رواج قوم و خویش‌بازی در ادارات دولتی


2345 بازدید

تاریخ: 25/1/48
موضوع: پارتی‌بازی و دوست‌بازی در ادارات دولتی
پارتی‌بازی و به اصطلاح دوست‌‌بازی و قوم و خویش‌بازی در دستگاه‌های دولتی متأسفانه تا به حال ریشه‌کن نشده است و یا اینکه دولت ادعا دارد که کارها را به کاردان می‌دهد در این امر توفیقی حاصل نکرده. کلیه مقامات دولتی به خصوص در رده‌‌های بالا به وسیله دوستان و هم کلاسی‌ها و همکارهای سابق و قوم و خویش‌ها اشغال شده است. برای نمونه اغلب وزیران فعلی کابینه از جمله دوستان مرحوم منصور و آقای هویدا نخست‌وزیر می‌باشند. تیمسار آزموده از اقوام آقای آموزگار وزیر دارایی است. در نخست‌وزیری عده کثیری از کارمندان شرکت نفت که در شرکت مشاغل بسیار کوچکی داشته‌اند در پست‌های بالا تا رده وزارت و مدیر کلی و استانداری رسیده‌اند که از جمله آنها شهبازی معاون نخست‌وزیر (پیروز استاندار بنادر جنوب) دکتر نیک‌پی وزیر آبادانی و مسکن می‌باشند.
رفاقت و دوست‌بازی به حدی است که مثلاً فلان وزیر و رئیس کل حتی منشی و رئیس دفتر خود را از وزارتخانه و سازمانی به سازمان دیگر می‌برد و در نتیجه هیچ کس امنیت شغلی ندارد مگر اینکه به نحوی خود را به وزیر و رئیس سازمان نزدیک که به طور مثال دکتر نیک‌پی وزیر آبادانی و مسکن حتی ماشین‌نویس خود را از شرکت نفت به نخست‌وزیری و از نخست‌وزیری به وزارت آبادانی و مسکن برده است. و آقای دکتر نهاوندی رئیس دانشگاه پهلوی مدیر کل دفتر خود را از وزارت ... به دانشگاه شیراز منتقل نموده است.
در صورتی که در سازمانهای حزبی کشورهای خارج موقعی که یک حزب شکست می‌خورد و حزب دیگری روی کار می‌آید به غیر از تعویض وزیر وزارتخانه که یک پست سیاسی است هیچ مقام دیگری تغییر شغل پیدا نمی‌کند و حتی سفراء سابق اغلب در مقامات خود باقی می‌مانند ولی در ایران به محض اینکه وزیر یک وزارتخانه عوض می‌شود بلافاصله بدین دلیل تمام وزارتخانه را عوض می‌کند و این امر تا سطح راننده وزیر ماشین نویس و پیشخدمت نیز پایین می‌آید. این موضوع به خصوص در میان کارمندان دولت باعث نارضایتی عمیق می‌شود زیرا هیچ کس برای خود امنیت شغلی احساس نمی‌کند. یک ضرر دیگر این کار اشباع شغل در مقامات بالا برای دولت بوده و از نظر مدیریت هم به ضرر دولت تمام می‌شود.
این عمل وزراء درست مثل این است که یک لشکر به محض تعویض فرمانده لشکر عده زیادی از افسران پایین به درجه سرهنگی و سرتیپی و امثال آن برگزیده شوند و فرماندهی واحدها را به عهده بگیرند ولی سرهنگ‌ها و سرتیپ‌های سابق نیز به عناوین مختلف در همان لشکر باقی بمانند. این امر از نظر مدیریت غلط است.
در حال حاضر در حزب حتی در حزب ایران نوین که فعلاً گرداننده دولت است نیز عیناً همین شیوه رفیق‌بازی وجود دارد و تمام گردانندگان و لیدرهای حزب از دوستان و همکاران و اقوام و همکلاسی‌های سابق سران حزب می‌باشند.
در پرونده 33999 غلامرضا نیک‌پی بایگانی شود. 25/1/48


رواج قوم و خویش‌بازی در ادارات دولتی