آموزگار در کابینه حسنعلی منصور

دفتر مخصوص شاهنشاهى

نظر به پیشنهاد جناب حسنعلى منصور نخست وزیر بموجب این دستخط جناب دکتر جمشید آموزگار را بسمت وزارت بهدارى منصوب ومقرر میداریم در انجام وظائف محوله اقدام نماید.

کاخ مرمر 17 اسفند ماه 1342

جناب عباس آرام.1 وزیر امور خارجه

جناب عطاءاللّه‏ خسروانى.2 وزیر کار و خدمات اجتماعى

جناب نصرت‏اللّه‏ معینیان.3 وزیر اطلاعات

جناب دکتر علیقلى عالیخانى. وزیر اقتصاد

تیمسار سپهبد اسمعیل ریاحى. وزیر کشاورزى

تیمسار سپهبد اسداله صنیعى. وزیر جنگ

جناب دکتر منوچهر گودرزى. وزیر مشاور و دبیر کل شوراى عالى ادارى

جناب دکتر جواد صدر.4 وزیر کشور

جناب دکتر باقر عاقلى. وزیر دادگسترى

جناب دکتر محمود کشفیان.5 وزیر راه

جناب دکتر فرهنگ شفیعى. وزیر پست و تلگراف

جناب دکتر محمد نصیرى. وزیر مشاور

جناب امیر عباس هویدا. وزیر دارائى

جناب دکتر ناصر یگانه وزیر مشاور و معاون پارلمانى نخست وزیر

جناب دکتر هادى هدایتى وزیر مشاور

جناب دکتر عبدالعلى جهانشاهى6 وزیر فرهنگ

جناب دکتر هوشنگ نهاوندى.7 وزیر آبادانى و مسکن

جناب مهندس منصور روحانى.8 وزیر آب وبرق



1ـ عباس آرام در سال 1282 ش. در یزد بدنیا آمد. تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در ایران و تحصیلات عالى را در اروپا طى کرد. وى مشاغل و سمتهایى منجمله؛ کفیل سرکنسولگرى ایران در هندوستان، دبیر سوم سفارت شاهنشاهى، کاردار موقت سفارت ایران در آمریکا، وزیر مختار سفارت ایران در آمریکا، مدیر کل سیاسى وزارت خارجه، وزیر امور خارجه در کابینه علم، امینى، منصور و هویدا، نماینده دوره هفتم مجلس سنا با حکم شاه و... را عهده‏دار بود. ساواک در سند بیوگرافى او آورده است:

«علاقه زیادى به مقام، شهرت، تملق و چاپلوسى دارد.» وى از اعضاى جمعیت فراماسونرى لُژِ ستاره سحر و بعد لُژِ کیوان بود. آرام از عناصر مورد اعتماد و سرسپرده رژیم پهلوى و شخص شاه بود. بطوریکه اکثر احکام صادره به طور مستقیم از سوى شاه به نامبرده اعطاء شده بود. ساواک در گزارش دیگرى در مورد گرایش سیاسى مشارالیه آورده است: «وى از طرفداران سیاست غرب ـ انگلستان مى‏باشد.»

2ـ عطاءاللّه‏ خسروانى در 1298 در تهران بدنیا آمد. پس از تحصیلات ابتدائى، دوره متوسطه را در دبیرستان البرز گذراند. سپس در رشته زبان و حقوق در دانشسراى عالى و دانشکده حقوق، درجه لیسانس گفت. در سال 1321 ش به فرانسه عازم شد و دوره فوق لیسانس رشته علوم اجتماعى را در دانشگاه پاریس سپرى کرد. پس از بازگشت به ایران در سال 1325 ش وارد وزارت کار شد. در تأسیس سازمان بیمه‏هاى اجتماعى شرکت داشته، چندى هم از طرف وزارت کار به فرانسه رفت. در شهریور 1333 ش به ایران مراجعت کرد و به معاونت مدیر عامل سازمان بیمه‏ها منصوب گردید. وى در تاریخ 19/2/1340 وزیر کار کابینه اسداللّه‏ علم شد. این سمت را همچنان حفظ کرد تا اینکه در اسفند 1342 به سمت وزیر کار کابینه حسنعلى منصور منصوب گردید. خسروانى در دولت امیر عباس هویدا (بهمن 1343) این سمت را نیز به عهده داشت. وى داراى سابقه مطبوعاتى هم بود و مدتى روزنامه افکار ایران را انتشار مى‏داد. در حزب ایران نوین سمت دبیرکلى را به عهده گرفته بود.

3ـ نصرت اللّه‏ معینیان در 1303 ش در اصفهان متولد شد. تحصیلات ابتدائى و متوسطه را در اصفهان گذراند. سپس به تهران آمد و از هنرستان راه آهن فارغ التحصیل گردید و از دانشکده حقوق و علوم سیاسى دانشگاه تهران، درجه لیسانس گرفت و در خدمت اداره راه‏آهن ایران قرارگرفت. وى خدمات مطبوعاتى خود را از سالهاى قبل شروع کرده بود و مدتها در نشریات مختلف نویسندگى مى‏کرد. علاوه بر این سردبیر چند روزنامه بود. مدتى به خدمت اداره رادیو درآمد و معاون اداره کل انتشارات شد. در 1332 ش کفیل اداره کل انتشارات گردید. تا اینکه سال بعد به مدیریت کل آن اداره منصوب گردید. در سال 1337 ش در دولت منوچهر اقبال به معاونت نخست وزیر و سرپرستى اداره کل انتشارات و رادیو برگزیده شد. همچنان در کابینه‏هاى جعفر شریف امامى، على امینى و اسداللّه‏ علم این سمت را حفظ کرد. در 30 بهمن 1341 وزیر راه دولت اسداللّه‏ علم شد و در کابینه سوم علم وزیر مشاور و سرپرست انتشارات و رادیو گردید. در اسفند 1342 کابینه منصور به سمت وزیر تازه تأسیس شده وزارت اطلاعات منصوب گردید. معینیان از اعضاى شبکه مطبوعاتى و روشنفکرى «بدامن Bedamn» بشمار مى‏رفت. نصرت‏اللّه‏ معینیان به روایت اسناد ساواک، تهران

4ـ جواد صدر فرزند محسن صدرالاشراف در 1291 شمسى در تهران بدنیا آمد. دوره ابتدائى و متوسطه را در تهران گذراند و در رشته حقوق قضایى از دانشگاه تهران درجه لیسانس دریافت کرد. سپس به پاریس رفته دوره دکتراى علوم سیاسى و اقتصاد را در دانشگاه پاریس سپرى کرد. در سال 1318 ش به ایران بازگشت و در وزارت کشور استخدام گردید. از مشاغل او، رئیس دفتر وزارت امور خارجه، رئیس دفتر نخست وزیرى، مدیر کل سیاسى وزارت کشور، معاون پارلمانى وزارت کشور، معاون سیاسى و پارلمانى وزارت امور خارجه، کنسول ایران در فلسطین، عضو نمایندگى ایران در سازمان ملل متحد، کاردار سفارت ایران در یوگسلاوى، رایزن سفارت ایران در مادرید و سفیر ایران در ژاپن و چین ملى. وى در کابینه امیر عباس هویدا به سمت وزیر دادگسترى منصوب گردد. و پس از پیروزى انقلاب اسلامى به اتهام تحکیم مبانى رژیم گذشته و مخالفت با انقلاب اسلامى دستگیر شد.

5 ـ محمود کشفیان فرزند ابوالقاسم در سال 1309 در تهران به دنیا آمد. و تحصیلات خود را تا دکترى حقوق از فرانسه ادامه داد. نامبرده مشاغلى چون: عضو شوراى عالى اقتصاد، رئیس هیئت مدیره شرکت بیمه ایران، وزیر کار، وزیر مشاور و... را عهده دار بود، طبق سند بیوگرافیک، نامبرده فردى باهوش و با ابتکار بوده و نقاط ضعف وى عبارتند از: علاقه شدید به مقام، پول، زن، و شهرت. کشفیان از دوستان بسیار نزدیک حسنعلى منصور بود و در زمان تحصیل در فرانسه با وى آشنا شد و توسط او حمایت و در رژیم پهلوى به جاه و مقام رسید. مشارالیه، طبق گزارش ساواک، مشکوک به جاسوسى براى سازمان اطلاعات آمریکا«سیا» بوده است. کشفیان از اعضاى کمیته سرى حزب ایران نوین بوده و از مهره‏هاى آمریکائى رژیم پهلوى به حساب مى‏آید.

6ـ عبدالعلى جهانشاهى در مهر 1303 ش در تهران متولد شد، وى تحصیلات خود را در مدارس اقدسیه، انتصاریه و دارالفنون تهران به پایان رسانید و لیسانس خود را ازدانشکده حقوق و علوم سیاسى دریافت کرد. او در دوره‏هاى مطالعاتى متعددى شرکت کرد از جمله یک دوره مطالعاتى در واشنگتن در زمینه حسابدارى اقتصاد ملى و آمار را طى کرد و خدمات ادارى را نیز از وزارت دادگسترى درمشاغلى چون بازرسى قضایى و ریاست دادگاه تهران شروع کرد. وى تاریخچه 30 ساله بانک ملى ایران را تألیف کرد و درآمد ملى ایران را پایه گذارى کرد او در سال 1340 ش سرپرستى نخستین برآورد رسمى درآمد ملى ایران را برعهده گرفت. وى از 19 شهریور 1341 ش به معاونت بانک ملى منصوب شد و در اسفند 1342 ش به وزارت اطلاعات و جهانگردى و به مدت یک سال ریاست دانشگاه ملى ایران (شهید بهشتى کنونى) را بر عهده داشت. وى مدتى عضو هیات مدیره بانک جهانى و نیز نمایندگى دولت شاهنشاهى در بانک مزبور بود. جهانشاهى از 1342 ش به عضویت انجمن بین المللى تحقیق بر درآمد و دارایى ملى برگزیده شد و در 1343 ش در کابینه حسنعلى منصور وزیر مشاور گردید. وى همچنین به مدت سه سال از سوى هیئت وزیران به ریاست کل بانک مرکزى ایران برگزیده شد و در 21 فروردین 1351 ش به عنوان نماینده اصلى دولت ایران در صندوق بین‏المللى پول معرفى گردید. وى در بهار 1366 ش درگذشت.

7ـ دکتر هوشنگ نهاوندى در 1310 در بندرانزلى بدنیا آمد. تحصیلات ابتدائى را در زادگاهش و متوسطه را در تهران به پایان رساند. سپس درجه لیسانس حقوق را از دانشگاه تهران (دانشکده حقوق) دریافت کرد. دکتراى دولتى را نیز در رشته اقتصاد از دانشگاه پاریس گرفت. پس از بازگشت به ایران، به استخدام بانک اعتبارات ایران درآمد. سپس مشاغل خود را با سمت مشاور شوراى عالى اقتصاد شروع نمود. در دولت حسنعلى منصور (اسفند 1342) وزیر آبادانى و مسکن شد و در دو کابینه امیرعباس هویدا (بهمن 1343 و مهر 1346) این سمت را به عهده گرفت. از شهریور 1347 تا تیر 1350 به ریاست دانشگاه شیراز و از تیر 1350 تا آبان 1355 به ریاست دانشگاه تهران منصوب گردید. در آبان 1355 رئیس دفتر فرح پهلوى شد. نهاوندى از اعضاء حزب ایران نوین بود و از بدو تشکیل حزب رستاخیز در آن عضویت داشت. همچنین عضو لُژِ فراماسونرى امیرکبیر بود. از تألیفات او: تشکیل و توزیع درآمد ملى، مسایل توسعه اقتصادى، اصول و مبانى تعاون.

8 ـ مهندس منصور روحانى فرزند على‏اصغر در 1300 ش در تهران بدنیا آمد. پدرش تاجر و فروشنده ماهوت بود. روحانى در دبستان انتصاریه تحصیلات ابتدائى را سپرى کرد و در دبیرستان دارالفنون تهران نیز دوره متوسطه را گذراند. در دانشکده فنى تهران، در رشته راه و ساختمان ادامه تحصیل داد، سپس به انگلستان رفته، از دانشگاه لندن مهندسى آب را دریافت کرد. در 1324 ش به ایران بازگشت و در شرکت نفت ایران و انگلیس مشغول خدمت شد. دو سال بعد متصدى ساختمان تصفیه‏خانه آب (شماره

4) آبادان را به عهده گرفت. سپس مشاغل زیر راپذیرفت: رئیس دفتر فنى سازمان آب تهران (1330 ش)، سرمهندس سازمان آب تهران، معاون کل سازمان آب تهران (1332 ش)، مدیر کل سازمان آب تهران (1327ش). روحانى در اسفند 1342 وزیر کار کابینه منصور در وزارت آب و برق گردید و تا شهریور 1350 ش در این سمت باقى ماند و درکابینه هویدا هم به این سمت انتخاب‏گردید (شهریور1350). وى از موسسین حزب ایران نوین بود و نشان‏هاى گوناگون همایونى را دریافت کرده بود. داراى تألیفاتى است: توسعه منابع آب در ایران، مشکلات و راه حلهاى سیاست، توسعه کشاورزى در قطبهاى منابع آب و خاک. وى در کلوب تهران (لژ مستقل، سعدى) عضویت داشت. سرانجام منصور روحانى در 26 بهمن 1357 محکوم به اعدام شد و به عنوان مفسدفى‏الارض اعدام گردید.