پاریس مصاحبه شده و وی گفته است که موشک حرارتی بوده و احتمالاً برای یک هواپیمای شکاری شلیک شده است و چون حرارت موتور هواپیمای مسافربری زیاد است موشک منفجر شده و به آن اصابت کرده است. در حالی که هیچ هواپیمای شکاری ایران در آسمان منطقه نبوده و موشک پرتاب شده از سوی ناوگان آمریکا راداری بوده است».40 

شهید ستاری در میزگردی که به همین مناسبت در سیمای جمهوری اسلامی ایران برپا شده بود شرح ماوقع را این گونه تشریح کرد: «هواپیما در ساعت 1015 دقیقه از باند بلند می‌شود و در ساعت 1023 مورد اصابت قرار گرفت. زمانی حدود 8 دقیقه پس از پرواز و 13 دقیقه پس از کسب اجازه از برج مراقبت برای خزش. بحث روی شناسایی میشه. [در پاسخ به ادعای آمریکایی‌ها مبنی بر اشتباه در شناسایی هواپیمای مسافربری به جای هواپیمای جنگنده] با این وسایل پیشرفته‌ای که روی ناوهای آمریکایی هست، من به مواردی اشاره می‌کنم که به این دلایل این مسئله [اشتباه در شناسایی هواپیما] از نظر ما مردود است. هواپیماهای تجارتی و غیرنظامی به رادار شناسایی مجهز هستند که در یک حالت خاص وقتی که عمل می‌کنند –که تمام هواپیماها در این حالت موج پخش می‌کنند- ضمن اینکه خودشان را می‌شناسانند که غیرنظامی هستند، در هر لحظه رادارهایی که این امواج را دریافت می‌کنند به طور اتوماتیک ارتفاع این هواپیما را می‌توانند اندازه‌گیری کنند، خود هواپیما به صورت الکترونیکی اعلام می‌کند که من ارتفاعم چقدر است. این وسیله فقط روی هواپیماهای غیرنظامی است. هواپیماهای نظامی به این وسیله مجهز نیستند. این حالت از شناسایی را در اختیار ندارند. [در پاسخ به ادعای آمریکایی‌ها مبنی برحرکت خارج از کریدور هواپیمای ایرانی شهید ستاری با استفاده از نقشه و نشان دادن مسیر پرواز هواپیما و موقعیت ناو آمریکایی گفت:] اینجا محل بندرعباس است هواپیما درست در مرکز کریدور به سمت مقصد خودش به سمت دوبی در حال پرواز بود. این کریدور یک کریدور بین‌المللی است. من نقشه‌ای از خودمان دارم که با رنگ زرد مشخص شده و کریدورهای دیگری که در داخل خلیج فارس و تنگه هرمز و رأس مسندام41 موجود است و مورد استفاده هواپیماهای مسافربری و غیرنظامی قرار می‌گیرد. نقشه‌ای که می‌بینید یک نقشه بین المللی است و دقیقاً همین کریدور مشخصاً روی آن پیدا است. محل اصابت دقیقاً در مرکز کریدور است و در این حدود هواپیما مورد اصابت قرار گرفت. دقیقاً روی راه هوایی خودش در حال پرواز بود. اینجا محل حضور رزم‌ناو وینسنس که این عمل جنایت‌کارانه را انجام داده مشخصاً نشان دادیم. هواپیما به وسیله دوتیر موشک هدایت شونده راداری مورد حمله قرار گرفته است.»42

فرمانده غواصان نداجا43 از جمعآوری اجساد سخن گفت

امیر دریادار ناصر سرنوشت44 در خصوص فرمانده عملیات جمع‌آوری اجساد مسافران ایرباس 655 ایرانی در مصاحبه‌ای گفت: «بلافاصله بعد از این اتفاق ناگوار از طرف فرمانده محترم نیروی دریایی به من ابلاغ شد که هواپیما در این لحظه مورد اصابت قرار گرفته و در خلیج‌فارس سرنگون شده و شما به همراه تیمتان به منطقه اعزام شوید. در آن زمان در حال آماده‌سازی تیم برای عملیات برون مرزی دیگری بودیم که بلافاصله به منطقه اعزام شدیم. در همان روز به منطقه رسیدیم. نیروی دریایی در منطقه یکم دریایی بندرعباس با تمام توان ناوها هاورکرافت هلی‌کوپتر و تیم‌های غواصی را بسیج و شروع کردیم به جمع‌آوری اجساد. در آن عملیات توانستیم 187 جسد را از آب بگیریم.

لاشه هواپیما را استخراج کنیم و بفهمیم که جعبه سیاه هواپیما کجاست و در چه نقاطی مورد اصابت قرار گرفته است. جهت اطلاع شما [باید بگویم] که این هواپیما توسط 2 فروند موشک مورد اصابت قرار گرفت. یکی در قسمت بال و دیگری در قسمت دم...؛ حمله به یک هواپیمای ایرباس، هواپیمای مسافربری آن هم توسط یک ناوشکن فوق پیشرفته آمریکایی که قدرت تشخیص همه‌گونه هدفی را دارد، بعید به نظر می‌آید که اشتباه باشد و بعید به نظر می‌رسد که غیرعمد باشد. این کار عمداً انجام شده به دلیل آن که آنها دیگر مانده بودند که چکار بکنند. آنها پیش روی خود کشوری را می‌دیدند که با تمام قدرت و نیرو آمده و به دنبال استقلال خود است و نمی‌گذارد که پا بگذارند رویش و حرکت بکنند.»45

ناصر سرنوشت مدتی بعد در مصاحبه‌ای حقایق و ناگفته‌های جدیدی در این خصوص مطرح کرد.46 وی درپاسخ به سئوالاتی مبنی بر تعجیل در تصمیم گیری فرمانده ناو وینسنس و مقطع زمانی این رخداد گفت: «فاکتورهای متعددی می‌تواند در تصمیم‌گیری فرمانده ناو مؤثر باشد که یکی ترس فرمانده است از اینکه هواپیمای در حال پرواز یک هواپیمای جنگی هست یا نیست، در این مورد یا فرمانده قدرت تصمیم‌گیری را از دست داده و یا اطلاعات غلطی به او داده شده و یا اینکه به وی دستور دادند که بزند و فاکتور آخر برای بنده بیشتر قابل قبول است چرا که 2 موشک به سمت هواپیمای مسافربری شلیک شده که نیازی به این کار نبود...؛ اتفاقات همزمان با ساقط شدن هواپیمای مسافربری ایران نشان می‌دهد که این دستور صادر شده تا هواپیمای مسافربری ما مورد هدف قرار گیرد. شما نگاه کنید در همان مقاطع 3 فروند ناو جنگی آمریکایی، سکوی نفتی سلمان را مورد هدف قرار دادند که به اعزام ناوچه موشک‌انداز جوشن برای مذاکره انجامید اما نهایتاً وقتی ناوچه جوشن با «پرچم سفید» برای انجام مذاکرات رفته بود، مورد اصابت 4 موشک از سوی ناوهای آمریکایی قرار گرفت. در واقع فرمانده ناو آمریکایی، هر که را به وی نزدیک می‌شد، مورد اصابت موشک قرار می‌داد و قدرت تصمیم‌گیری خود را از دست داده بود. زمانی که ما به آنها پیام می‌دادیم که در آبهای سرزمینی ما هستید، می‌گفتند که نه ما در آبهای بین‌المللی قرار داریم. صدای پیام‌ها و اخطارهای فرمانده ناوچه جوشن به ناو آمریکایی و پاسخ‌های مبهم و بی‌سر و ته آنها موجود است».

سرنوشت از چگونگی ابلاغ مأموریت خود و نحوه انجام آن مطالب بیشتری مطرح کرد: «زمانی که هواپیما مورد هدف قرار گرفت، من به همراه تیمی که در اختیار داشتم در کوهک تهران در حال تمرین برای انجام یک ماموریت برون‌مرزی در یکی از پایگاه‌های عراق بودیم که فرمانده وقت نیروی دریایی از طریق جانشین خود ابلاغ کرد که ما بلافاصله و با همان پرسنل به محل اعزام شویم.

ما هم با همان لباس‌های ورزشی قرمزرنگ که در حال تمرین تکواندو بودیم، به فرودگاه مهرآباد رفته و به منطقه اعزام شدیم و در همان روز حادثه در محل حادثه حضور پیدا کردیم. زمانی که به منطقه رسیدیم، 40 نفر از غواصان منطقه یکم دریایی بندرعباس در حال جست‌و‌جو بودند و ما هم بلافاصله وارد عمل شدیم.

حدود یک هفته تا 10 روز حتی فرصت نکردیم لباس‌های خودمان را عوض کنیم. هوا به قدری گرم و عملیات به اندازه‌ای فشرده بود که نمی‌توانستیم از غذاهای متداولی که در جیره‌های غذایی وجود داشت استفاده کنیم و ما تنها غذایی که در طول این مدت استفاده می‌کردیم نان، پنیر و هندوانه بود. هنگام جمع‌آوری قطعات هواپیما در عمق 37 متری آب در پشت جزیره قشم، گاهی پیش می‌آمد که شب‌ها کوسه یا سفره‌ماهی به ما حمله می‌کردند، اما ما به دنبال دستوری که مبنی بر جمع‌آوری تمامی قطعات هواپیما صادر شده بود، توانستیم همه بقایای هواپیما را جمع‌آوری کردیم.

جمع‌آوری اجساد و بقایای هواپیما با به کارگیری حدود 80 غواص و تمامی امکانات منطقه یکم دریایی، حدود 52 روز طول کشید. 2 ناو «تُنب» و «لاوان»، 2 فروند هواناو (هاورکرافت) و 4 فروند بالگرد هم در اختیار ما بود که به صورت شبانه‌روزی کار می‌کردیم. درجه حرارت سطح آب به هنگام انجام عملیات، بیش از 50 درجه بود که کار را خیلی سخت‌تر می‌کرد. اجساد را به هم می‌بستیم و در آخرین مرحله که بالگرد یا هواناو در صحنه حاضر می‌شد، آنها را داخل کیسه‌های مخصوص قرار می‌دادیم تا خونابه در مسیر نریزد. اجساد اکثرا به دلیل ماندن در آب، باد کرده بودند. شلیک موشک دوم هم باعث شده بود تا پوست سر و بدن آنها کنده شود و مسافران از داخل هواپیما به بیرون پرتاب شده و در هوا متلاشی و به کف دریا ریخته شوند.

گوشت بدن اکثر جسدها کنده شده بود و تعداد کمی مثلاً کسانی که شلوار جین به پا داشتند، بقایایی از جسد در آنها دیده می‌شد. دل و روده‌ این اجساد بر روی آب شناور بود و ما مجبور بودیم گاهی 40-50 متر این بقایا را جمع‌آوری کنیم. اجساد در تابوت هم جا نمی‌گرفتند و ما ناچاراً آنها را در برانکاردهای توری قرار داده و با هواناو و بالگرد به بندرعباس منتقل می‌کردیم. در نهایت توانستیم جسد 187 نفر از290 مسافر ایرباس را جمع‌آوری کنیم. پس از جمع‌آوری اجساد به سراغ بقایای هواپیما رفتیم و تمامی آن را به همراه جعبه سیاه هواپیما جمع کردیم.

من در طول 8 سال دفاع مقدس فرماندهی عملیات‌های مختلفی را بر عهده داشتم که اولین آنها فرماندهی انهدام سکوهای البکر و الامیه در 1359 و آخرین آن هم فرماندهی جمع‌آوری اجساد هواپیمای مسافربری ایرباس بود.

من حین عملیات جمع‌آوری اجساد، برای غواصان مسابقه شنا می‌گذاشتم و می‌گفتم که 10 نفر اولی که بتوانند مسافت 5 کیلومتری را شنا کنند، مثلاً یک نوشابه خُنک بیشتر از سایرین دریافت خواهند کرد. البته از این موضوع، هدف دیگری را دنبال می‌کردیم. می‌خواستم به وسیله شنا کردن، بقایای اجسادی که روی دست و بدن آنها چسبیده بود، در آب شور دریا پاک شود. جمع‌آوری اجساد، صحنه‌های تکان‌دهنده زیادی داشت طوری که وقتی تصویربردار صدا‌و‌سیما از صحنه فیلمبرداری می‌کرد، دچار مشکل شد و نتوانست وضعیت را تحمل کند. دوربین را گذاشت و رفت.

یکی از اجسادی که ما پیدا کردیم، جسد خلبان هواپیما کاپیتان رضائیان بود. جسد را به ساحل منتقل کردیم که روستای (سُنی‌نشین) شیب‌دراز در جزیره قشم بود. وقتی برگشتم، دیدم یک پیرزن بالای سر جسد کاپیتان ایستاده است. به او گفتم نیاز به حضور شما نیست. نیروهای ما برمی‌گردند و جنازه را منتقل می‌کنند. او در جواب گفت: من وظیفه خود می‌دانم که در اینجا باشم تا حیوانات وحشی به این جنازه حمله نکنند.

بعدها شنیدم پیش‌نماز اهالی روستا، ماهی‌گیری در این منطقه را برای 2 ماه ممنوع کرده است. می‌گفت ماهی‌های این منطقه گوشت انسان خوردند و باید مدتی بگذرد تا پاک شوند. مردم هم همین کار را کردند.

دو روز قبل از این حادثه، از طرف نیروی دریایی ارتش، در میهمانی که توسط وابسته نظامی وقت پاکستان در تهران برگزار شده بود، شرکت کردم. وقتی جنازه افراد را از آب می‌گرفتیم از داخل جیب یکی از آنها پاسپورتی را بیرون آوردم و دیدم که همان وابسته نظامی پاکستان است که برای رفتن به کراچی، قرار بود با این هواپیما به دوبی رفته و از آنجا به پاکستان برود».

رسانهای شدن ماجرا

اخبار ساعت 1400 روز یک‌شنبه 12 تیر 1367 رادیو از نخستین بخش‌های خبری بود که در خصوص این حادثه اطلاع رسانی کرد. چند ساعت بعد مهندس مجیدی مدیرعامل وقت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در این خصوص گفت: «قبل از این که آخرین خبر این حادثه بسیار وحشتناک را به استحضار بینندگان محترم برسانم و عرض کنم که این پرواز 290 مسافر و کادر پرواز داشته که در آب‌های خلیج‌فارس و قبل از رسیدن به مرز خود ما مورد اصابت موشک آمریکای جنایت‌کار قرار می‌گیرد. 209 نفر از این مسافرین بزرگسال بودند، 57 کودک زیر 12 سال تا 2 سال، 8 نفر طفل زیر 2 سال و 53 نفر زن و بقیه مرد بودند...».47

سال‌ها بعد مهندس مجیدی حال و هوای روز شنیدن خبر فاجعه را این گونه تعریف کرد: «من در محل کارم نشسته بودم و مشغول انجام امور هواپیمایی بودم. به من خبر دادند که هواپیمایی که 5 دقیقه پیش از بندرعباس به سمت دوبی پرواز کرده، روی رادار نیست و الآن خبری از آن نداریم. خب این مسئله خیلی دردناک بود چون در تعریف کار هوایی و هواپیمایی این مسائل تعریف خاص خودش را دارد. بلافاصله من از کارهای جاری دست کشیدم و فعال شدم به جهت اینکه تحقیق کنم که چه اتفاقی افتاده است. جاهایی که می شد تماس بگیرم، تماس گرفتم. آنها تأیید کردند و خبر دادند که بله ما دیدیم که از ناو وینسنس که در خلیج فارس هست 2 موشک به هواپیما اصابت کرده و هواپیما منهدم شده است... .

در همه کنوانسیون‌های بین‌المللی مصوب شده که جان مسافران هوایی باید در امنیت کامل باشد ولی چه چیزی می‌توانست نظر آمریکا را جلب بکند که به یک هواپیمایی که 290 مسافر پیر و جوان، کودک و زن در آن هستند حمله بکند و 2 موشک به آن حواله بکند. خب این چه التیامی می‌تواند برای آمریکا باشد. در حقیقت آبروی خود را در دنیا و تمام مجامع بین‌المللی برد. واقعاً آمریکا به هیچ قانون و مقررات بین‌المللی پایبند نیست و آن کنوانسیون‌هایی که خودش عضوش هست و آن را امضاء کرده آنها را زیر پا می‌گذارد و عملی را انجام می‌دهد که به هیچ عنوان در دنیا قابل توجیه نیست. این هم عذر بدتر از گناه است. برای اینکه اگر آمریکا قدرت این تشخیص را ندارد [که فرق بین هواپیمای مسافربری و جنگنده را تشخیص بدهد] که هواپیمای مسافربری را به جای هواپیمای جنگی تلقی بکند و به آن حمله بکند، پس معلوم می‌شود که خیلی ناتوان است. خیلی ضعیف است.

ولی این حکایت از پستی و دنائت آمریکا است که می‌فهمد که هواپیما جنگی نیست، مسافربری است، حمله می‌کند به خیال خام خودش که شاید از این طریق بتواند فشاری بر مردم ایران و رزمندگان ایران بیاورد بلکه آنها دست از جنگ‌شان بردارند. همان کاری که در همین زمان دارد انجام می‌دهد.»48

برخی جراید در روزهای اول اطلاعات دقیقی ارائه نکردند. به عنوان مثال تعداد مسافران هواپیما را بر اساس گزارشات اولیه 298 نفر ذکر کرده بودند که این آمار در روزهای بعد اصلاح شد.49

خاطرات آقای اکبر هاشمی رفسنجانی از حمله آمریکا به هواپیمای ایرباس ایرانی

آقای اکبر هاشمی رفسنجانی که در آن سال‌ها علاوه بر مسئولیت ریاست مجلس شورای اسلامی، به عنوان جانشین فرمانده کل قوا در امور جنگ، در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور تأثیرگذار بود، ‌در خاطرات خود از فاجعه هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافربری ایرانی به نکات جالبی اشاره کرده است. وی به گزارشات مسئولین سیاسی و نظامی کشور در این خصوص و همچنین مخالفت امام(ره) با درخواست اعلام جهاد علیه امریکا در پی حمله ناجوانمردانه به هواپیمای مسافربری ایرانی اشاره کرده است.50

برابر خاطرات وی در روز یکشنبه 12 تیرماه 1367: «آقای [سرتیپ منصور] ستاری [فرمانده نیروی هوایی ارتش] اطلاع داد که یک هواپیمای ایرباس ایرانی بر فراز تنگه هرمز دچار سانحه شده و فرود اضطراری در دریا داشته و از سرنوشت آن بی اطلاعیم. بلافاصله آقای شمخانی اطلاع داد که نیروی دریایی سپاه می‌گوید با ناوها و هلی‌کوپترهای آمریکایی درگیر شده، یک قایق ما و یک هلی‌کوپتر آمریکایی غرق شده‌اند و ناو آمریکایی، هواپیمای مسافربری را که همان موقع به آنجا رسیده، با موشک ساقط کرده است. گزارش‌های بعدی همین گزارش سپاه را تأیید کرد. جنایت عجیبی است. 290 مسافر و خدمه شهید شده‌اند. گفتم سریعاً اعلان کنند که آمریکایی‌ها در اعلام اخبار جلو نیفتند».

هاشمی رفسنجانی در ادامه به روز دوشنبه 13 تیرماه 1367 اشاره می‌کند: «در راه مجلس از محل ستاد کل و دفتر فرماندهی، ستاد مشترک و مقر عقیدتی سیاسی ارتش بازدید کردم. ساعت هشت و نیم به مجلس رسیدم. در گزارش‌ها مسئله سقوط هواپیمای ایرباس ایران، همه اخبار را تحت‌الشعاع گرفته و موج وسیع انتقاد و محکومیت علیه آمریکا بلند شده و سران آمریکا به تناقض افتاده‌اند و در انفعال، موضع دفاعی گرفته‌اند ... درباره کیفیت تبلیغات در مورد جنایت اخیر آمریکا مذاکره شد. سپس درباره عملیات آینده صحبت کردیم. قرار شد محدود و کم تبلیغات انجام شود؛ به عنوان اصلاح خط و انهدام دشمن... امروز نامه آیت‌الله منتظری به امام(ره) و جواب امام(ره) منتشر شد. امام(ره) در جواب، دستور حمایت از من در جنگ به ایشان داده‌اند.

متن نامه امام خمینی(ره) خطاب به آیت‌الله منتظری به این شرح است:51

تاریخ: 13/04/1367

محل: تهران، جماران

موضوع: پاسخ پیام تسلیت شهادت ده‌ها هموطن در جریان سقوط هواپیمای مسافربری توسط امریکا

بسم‌الله‌ الرحمن الرحیم

جناب آیت‌الله‌ آقای منتظری ـ دامت افاضاته

پیام جنابعالی تسکینی بود بر آلام تمامی کسانی که از شیطان بزرگ، امریکای حیله‌گر ضربه خورده‌اند. مردم آزادۀ جهان همیشه از ابرقدرت‌ها خصوصاً امریکای جنایتکار صدمه دیده‌اند و تا عزم خود را برای رویارویی با کفر و شرک جهانی و امریکای سلطه‌گر جزم ننمایند، هر روز شاهد جنایتی تازه خواهند بود.

مردم شریف ایران باید توجه کنند که امروز، روز مبارزه و جنگیدن با تمام شیاطینی است که حقوق حقۀ تمامی پابرهنگان جهان را صرف عیش و نوش و تهیۀ سلاح‌هایی می‌نمایند که برای همیشه حاکم دنیای گرسنگان باشند.

جنگ امروز ما، جنگ با عراق و اسرائیل نیست؛ جنگ ما، جنگ با عربستان و شیوخ خلیج‌فارس نیست؛ جنگ ما، جنگ با مصر و اردن و مراکش نیست؛ جنگ ما، جنگ با ابرقدرت‌های شرق و غرب نیست؛ جنگ ما، جنگ مکتب ماست علیه تمامی ظلم و جور؛ جنگ ما جنگ اسلام است علیه تمامی نابرابری‌های دنیای سرمایه‌داری و کمونیزم؛ جنگ ما جنگ پابرهنگی علیه خوشگذرانی‌های مرفهین و حاکمان بی‌درد کشورهای اسلامی است. این جنگ سلاح نمی‌شناسد، این جنگ محصور در مرز و بوم نیست، این جنگ، خانه و کاشانه و شکست و تلخی کمبود و فقر و گرسنگی نمی‌داند. این جنگ، جنگ اعتقاد است، جنگ ارزش‌های اعتقادی ـ انقلابی علیه دنیای کثیف زور و پول و خوشگذرانی است. جنگ ما، جنگ قداست، عزت و شرف و استقامت علیه نامردمی‌هاست.

رزمندگان ما در دنیای پاکِ اعتقاد و در جهان ایمان تنفس می‌کنند و مسلمین جهان هم که می‌دانند جنگ بین استکبار و اسلام است، جهانخواران را آرام نخواهند گذاشت و ضربه‌های خود را بر همۀ کاخ‌‌نشینان وارد می‌کنند.

جنابعالی که یکی از ذخایر این انقلاب می‌باشید، با پشتیبانی از آقای هاشمی وقت خود را مصروف در ساختن دنیا[یی] از کرامت و بزرگواری نمایید و مردم شریف ایران نیز بدانند که این روزها دست‌های ناپاک شرق و غرب برای هدم اسلام و مسلمین در یکدیگر گره خورده است، باید نگذاریم که تلاش فرزندان انقلابی‌مان در جبهه‌ها از بین برود. برای برپایی احکام اسلام عزیز دست اتحاد به یکدیگر داده، محکم و استوار تا پیروزی اسلام حرکت کنیم.

مسئولین نظام باید تمامی همّ خود را در خدمت جنگ صرف کنند. این روزها باید تلاش کنیم تا تحولی عظیم در تمامی مسائلی که مربوط به جنگ است به وجود آوریم. باید همه برای جنگی تمام عیار علیه امریکا و اذنابش به سوی جبهه رو کنیم. امروز تردید به هر شکلی خیانت به اسلام است، غفلت از مسائل جنگ، خیانت به رسول‌الله‌- صلی‌الله‌ علیه و آله و سلم - است. اینجانب جان ناقابل خود را به رزمندگان صحنه‌های نبرد، تقدیم می‌نمایم.

انفجار هواپیمای مسافربری، زنگ خطری است برای تمامی مسافرتهای هوایی. باید با تمام وجود تلاش کنیم تا چنین صحنه‌های دردناکی پیش نیاید.

اینجانب به تمامی بستگان این فاجعه تسلیت عرض نموده و خود را در غم و اندوه از دست دادن عزیزانشان شریک می‌دانم. من به جنابعالی و تمام کسانی که برای رسیدن به هدف مقدس پیروزی اسلام تلاش می‌نمایید، دعا می‌کنم.

والسلام علیکم و رحم‍ة‌الله‌

13/4/67

روح‌الله‌ الموسوی الخمینی

قربانیان این جنایت چه کسانی بودند؟

قربانیان این جنایت دارای تابعیت 7 کشور مختلف بودند. افرادی از اتباع کشورهای ایران، امارات، هند، پاکستان، یوگسلاوی، فرانسه و ایتالیا در ایرباس 655 حضور داشتند. تعداد 253 تن ایرانی که از این عده، تعداد 237 را مسافرین و 16 نفر دیگر را خدمه هواپیما تشکیل می دادند. از این تعداد، 37 مسافر غیر ایرانی که شامل 13 نفر اماراتی، 10 نفر هندی، 6 نفر پاکستانی، 6 نفر یوگسلاو، یک نفر فرانسوی و یک نفر ایتالیایی، در این فاجعه جان خود را از دست دادند. وابسته نظامی وقت پاکستان در تهران نیز در میان جان باختگان بود. در مجموع تعداد 66 کودک در این پرواز حضور داشتند.

نتیجهگیری

با در نظر گرفتن وقایع رخ داده در ایام منتهی به 12 تیرماه 1367 و مداخله مستقیم آمریکا در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و رودرویی مستقیم با ایران و بررسی ادعاهای آمریکا در خصوص واقعه حمله به هواپیمای مسافربری ایرانی، حضور ناو وینسنس در آب‌های سرزمینی ایران- که بدون اجازه از سوی ایران بوده است- و در نظر قرار دادن نحوه عملکرد مجموعه پدافند هوایی ناو وینسنس در برابر ایرباس ایرانی، تجهیزات فنی ناو وینسنس، اعتراف به اشتباه عملکرد ناو وینسنس از سوی مقامات امریکائی، سابقه درگیری‌های آمریکا علیه ایران به ویژه در ماه‌های آخر جنگ و اقدام امریکا در پرداخت غرامت به خانواده قربانیان، می‌توان به این نتیجه قطعی رسید که حمله به هواپیمای ایرانی یک برنامه از پیش طرح ریزی شده بود و به هیچ وجه ادعای بعدی امریکائیان مبنی بر «اشتباه در تشخیص نوع هواپیما» صحت ندارد.

فرمانده راجرز و کارکنان موثر ناو وینسنس از همان ابتدا هم می‌دانستند که هواپیمای ایرانی یک هواپیمای مسافربری است. با جمع بندی شواهد و مدارک موجود مشخص شده است که حمله به هواپیمای ایرانی با اطلاع از ماهیت هواپیما رخ داده است. لذا این عمل جنایت جنگی محسوب می‌گردد.

جدول اسامی مسافران پرواز 655 ایران ایر52 در 12 تیرماه 1367

ردیف

           نام و نشان

توضیح

ردیف

           نام و نشان

توضیح

ردیف

           نام و نشان

توضیح

1

محسن رضائیان

(کاپیتان)

 خلبان

101

محمد علی عرفی

تبعه هند

201

حمیدرضا قیومی

 

2

محمد رضا امینی جزء

مهندس

 پرواز

102

حیات تقی زاده کرمانی

 

202

ش عامری سیاهویی

 

3

شادمهر طالبی

سرمهماندار

103

مرتضی قادری نژاد

 

203

الف عامری سیاهویی

 

4

کامران تیموری

کمک خلبان

104

شاه جهان بخشی زاده

 

204

الف عامری سیاهویی

 

5

جلال نادری

مهماندار

105

ف- قادری نژاد

 

205

معصومه

عامری سیاهویی

 

6

میرزاعلی زارع لواسانی

مهماندار

106

س- قادری نژاد

 

206

عبدالحسین قیائی

 

7

نقی ترابیان

مهماندار

107

منیژه قاسمی

 

207

زازیلا لولاآور

 

8

مینا مویدالاتولیه متولی

 

108

مه لقا قرائی

 

208

امیرحسین قیایی

 

9

میرعلی‌اکبر

محسنی مقدم

مهماندار

109

اسماعیل شب خیز

 

209

منادخت قیایی

 

10

ژاله بنائیان

مهماندار

110

مریم سلماکی

 

210

امیدعلی بندی

 

11

حمید بدخشان نوری

مهماندار

111

دُرمحمد سه بخش

 

211

حسن بندی

 

12

محمدرضا اکبر مقدم

 

112

یحیی علی

عسکری موسی آبادی

 

212

ش بندی

 

13

علی شهبازی

 

113

عبدالله اسلامی

 

213

محمود بندی

 

14

سودابه ترابی نیا

 

114

یارعلی دهقانی مدیسه

 

214

مهناز بندی

 

15

حمید متولیان

 

115

سیدجواد

موسوی حرخوی

 

215

اعظم بندی

 

16

حسین نیک ملکی

 

116

آمنه زنگنه

 

216

معصومه بندی

 

17

محمود دژبان پور

 

117

احمد عالی پور

 

217

م بندی

 

18

حسین امامی میبدی

 

118

ابراهیم پام

 

218

فاطمه نساءاژدهایی

 

19

کانتری دولاب

 

119

د- صالح

 

219

محمد دوزنده

 

20

حسین توکلی بامکان

 

120

عبدالله مدنی

 

220

ا- اسلوب

 

21

غلامحسین نوشادی

 

121

فاطمه کارگزار

 

221

ا- دوزنده

 

22

رجبعلی رضوان

 

122

فرید کارگزار

 

222

فاطمه مهماندار

رضایی کهریزی

(نیری)

 

23

محمد کاگربیده

 

123

فرهاد کارگزار

 

223

محمدرضا

 رضایی نیری

 

24

اردشیر خسروی فارسانی

 

124

عبدالرحمن ورساوه

 

224

محمدتقی

رضائیان نیری

 

25

یدالله چشم میشی

 

125

خانم خ محمدکالی

 

225

ابراهیم انصاریان

 

26

لطف الله فیاض بارجینی

 

126

شهربان خانم اژدها

 

226

جواد آقایاری

 

27

حسین دهقان چناری

 

127

اکبر حسین پور

 

227

منصور امیدی

 

28

سهیلا دهقان چناری

 

128

یوسف خانی فری

 

228

موسی خبر

 

29

محمد صادق

دهقان چناری

 

129

صدیقه قتالی

 

229

م- ح خبر

 

30

روح الله دهقان چناری

 

130

شمیسه قتالی

 

230

هادی خبر

 

31

فاطمه فریدزند

 

131

سیدمحمد قتالی

 

231

آمنه خبر

 

32

عیدمحمد

نوروزی چلچه

 

132

خدیجه صدیقی

 

232

مرتضی خبر

 

33

عادفیه شاکری

 

133

سیدعبدالله شایعی

موسوی

 

233

سکینه وحدانی

 

34

محمدرضا شفیع زاده

 

134

زینب قتالی

 

234

سیدعبدالرضا صمدی

 

35

امیر عابد شاهی

 

135

شمس الدین بهزادی

 

235

اشرف صمدی

 

36

حسن علی محمد

تبعه  شارجه

136

ولی زارع خورمیزی

 

236

سیده طاهره صمدی

 

37

فهد حسن همراه

تبعه شارجه

137

مراد زارعی

 

237

فاطمه صمدی

 

38

فیصل حسن همراه

تبعه شارجه

138

مرتضی سخایی

 

238

طیبه صمدی

 

39

فاطمه حسن همراه

تبعه شارجه

139

ابوالفتح رشیدپور

 

239

بدریه شهداد ابراهیم

(تبعه دوبی)

40

مکیه غلام علی

 

140

محمدعقیل بهزادی

 

240

ا - جامعی

 

41

فلاح حسن همراه

تبعه شارجه

141

علی اصغر اکرمی

 

241

م- جامعی

 

42

کیومرث آقایی قیماسی

 

142

علی اصغر اکرمی اکرم

 

242

هدی خطیب

 

43

عبدالرحیم کمال

 

143

علی ملاح

 

243

احمد جعفرزاده

بی بی نازنین

 

44

رضا کمانچی

 

144

سکینه ملاح

 

244

انتونیو کاپوتا

(تبعه ایتالیا)

 

45

علی محمد مالک ثابت

 

145

رجبعلی محمدی

 

245

سیروس کشکولی

 

46

اسمالی حسین اریف

 

146

نعمت الله رضوی ارانی

 

246

علی کشکولی

 

47

اسفندیار شیروانی

فیل آبادی

 

147

مرتضی تحویلیان

 

247

محمد کشکولی

 

48

محمد آسایش زارچی

 

148

علی مشجاعی

 

248

مریم اسدجعفری

 

49

عبدالله یوسفی چرمهینی

 

149

سیدحسین گنجی

 

249

عبدالله مراغی زاده

 

50

فریدون قدیمی مهینی

 

150

پروین گنجی ابراهیم آبادی

 

250

غلام عباس جعفری

 

51

بهادر سرفرازی

 

151

مژگان گنجی

 

251

زینب باقی زاده

 

52

شیرمحمد امیری

 

152

خلیل آریافر

 

252

رحمت پاکدامن

 

53

رحیم منتخبی اول

 

153

احمد گچینی زاده

 

253

فرشته ساعدی

 

54

جمعه احمدی

 

154

فاطمه میرگچینی

 

254

عفت خانوم شجاعی

 

55

روز خاتون سابقی نژاد

 

155

ابراهیم بیگی

 

255

میررحمت نقیب زاده جلالی

 

56

مریم مرادی پور فرزند

 

156

فاطمه زیدسرایی

 

256

سیمین محمد

تبعه شارجه

57

غلامعلی بحرینی

 

157

پانته آ بیگی

 

257

فاطمه محمد

تبعه شارجه

58

احمد علی زاده

 

158

پریسا بیگی

 

258

عارفه ارشاد

تبعه پاکستان

59

احمد احمدی

 

159

دُرمحمد کهرازه

 

259

وجیهه ارشاد

تبعه پاکستان

60

محمد شجیعی

 

160

بی بی ملک نارویی

 

260

اهریما ارشاد

تبعه پاکستان

61

شمس علی عزیزی

سورشجانی

 

161

فریبا کهرازه

 

261

منیر ارشاد

تبعه پاکستان

62

گمشاد ابراهیم نژاد

 

162

سیدکامل انصاری

 

262

غلام رمضانی

 

63

احمد درستی

 

163

محمد قلی پور

 

263

سعید کمالی

 

64

مریم شناسی

 

164

حمل ریسباف

 

264

صدیقه هنر (کمالی)

 

65

رسول اسماعیل زهی قلعه بیدی

 

165

ولی محمد سیر سور

رئیسی

 

265

مرید ارشد

 

66

محمدحسن

شفیعی سورک

 

166

سیدعبدالرحیم ادسون

 

266

محمدحسین جدی

 

67

پنجشنبه اغول

 

167

رجبعلی فاصلی هامانه

 

267

کارنام ساتیانا

رایانارائو

تبعه هندوستان

68

آقاجان محمد باغبان

 

168

آرمان کهرازه

 

268

علی خدادادی

 

69

حسین زراعی مهرجردی

 

169

مسعود اتحاد

 

269

پروانه خواجه

میرکی پور

 

70

مراد دهقانی سرجو

 

170

آسیه عطاری نژاد

 

270

زهرا ممدلی

 

71

نور محمد دهقانی

 

171

عایشه عبدالرحیم

 

271

کیوان دریس

 

72

اسماعیل لطیفی

 

172

منامحمدعبدالله

عبدالرحمن

(تبعه دوبی) از اعضای خانواده

سرگرد عبدالعزیز رییس وقت پلیس دوبی

272

رایکومیلو کویچ

تبعه یوگسلاوی

73

محترم لطیفی

 

173

وحیده محمدعبدالله

عبدالرحمن

(تبعه دوبی) از

اعضای خانواده

سرگرد عبدالعزیز رییس وقت پلیس دوبی

273

سیناد چیراک

تبعه یوگسلاوی

74

حسن امامی

 

174

محمد عبدالله

عبدالرحمن

(تبعه دوبی)،

 از اعضای خانواده سرگرد عبدالعزیز رییس وقت پلیس دوبی

274

استافکو جاک

تبعه یوگسلاوی

75

عبدالصمد دهقان زهی

ناوک

 

175

محمدابراهیم شایان

 

275

داوک موبه جودیک

تبعه یوگسلاوی

76

محمدعلی اطهری

نجف‌آبادی

 

176

شهنود ریگی

 

276

یوگول جاب کرال

جویچ

تبعه یوگسلاوی

77

غلامعلی رستمی

حیدرآبادی

 

177

خان محمد رهبر

 

277

سلوگودن نسکویچ

تبعه یوگسلاوی

78

هیبت الله سلطانی

سورکانی

 

178

عبدالله رهبر

 

278

رام کرام روکالا

تبعه هندوستان

79

اقدس سلطانی

 

179

اسماعیل ریگی

 

279

کالا پانا روکالا

تبعه هندوستان

80

عبدالشکور

 اسماعیل زهی

 

180

ابره ریگی

 

280

ایلی پروپاها

تبعه هندوستان

81

تاج محمد محمد زهی

 

181

مسعود رهبر

 

281

یوکالاسمان رحمان

تبعه هندوستان

82

سبزعلی پکوک

 

182

رقیه بی نیاز

 

282

شکری اولیایی

 

83

جمال‌الدین قنبرزهی

گرگیج

 

183

سارا آوازه

 

283

س- جامعی

 

84

عیدو قنبرزهی گرگیج

 

184

محمد خراسانی پور

 

284

محمد خیر

 

85

یوسف احمدی فرد

 

185

لیلا آوازه

 

285

حسام حسن

 

86

شهاب عزیزی

 

186

زهرا خراسانی پور

 

286

محمد کارگزار

 

87

قدرت زراعی

 حیدرآبادی

 

187

فاطمه خراسانی پور

 

287

سیدفخرالدین قتالی

 

88

عبدالله شه بخش

 

188

پرویز یونسی

 

288

پرهام بیگی

 

89

غلامخان شه بخش

 

189

مراد رواق

 

289

آرمان بهزادی منش

 

90

ملک خارکوهی

 

190

حمیدرضا افضلی

 

290

زهرا رضایی نیری

 

91

گل محمد اسماعیلی

 

191

رجبعلی محمدخان

       

92

محمدبهاءالدین

تبعه پاکستان

192

خالد محمد عبدالله

عبدالرحمن

(تبعه دوبی) از

اعضای خانواده

سرگرد عبدالعزیز

رییس وقت

پلیس دوبی

     

93

یعقوب دهانی کنگی

 

193

احمد محمد

عبدالرحمن

(تبعه دوبی) از

اعضای خانواده

سرگرد عبدالعزیز

رییس وقت

پلیس دوبی

     

94

علی‌بخش ربیعیان

صادق‌آبادی

 

194

صالح احمد عبدالله

تبعه دوبی

     

95

آمنه زنگنه

 

195

هلن نری عیسی

       

96

کریم راد احمدزاده

 

196

حوریه رستگار

       

97

عزیز الحسن عرفی

تبعه هند

197

سیدمحمدرضا

بهزادی‌منش

       

98

وجیهه عرفی

تبعه هند

198

سیدمحمدعلی

بهزادی منش

       

99

ایران عرفی

تبعه هند

199

احسان شهرزاد

تبعه پاکستان

     

100

تاج حسن عرفی

تبعه هند

200

اسحاق عامری

سیاهویی

       

پانوشتها

1- به هر وسیله‌ای گفته می‌شود که توان پرواز در جو را داشته باشد. با این تعریف انواع وسائل پرنده مانند بالن و بادپر (گلایدر) و بالگرد (هلیکوپتر) و حتی سفینه فضایی را می‌توان هواگرد نامید.

2- Identification Friend Or Foe [IFF]

3- sector operation center [soc]

4- command post ]cp[

5- Flagship، کشتی حامل فرمانده گروهی از ناوهای جنگی که به مأموریتی خاص اعزام شده‌اند.

6- Fighter Jet هواپیمای جنگنده یا شکاری نوعی هواگرد نظامی با سرعت بالا و مانورپذیری بسیار است و از سلاح‌هایی برای از میان بردن هواپیماهای دشمن برخوردار است.

7- Interceptor Aircraft هواپیمای رهگیر جنگنده‌ای است که به طور خاص برای جلوگیری از مأموریت هواپیماهای دشمن، به ویژه بمب‌افکن‌ها و هواپیماهای شناسایی طراحی شده است. رهگیرها معمولاً به منظور انجام هر چه سریعتر مأموریت و آمادگی برای ماموریت بعدی به سرعت بالا و جنگ‌افزارهای قدرتمند خود متکی هستند.

8- هواپیمایی ایران ایر تا دی 1390 همچنان از شماره پرواز 655 برای هواپیماهای تهران به دبی استفاده می‌کرد. (منبع: مقاله «فهرست مرگ‌بارترین حملات نظامی به هواپیماهای مسافربری در جهان» منتشرشده در خبرگزاری فارس)

9- Take Off.

10- Tehran ACC.

11- ECHO . ظاهرشدن انرژی بازتاب شده از هدف بر صفحه رادار که BLIP هم نامیده می‌شود.

12- اسکوپ Scope: صفحه نشاندهنده علائم راداری

13- SEARCH.

14- William C. Rogersш. راجرز دومین فرماندة ناو وینسنس بود و در 11 آوریل 1987 به این سمت منصوب شد. در آن زمان، ناو وینسنس، یکی از تنها پنج رزم‌‌ناو به‌‌آب‌‌انداخته‌‌شده‌‌ای بود که سامانه جدید رزمی موسوم به Aegis را حمل می‌‌کرد. این سامانه یک میلیارد دلاری، یک سیستم مدیریت رزمی یک‌‌پارچه رایانه‌‌ای بود. وینسنس اولین رزم‌‌ناو از این نوع بود که به ناوگان اقیانوس آرام پیوست. مرکز این سامانه یک رادار پیشرفته، دارای ردیابی اتوماتیک چندمنظورة سه بعدی و زمان‌‌بندی‌‌شده موسوم به AN/SPY  -1  است. این رادار بسیار پرقدرت که به‌‌عنوان “سپر ناوگان دریایی” شناخته شده قادر به جست‌‌وجو، ردیابی و هدایت موشک‌‌ها به‌‌طور همزمان با ظرفیت ردیابی بیش از یک‌‌صد هدف در بیش‌‌تر از 100میل دریایی(200کیلومتر) است. فرماندهی یک ناو مجهز به سامانهAegis  در آن زمان بسیار مهم تلقی می‌‌شد. وینسنس در 25 آوریل 1988 در یک مأموریت شش‌‌ماهه به حمایت از عملیات ارنست ویل، همراهی و اسکورت تانکرهای نفت‌‌کش در خلیج‌‌فارس، در این منطقه مستقر شد.

15- برابر اظهارات شهید سرلشکر منصور ستاری فرمانده فقید نهاجا.

16- Iran Ajr.

17- یک فروند بالگرد «ام-اچ-6» متعلق به واحدهای عملیات ویژه نیروی زمینی آمریکا که از روی یکی از دو دوبه بزرگ شناور در شمال خلیج‌فارس به پرواز درآمده بود، حدود یک هفته قبل از ماجرای به وجود آمده توسط ناو وینسنس در خلیج‌فارس سقوط کرد. (منبع: روزنامه جمهوری اسلامی، دوشنبه 6 تیرماه 1367، صفحه 3)

18- حمله به ناو استارک: در هفدهم ماه می ‌سال 1987(27 اردیبهشت 136) دو فروند هواپیمای میراژ عراقی با استفاده از موشک اگزوست به ناو استارک در 85 مایلی شمال شرقی بحرین حمله کردند. این ناو مجهز به موشک‌های هدایت شونده بوده و 164 خدمه اعم از افسر و ملوان در آن حضور داشتند. در اثر این حمله هوایی سه تفنگدار آمریکایی کشته و 30 تن زخمی شدند. در پی این حادثه صدام حسین رئیس‌جمهور عراق در پیامی به ریگان رئیس جمهور آمریکا، با ابراز تأسف عمیق خود گفت که هواپیماهای عراق به اشتباه به کشتی آمریکا حمله کرده اند. او خواستار انجام تحقیقات مشترک درباره این حمله هوایی شد. هرچند که عراقی‌ها با عذرخواهی و پرداخت غرامت سعی در جبران داشتند، اما مجموع این حوادث بر میزان آمادگی و حتی روحیه آمریکایی‌های مستقر در خلیج‌فارس تأثیرگذار بود. منبع: خاطره روز 28 اردیبهشت سال 1366 آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی مندرج در http://hashemirafsanjani.ir همچنین هاشمی، 1389، «دفاع و سیاست»؛ کارنامه و خاطرات سال ۱۳۶۶ هاشمی رفسنجانی) سال‌ها پس از جنگ ایران و عراق حامد الجبوری، سفیر وقت عراق در سوئیس فاش کرد که حمله به ناو آمریکایی استارک در خلیج‌فارس در هفدهم ماه می ‌سال 1987 طبق نقشه از پیش تعیین‌شده آمریکا و توسط هواپیمای عراقی ساخت فرانسه صورت گرفت. الجبوری در گفتگو با شبکه تلویزیونی الجزیره افزود: رونالد ریگان، رئیس‌جمهور وقت آمریکا برای جلوگیری از پیروزی قاطع ایران در جنگ با عراق پس از سقوط شبه جزیره فاو به دست ایرانیان، از طریق اجرای دسیسه حمله به ناو استارک، زمینه درگیری نظامی با ایران را در فاو فراهم کرد. (منبع: یک مقام سابق عراقی فاش کرد: جزئیات تازه از همکاری آمریکا با رژیم صدام در جنگ تحمیلی‌» منتشر شده در جام‌جم آنلاین شنبه 15 تیر 1387، شماره خبر: 100942878496، به نشانی:

http://www 1.jamejamonline.ir/printable.aspx?newsnum=100942878496.

19- Aegis.

20- Standard. سامانه موشکی استاندارد: سامانه موشکی استاندارد با برد متوسط ساخت کشور آمریکا می‌باشد. این سامانه موشکی ازجمله تجهیزات دفاعی پدافند هوایی کشورمان به حساب می‌آید. سامانه پدافند هوایی موشکی استاندارد که نوع دریا پایه آن معمولاً در فریگیت‌ها و ناوها از آن استفاده می‌شود دارای دو نوع برد متوسط و برد افزایش یافته می‌باشد. در نوع برد متوسط از موتور دوتراستی سوخت جامد و در نوع برد افزایش یافته از موتور دو تراستی سوخت جامد همراه با بوستر سوخت جامد استفاده می‌گردد. موشک فوق از هدایت آشیانه یاب نیمه فعال راداری استفاده می‌کند. سرجنگی موشک استاندارد، متعارف و حاوی مواد منفجره شدید همراه با فیوز ضربتی یا مجاورتی می‌باشد. منبع: جهان‌فر، رضا، کرمی، فهیمه، 1392، مقاله «آشنایی با سامانه موشکی استاندارد (برد متوسط)» منتشر شده در همشهری آنلاین دوشنبه 3 تیر 1392، کد مطلب: 220135، به نشانی: http://hamshahrionline.ir/details/216874.

21- عسکری، شاداب، 1394، قرائتی جدید از هشت سال دفاع مقدس (ویژه اساتید، محققان، فرماندهان و دانشجویان)، تهران، آتشبار، اول، صص 253 تا 257.

22- کریدور پروازی: [فرانسوی courridor] دالانی که پرواز هواپیما از آن مسیر انجام می‌شود.

23- Track.

24- طول هواپیمای جنگنده F14، 82 فوت و 8 اینچ است و این در حالی است که طول هواپیمای مسافربری ایرباس 177 فوت و 5 اینچ است.

25- Lock On.

26- Track

27- Doppler Effect

28- Territorial sea

29- Mike Snap.

30- وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا United States Department of Defense.

31- Pentagon.

32- Arnold Williams.

33- Ronald Wilson Reagan.

34- William Crow.

35- روزنامه جمهوری اسلامی، دوشنبه 13 تیرماه 1367، صفحه 10.

36- پدافند هوایی در گذرگاه 8 سال دفاع مقدس، جلد هشتم، وقایع 12 الی 14 تیرماه 1367، ص 140.

37- نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران.

38- شهید سرلشکر منصور ستاری: سرلشگر شهید منصور ستاری، در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ماه سال ۱۳۲۷ در روستای ولی‌آباد ورامین در خانواده ای مذهبی متولد شد. دوران ابتدایی را در مدرسه ولی‌آباد ورامین و دوران متوسطه را در روستای پوئینک باقرآباد ورامین به پایان رساند. در طول دوران تحصیل، همواره یکی از شاگردان ممتاز مدرسه به شمار می‌رفت. وی پس از اخذ مدرک دیپلم متوسطه در سال۱۳۴۵ وارد دانشکده افسری شد و پس از پایان دوره سه ساله دانشکده افسری به درجه ستوان دومی نایل آمد.

          در سال۱۳۵۰ جهت طی دوره کنترل شکاری به آمریکا اعزام و با سپری نمودن دوره ای یک ساله در سال۱۳۵۱ به عنوان افسر کنترل شکاری در تیپ دفاع هوایی نیروی هوایی مشغول به کار شد. 3 سال بعد یعنی در سال 1354 در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد، اما با شروع جنگ تحمیلی در حالی که بیش از چند واحد به پایان تحصیلات دانشگاهی‌اش باقی نمانده بود، دفاع از میهن را ترجیح داد و تحصیل را رها کرد.

          شهید ستاری به دلیل فعالیت‌های خوبی که در ارایه طرحهای نوین و مبتکرانه از خود نشان داد، در سال ۱۳۶۲ به سمت معاون عملیاتی فرماندهی پدافند هوایی نهاجا منصوب شد. طرحها و پیشنهادات او بسیار منطقی، عملی، کاربردی و مؤثر بود و نقش مهمی در ارتقاء توان رزم پدافند هوایی و در نتیجه نیروی هوایی ارتش داشت. از این رو در سال ۱۳۶۴ به عنوان معاون طرح و برنامه نهاجا انتخاب شد و به دلیل کاردانی و شایستگی که در شخصیت ایشان وجود داشت، در بهمن ماه سال ۱۳۶۵ در درجه سرهنگی به فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد. از نکات جالب انتصاب شهید ستاری به فرماندهی نیروی هوایی این بود که او در زمان انتصاب دارای تخصص خلبانی نبود و بعدها به فراگیری مهارت خلبانی روی آورد. دلیل انتصاب وی تخصص مثال‌زدنی وی در امور مختلف نیروی هوایی (اعم از بخش آفندی و همچنین بخش پدافند هوایی)، تعهد مثال‌زدنی، خلاقیت و ابتکارات بی‌مانند بود. این انسان مومن و فرمانده لایق و توانمند و خلاق پس از گذراندن 46 بهار پربار در پانزدهم دی‌ماه 1373 در سانحه سقوط هواپیمای جت فالکن به شهادت رسید. نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در زمان فرماندهی سرلشکر منصور ستاری دارای اقتدار روز افزون گشته و تعاملات مناسبی با نیروهای هوایی کشورهای منطقه داشت.(منبع: کرمی، فهیمه، مقاله «زندگینامه شهید ستاری، فرمانده نابغه و پدافندی نیروی هوایی» منتشر شده در پرتال اطلاع‌رسانی ارتش جمهوری اسلامی ایران به نشانی http://www.aja.ir)

39- روزنامه اطلاعات، دوشنبه 13 تیرماه 1367.

40- روزنامه اطلاعات، دوشنبه 13 تیرماه 1367.

41- مسندام: مسندام یا مسندم یکی از استان های کشور عمان در جنوب تنگه هرمز قرار دارد و ژرفای آب تنگه هرمز در روبروی مسندم ۱۸۰ متر است. قسمت شمالی مسندم که بنام رأس مسندم معروف است بر فراز آبراه مهم تنگه هرمز قرار دارد و از این منظر یکی از مناطق سوق الجیشی منطقه خلیج‌فارس به شمار می رود. بر اساس آمار سال ۲۰۰۳ میلادی سازمان ملل متحد جمعیت استان مسندم 20 هزار و 380 نفر بوده که این میزان در سال 2005 به حدود 28 هزار نفر رسیده است و برابر برخی از گزارشات جمعیت این استان از مرز 40 هزار نفر عبور کرده است. استان مسندم یکی از چهار استان کشور عمان بشمار می رود. ساکنان این استان عمدتاً اهل سنت بوده و اقتصاد عمومی مردم این منطقه از طریق کشاورزی و ماهی گیری و کشتی سازی می‌گذرد. (منبع: پایگاه خبری تحلیلی جنوب ایران به نشانی:

)http://www.jonoubiran.com/view/240

42- فایل تصویری مصاحبه شهید سرلشکر منصور ستاری در مستند تلوزیونی سراج (روشنگری) تهیه شده توسط گروه حماسه و دفاع شبکه یک سیمای ج.ا.ا.

43- نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران.

44- دریادار بازنشسته ناصر سرنوشت متولد 1330 در کرمان است. وی که فرمانده عملیات مروارید و یکی از معدود بازماندگان ناوچه پیکان است پس از اخذ مدرک دیپلم در رشته ریاضی، وارد نیروی دریایی ارتش شد و برای ادامه تحصیل به دانشکده سلطنتی دریایی انگلستان اعزام گردید. -وی در آن مرکز آموزشی با پرنس چارلز هم دانشگاهی بود- پس از اخذ مدرک کارشناسی علوم دریایی از این کشور و خدمت در ناوچه‌های «ببر» و «پلنگ» در بندرعباس، بار دیگر برای گذراندن دوره عالی مخابرات دریایی به انگلستان رفت.

 ناصر سرنوشت، در بازگشت مجدد به کشور، در بندرعباس و بر روی ناوچه‌های «رستم» و «فرامرز» به خدمت ادامه داد. پس از 2 سال و همزمان با تشکیل اسکادران زیرسطحی در نیروی دریایی ارتش، برای گذراندن این دوره انتخاب و به آمریکا اعزام شد و توانست مدرک کارشناسی مکانیک و برق را هم از آنجا اخذ کند. وی علاوه بر این، دوره‌های غواصی و نجات و بازیابی مغروق‌ها را نیز پشت سر گذاشت و در همین زمینه مشغول به خدمت شد. با شروع جنگ تحمیلی که نیروی دریایی بلافاصله وارد جنگ شد، در عملیات‌های مهم این نیرو نظیر عملیات مروارید نقشی تأثیرگذار داشت. همان عملیاتی که موجب شد تا نیروی دریایی عراق تا پایان جنگ نتواند کمر راست کند و در همین مسیر به درجه رفیع جانبازی نیز نائل آمد. سرنوشت در سال 1373 از نیروی دریایی ارتش بازنشسته شد. پس از بازنشستگی نیز حرفه خود را در دریا ادامه داد و در همین راستا اقداماتی را در نصب سکوهای پارس جنوبی، تعمیر سکوهای نفتی و گازی، و در بخش فراساحلی، لوله‌گذاری کف دریا و انجام تعمیر در این حوزه انجام داد و تا کنون مشغول به خدمت است. وی فرماندهی عملیات جمع‌آوری اجساد قربانیان حادثه ایرباس در خلیج‌فارس را بر عهده داشت. منبع: خبرگزاری فارس به نشانی:

)http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930408001389.

45- فایل تصویری مصاحبه دریادار بازنشسته ناصر سرنوشت در مستند تلوزیونی سراج (روشنگری) تهیه شده توسط گروه حماسه و دفاع شبکه یک سیمای ج.ا.ا.

46- ناگفته‌های جمع‌آوری اجساد ایرباس ایرانی در گفت‌وگوی فارس با دریادار سرنوشت، گفت‌وگو از: علی عباسی‌مزار و مهدی بختیاری، منتشر شده در خبرگزاری فارس به نشانی:

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930408001389.

          همچنین سایت اینترنتی تاریخ ایرانی به نشانی http://tarikhirani.ir/

47- فایل تصویری مصاحبه مهندس مجیدی مدیرعامل وقت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در مستند تلوزیونی سراج (روشنگری) تهیه شده توسط گروه حماسه و دفاع شبکه یک سیمای ج.ا.ا

48- فایل تصویری مصاحبه مهندس مجیدی مدیرعامل وقت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در مستند تلوزیونی سراج (روشنگری).

49- روزنامه جمهوری اسلامی دوشنبه 13 تیرماه 1367، ص 10.

50- پایگاه اطلاع‌رسانی هاشمی رفسنجانی به نشانی: http://hashemirafsanjani.ir همچنین «خاطرات هاشمی از حمله آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران و نامه منتظری» منتشر شده در سایت تحلیلی خبری عصر ایران به نشانی:

http://www.asriran.com/fa/news/283255.

51- http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930308000038.

52- لیست اسامی قربانیان فاجعه 12 تیرماه 1367 منتشر شده در پایگاه اینترنتی 655 به نشانی:

http://ir655.ir/content.php?page=news&id=44.

منابع:

* اسناد

- مجموعه اسناد مرکز اسناد ستاد تبلیغات جنگ در خصوص اصابت قرار گرفتن هواپیمای الجزایری، هواپیمای ایرباس 655 ایرانی و...

- مجموعه اسناد پدافند هوایی نیروی هوایی تحت عنوان «پدافند هوایی در گذرگاه هشت سال دفاع مقدس، جلد 8، وقایع سال 1367».

* کتب

- عسکری، شاداب، 1394، قرائتی جدید از هشت سال دفاع مقدس (ویژه اساتید، محققان، فرماندهان و دانشجویان)، تهران، آتشبار، اول.

- هاشمی، علیرضا، 1389، دفاع و سیاست؛ کارنامه و خاطرات سال 1366 هاشمی رفسنجانی، تهران، دفتر نشر معارف انقلاب، چاپ اول.

* فایل صوتی و تصویری مصاحبه

- فایل تصویری مصاحبه شهید سرلشکر منصور ستاری در خصوص پرواز ایرباس 655.

- فایل تصویری مصاحبه دریادار بازنشسته ناصر سرنوشت در مستند تلوزیونی سراج (روشنگری) تهیه شده توسط گروه حماسه و دفاع شبکه یک سیمای ج.ا.ا.

- فایل تصویری مصاحبه مهندس مجیدی مدیر عامل وقت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در مستند تلوزیونی سراج (روشنگری) تهیه شده توسط گروه حماسه و دفاع شبکه یک سیمای ج.ا.ا.

* مقالات

- جهان‌فر، رضا، کرمی، فهیمه، 1392، مقاله «آشنایی با سامانه موشکی استاندارد (برد متوسط)» منتشر شده در همشهری آنلاین دوشنبه 3 تیر 1392، کد مطلب: 220135، به نشانی:

http://hamshahrionline.ir/details/216874

- کرمی، فهیمه، 1392، مقاله «زندگینامه شهید ستاری، فرمانده نابغه و پدافندی نیروی هوایی» منتشر شده در پرتال اطلاع رسانی ارتش جمهوری اسلامی ایران به نشانی: http://www.aja.ir

* جراید و نشریات

- روزنامه جمهوری اسلامی، دوشنبه 6 تیرماه 1367، صفحه 3.

- روزنامه جمهوری اسلامی، دوشنبه 13 تیرماه 1367، صفحه 10.

- روزنامه اطلاعات، دوشنبه 13 تیرماه 1367.

* سایتهای اینترنتی

- خاطره روز 28 اردیبهشت سال 1366 آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی مندرج در:

http://hashemirafsanjani.ir

- «یک مقام سابق عراقی فاش کرد: جزئیات تازه از همکاری آمریکا با رژیم صدام در جنگ تحمیلی‌ »منتشر شده در جام جم آنلاین شنبه 15 تیر 1387، شماره خبر: 100942878496، به نشانی:

http://www1.jamejamonline.ir/printable.aspx?newsnum=100942878496

- پایگاه خبری تحلیلی جنوب ایران به نشانی:

)http://www.jonoubiran.com/view/240.

- خبرگزاری فارس به نشانی:

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930408001389.

- ناگفته‌های جمع‌آوری اجساد ایرباس ایرانی در گفت‌وگوی فارس با دریادار سرنوشت، گفت‌وگو از: علی عباسی‌مزار و مهدی بختیاری، منتشر شده در خبرگزاری فارس به نشانی:

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930408001389.

- سایت اینترنتی تاریخ ایرانی به نشانی: http://tarikhirani.ir

- پایگاه اطلاع رسانی هاشمی رفسنجانی به نشانی: http://hashemirafsanjani.ir

- «خاطرات هاشمی از حمله آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران و نامه منتظری» منتشر شده در سایت تحلیلی خبری عصر ایران به نشانی:

 http://www.asriran.com/fa/news/283255.

 -http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930308000038.

- پایگاه اینترنتی مطالعات مدیریت بحران به نشانی:

http://www.bohraan.com/NewsDetail.aspx?itemid= 2150.

- لیست اسامی قربانیان فاجعه 12 تیرماه 1367 منتشرشده در پایگاه اینترنتی 655 به نشانی:

http://ir655.ir/content.php?page=news&id=44.


فصلنامه مطالعات تاریخی شماره 52