رزم آرا نخست وزیر که در ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ توسط فداییان اسلام ترور شد
سپهبد حاجیعلی رزم آرا متولد 1280 شمسی. وی یکی از مشهورترین افسران ارتش بود که پس از به پایان رساندن مدرسه نظام، با درجه ستوان دومی وارد ارتش شد. مدتی در رشت و آذربایجان خدمت کرد. در سرکوب حرکت میرزا مشارکت داشت و پس از گرفتن درجه سروانی برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در مدرسه سن سیر به تحصیل پرداخت. بعد از مراجعت به ایران در هنگ کرمانشاه مشغول به خدمت شد و در 1311 به فرماندهی تیپ مستقل لرستان ارتقأ مقام یافت. در 1314 به تهران آمد و در دانشگاه جنگ مشغول به کار شد. در 1317 به درجه سرتیپی رسید. در 1320 ابتدا فرمانده لشکر یک تهران و سپس فرمانده آمادگاه تسلیحاتی ارتش شد و در 1323 ریاست ستاد کل ارتش را برعهده گرفت. رزم آرا پس از شهریور 1320 و اشغال ایران توسط متفقین، در رقابت و کشمکش با سرلشکر حسن ارفع «حزب نهضت ملی» را برای جذب افسران علاقمند به فعالیت سیاسی تشکیل داد که در دستگیریهای شهریور 1324 تعدادی از اعضای آن دستگیر و تبعید شدند و خود او نیز معزول و منتظر خدمت شد. در 1326 دوباره به ریاست ستاد کل ارتش رسید و در 1329 به نخست وزیری برگزیده شد و در 16 اسفند همان سال به هنگام ورود به مسجد شاه با شلیک سه گلوله از سوی خلیل طهماسبی در 49 سالگی به قتل رسید. رزم آرا را از حامیان منافع شرکت نفت ایران و انگلیس دانستهاند. رزم آرا در زمینههای نظامی تألیفاتی داشته است که یکی از مهمترین آنها مجموعه «جغرافیای نظامی ایران» است.
نظرات