شهیدی که سدی محکم در برابر تفکرات منافقان بود
شهید محمدتقی (رضا) شاهنده در سال 1341 در خانواده‌ای دینی و مذهبی دیده به جهان گشود.
وی دوران کودکی و نوجوانی خود را در فراگیری مکتب امام حسین (ع) و ائمه اطهار (ع) گذراند و با توجه به حضور در کنار پدر بزرگوارش که از مداحان به‌نام کرمانشاه و ذاکر اهل بیت (ع) بود، علاقه فراوان به تلاوت قرآن و مداحی داشت.
این شهید بزرگوار با آگاهی سیاسی و مذهبی دوران تحصیل خود را تا مقطع دیپلم در شهر کرمانشاه سپری کرد و در دوران مبارزات پیش از انقلاب نیز رشادت‌های فراوانی را از خود به یادگار گذاشت.
وی به همراه دیگر فعالان سیاسی و مذهبی همواره در پخش و تکثیر اعلامیه‌های امام خمینی (ره) می‌کوشید و شب‌ها در قالب گشت‌های سیار در کوچه‌ها و خیابان‌ها به نگهبانی می‌پرداخت تا اینکه وارد گروه ضربت شد.
شهید شاهنده در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی ایران در راستای رشد فکری جوانان به فعالیت‌های فرهنگی می‌پرداخت و با سرمایه اندک و با هدفی مشخص پایگاه فرهنگی را تشکیل داد و کتاب‌های مختلفی را در آن برای استفاده جوانان قرار داد.
تاثیرگذاری راه‌اندازی پایگاه فرهنگی توسط این شهید والامقام به اندازه‌ای بود که موجب ناراحتی منافقان کوردل شده بود، به‌طوری که این مکان را دو بار مورد هدف خود قرار دادند، اما عزم شهید شاهنده در بازسازی آن مثال‌زدنی بود.
این شهید والامقام سدی در برابر تفکرات پلید منافقان بود و آنان با هر گونه توطئه و ترفندی درصدد بودند که وی را از بین ببرند.
وی با پیروزی انقلاب اسلامی پس از گذراندن دوره آموزشی برای شرکت در درگیری‌های کردستان به شهرستان مهاباد رفت و با مزدوران به مقابله پرداخت.
شهید شاهنده پس از برقراری آرامش در مهاباد به کرمانشاه بازگشت و با شروع درگیری‌های دوباره در سنندج به آن‌جا اعزام شد و با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به عضویت این نهاد ارزشی درآمد.
عضویت این شهید بزرگوار در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فعالیت منافقان کوردل را با مشکل مواجه کرده بود، به‌طوری که یک شب هنگام عزیمت از مسجد به‌سمت منزل مورد هدف گلوله قرار گرفت و از ناحیه دست مجروح شد.
وی پس از بهبودی به فعالیت‌های خود ادامه داد و با جوانان حزب‌اللهی کرمانشاه به سرپرستی سردار شهید جعفری، برقراری آرامش در شهر کرمانشاه را بر عهده گرفت.
شهید شاهنده با شروع جنگ تحمیلی عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد و مدتی در سنگرهای سرپل‌ذهاب، گیلان‌غرب و کوره‌موش قراویز به مبارزه با دشمن پرداخت و پس از ترکش خوردن از ناحیه پا به کرمانشاه بازگشت.
وی از جبهه‌های جنگ علیه عراق به جبهه‌های مبارزه با منافقان مشغول شد و به همراه دیگر هم‌رزمانش برای دستگیری گروهی از منافقان عازم مشهد مقدس شد.
سرانجام این شهید بزرگوار در تاریخ دوم آبان ماه سال 1360 در زمان درگیری با منافقان به شهادت رسید و پیکر مطهرش در مزار شهدای شهر کرمانشاه به خاک سپرده شد.
فارس
نظرات